Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Władysław Grabski, Dwa lata pracy u podstaw państwowości naszej (1924-1925)

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Wspomnienia Władysława Grabskiego, dwukrotnego prezesa rady ministrów II Rzeczpospolitej, obejmujące okres jego premierostwa w latach 1923–25 — czas reformy walutowej i powstania Banku Polskiego.

Treść jest próbą podsumowania własnych działań w perspektywie szerokiej oceny ówczesnej sytuacji geopolitycznej, a przede wszystkim uzasadnienia koniecznych z punktu widzenia Grabskiego zmian. Potrzeba usprawiedliwienia wynikała z reakcji społecznych — strajki i wzrost bezrobocia sprawiły, że reformy rządu nie były postrzegane jednoznacznie pozytywnie. Skomplikowana sytuacja w województwach wschodnich i relacje z mniejszościami narodowymi, podpisanie konkordatu ze Stolicą Apostolską, kulisy polityki — to tylko niektóre z tematów poruszanych w tekście Grabskiego, powstałym już po złożeniu jego rezygnacji ze stanowiska szefa rządu, w roku 1927.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Władysław Grabski
Fot. autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Władysław Grabski

Ur.
7 lipca 1874 w Borów
Zm.
1 marca 1938 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Jak zażegnać największe niebezpieczeństwo (1926), Dwa lata pracy u podstaw państwowości naszej (1924–1925) (1926), Wieś i folwark. Drobne i duże gospodarstwa rolne ze stanowiska ekonomicznego (1930), Idea Polski (1935), Historia wsi w Polsce (1935)

Polski polityk narodowej demokracji, ekonomista i historyk, minister skarbu oraz dwukrotny premier II RP, autor reformy walutowej.
Uczęszczał do V Gimnazjum Filologicznego w Warszawie; studiował na École des Sciences Politiques w Paryżu oraz historię i ekonomię na Sorbonie, przez rok uczył się agronomii w Halle. W latach 1895–1896 odbył praktykę rolniczą w Woli Trębskiej. W 1897 wrócił do kraju i osiadł w rodzinnym majątku w Borowie, gdzie prowadził działalność gospodarczo-społeczną i naukową.
Był członkiem Ligii Narodów od 1905 roku; w tym samym roku został wybrany po raz pierwszy do rosyjskiej Dumy, do roku 1912 wybrano go jeszcze dwukrotnie. Od 1914 roku był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego, a 24 sierpnia 1915 stanął na czele nowo utworzonego Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polski w Rosji; od 1917 był członkiem Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego. Od 26 października do 4 listopada 1918 był ministrem rolnictwa i dóbr koronnych w gabinecie Józefa Świeżyńskiego. W 1919 został wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy z ramienia ZLN. 13 grudnia 1919 Władysław Grabski wszedł w skład rządu Leopolda Skulskiego jako minister skarbu. W okresie od 23 czerwca do 24 lipca 1920 był premierem. Był ministrem skarbu z krótkimi przerwami w latach 1918-1925.
Po złożeniu dymisji 13 listopada 1925 roku Grabski wycofał się z życia parlamentarnego i poświęcił się pracy naukowej na SGGW w Warszawie. W okresie od 1926 do 1928 był rektorem SGGW, a w latach 1928–1929 prorektorem uczelni. W tym czasie intensywnie publikował, jest autorem ok. 150 prac, poruszających zagadnienia ze sfery ekonomii, bankowości, nauk politycznych, agronomii społecznej, historii i socjologii wsi.