Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Tadeusz Gajcy
Betlejem
Nad smugami karawan
chodziła jasna nowina —
powiła Smutna Panna
Żałobnego Syna.
Śpiewali Mu, śpiewali ochoczo...
Tadeusz Gajcy
Groteska bardzo smutna
nie daj, strzegący kresu,
by potem w kraju pszenicznym
nasze rumiane dzieci
bawiły się w...
Tadeusz Gajcy
Nowo narodzonemu
Jakże takimi dłońmi utrzymasz pierś mleczną,
maleńki! — Przecież niełatwo…
W żyłach matki jak mapie drogę...
Fryderyk Hebbel
Utwory drobne
Dzieci, te Boga zagadki, rozwiązać je trudniej niż wszystkie,
To się miłości udaje, gdy sama...
Horacy
Ars Poetica
Chłopiec, co biegle już mówić umie i pewną po ziemi
nogą już stąpa, najchętniej z...
Jaś Kapela
Kolęda graniczna
Przybieżeli do Usnarza żołnierze,
walą dzielnie armatkami na płocie.
Wała praworządności,
wała sprawiedliwości,
a dzieci...
Aleksandra Kasprzak
Niebezpieczeństwo jedzenia w miejscach publicznych i prywatnych
Odcinanie się od rodziny jest odcinaniem końcówek banana —
niektórzy to robią, inni nie. Mama od...
Julian Kornhauser
Cel
Chłopczyk przykłada ucho
do ziemi —
wie, że zaklęty ogród w niej rośnie,
chciałby tam wejść...
Motyw: Dziecko
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.
