Zamieszczony w tomiku Łąka, wydanym w 1920 roku cykl erotyków W malinowym chruśniaku, z tym najsławniejszym, tytułowym na czele — prezentuje w całej pełni odważną, nasyconą konkretnością a przecież delikatną i poetycką zmysłowość Leśmianowską.
W skład cyklu wchodzą wiersze tytułowane incipitami: W malinowym chruśniaku…, Śledzą nas…, Taka cisza w ogrodzie…, Hasło nasze…, Zazdrość moja…, Z dłońmi tak splecionymi…, Wyszło z boru…, Czasami mojej ślepej posłuszny ochocie…, Ty pierwej mgły dosięgasz…, Zazdrośnicy…, Zmienionaż po rozłące?… Spotkania i rozstania kochanków, ich lęki, zazdrości, kontemplacje siebie nawzajem. W tytułowym erotyku skoncentrowanie na szczegółach przyrody ukazuje współgranie jej elementów z pieszczotami kochanków, którzy zeszli się na polanie wśród krzewów malin.
Bolesław Leśmian, jeden z czołowych pisarzy i poetów polskich pierwszej połowy XX wieku, uznany być może również za najoryginalniejszego twórcę tych czasów. Ukształtował nowy typ ballady, opartej na obrazach i motywach fantastycznych i stylistyce ludowej. Odznacza się także charakterystycznym, sobie tylko właściwy język — jego utwory pełne są neologizmów, zwanych leśmianizmami. W swoich dziełach odwoływał się często do wątków fantastycznych, do wierzeń ludowych, czerpał z tradycji baroku, romantyzmu i Młodej Polski, inspirował się Bergsonem i Nietzschem.