Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 437 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Krzysztof Kamil Baczyński, Matka
Posłuchaj w ElevenReader

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Bombardowanie rodzinnego miasta, wojenna zawierucha, rozpacz i czyhająca na każdym kroku śmierć. Na obraz nieustępliwie broniącej się Warszawy spoglądają zmęczone oczy Heleny Głowackiej — matki trzech synów: Stacha, Piotra i Julka. Walące się mury sąsiednich kamienic czy głos krzyczący ostrzeżenia o nalotach z trzeszczącego radia nie budzą w sercu kobiety lęku o własne życie, lecz o losy swojej rodziny.

Terror II wojny światowej przerywa dotychczasowe życie Głowackich. Pani Helena mieszka w jednej z warszawskich kamienic i każdego dnia, z duszą na ramieniu, wyczekuje wiadomości od synów walczących w obronie miasta. To właśnie zatroskana matka ukazuje czytelnikowi codzienność cywilów pozostających pod ostrzałem agresora. Miłość i ciepłe relacje rodzinne zderzają się z brutalnymi działaniami żołnierzy III Rzeszy: łapankami, rewizjami, morderstwami i deportacjami do obozów pracy.

Autorem tekstu jest urodzony w 1921 roku przedstawiciel „pokolenia Kolumbów'' — Krzysztof Kamil Baczyński. To właśnie w rozkwicie młodości pisarza na jego rodzinne miasto spadają bomby. Podharcmistrz Szarych Szeregów, podchorąży Armii Krajowej, poeta polskiej konspiracji II wojny światowej oddał w swoim tekście realia wojny obronnej w stolicy oraz represje w pierwszych latach niemieckiej okupacji.

Właśnie szczególnie bezwzględne traktowanie Warszawy i jej mieszkańców (w innych częściach kraju sytuacja często wyglądała odmiennie) doprowadziło — poprzez rozpacz — do postawy nieustępliwego oporu i potrzeby buntu, które stały się podglebiem powstania warszawskiego 1944 roku. Na tym doświadczeniu i emocjach bazując, dowódcy Polskiego Państwa Podziemnego mogli 31 lipca 1944 roku wydać rozkaz o wybuchu powstania 1 sierpnia o godzinie 17:00.

Autora niniejszego utworu, starszego strzelca AK, wybuch powstania zaskoczył w okolicach pl. Teatralnego, gdzie został wysłany po odbiór butów dla oddziału. Wobec rozwoju wypadków nie mógł przedostać się na Wolę, do swej macierzystej jednostki, przyłączył się więc do najbliższego ochotniczego oddziału w pałacu Blanka, gdzie zginął śmiertelnie raniony w głowę przez niemieckiego strzelca wyborowego 4 sierpnia 1944 r.

Opowiadanie Matka Krzysztofa Kamila Baczyńskiego jest dostępne jako e-book w formatach EPUB i MOBI oraz jako PDF.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Krzysztof Kamil Baczyński
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Krzysztof Kamil Baczyński

Ur.
22 stycznia 1921 w Warszawie
Zm.
4 sierpnia 1944 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Ballada zimowa, Pokolenie (Do palców przymarzły struny), Elegia o... [chłopcu polskim]

Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma „Płomienie” i „Droga”. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK „Zośka” oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r.
Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem „Drogi”.
W 2018 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.