Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Na nich się zegar życia zastanowi
I puści ducha-skowronka w otchłanie,
Pomóżże, Boże, temu skowronkowi...
Juliusz Słowacki
Na drzewie zawisł wąż...
Ja w was dwóch będę jeden,
A we mnie ty i on.
Zdołaj duchy spłomienić...
Juliusz Słowacki
Oto Bóg, który łona tajemnic odmyka...
Siedzą ciała nie swymi napełnione duchy,
Liczba jakaś szatanów, która ciał używa.
Ten mówi ja...
Maciej Szukiewicz
Sielanka
Oto gdy pocałunkiem usta się nam spoją,
Oto gdy pierś mą złożę na białą pierś...
Stanisław Wyspiański
Hymn veni creator
Który się zwiesz Biesiadą dusz,
Wszechmogącego Boży dar,
płomieniem duszom piętno włóż,
przez czułość serc...
Stanisław Wyspiański
I ciągle widzę ich twarze
I ciągle widzę ich twarze,
ustawnie w oczy ich patrzę —
ich nie ma — myślę i...
Stanisław Wyspiański
[Poszedłem błądzić w nieznane mi światy]
gdy skryje się ciało mogiłą,
gdy grób mój cichy granitem pokryją —
lecz na kamieniu niech...
Motyw: Dusza
W tradycji neoplatońskiej i chrześcijańskiej dusza miała być częścią niematerialną, składającą się, obok ciała, na całość osoby. Motywem tym zaznaczamy wypowiedzi określające, czym jest dusza, jaka jest sfera oraz zakres jej istnienia i działania, jakie są ,,prawa duszy". W romantyzmie są to np. prawa przeciwstawne tym organizującym ziemski, materialny porządek społeczny: pojawia się tu koncepcja siostrzanych dusz, nie mogących połączyć się na tym świecie węzłem małżeńskim, ale nieuchronną mocą przeznaczenia mających się połączyć w zaświatach (odwołuje się do niej Gustaw w Dziadach Mickiewicza). Synonimem duszy bywa serce.