Siłaczka

czytaj online

2×
1.75×
1.5×
1.25×
1×
0.75×
0.5×

Czyta: Jan Peszek, reż. Marcin Cisło Dofinansowano ze środków: Akademia Orange.

?

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.pdf

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.epub

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

.mobi

inne formaty

Pobieranie audiobooka

Wybierz wersję dla siebie:

.mp3

Uniwersalny format, obsługiwany przez wszystkie urządzenia.

.mp3

OggVorbis

Otwarty format plików audio, oferujący wysokiej jakości nagranie.

.ogg

DAISY

Format dla osób z dysfunkcjami czytania.

DAISY

Siłaczka to jedna z najpopularniejszych nowel autorstwa Stefana Żeromskiego. Opowiada historię lekarza, Pawła Obareckiego, który pracuje w małej wsi, Obrzydłówku.

Doktor przyjechał do wsi pełen zapału do pracy, gotów walczyć z oszukiwaniem chorych, chciał nieść pomoc wśród najniższych warstw. Jego zapał szybko jednak opadł. Pewnego razu został wezwany do kobiety umierającej na tyfus. Okazało się, że jego pacjentką jest dawna znajoma, Stanisława Bozowska…

Nowela została wydana po raz pierwszy w 1895 roku w tomie Opowiadania. Podejmuje temat wierności ideałom — w tym wypadku pozytywistycznej pracy u podstaw, pokazuje różne postawy osób podczas konfrontacji z rzeczywistością.

Stefan Żeromski jest jednym z najsłynniejszych polskich twórców przełomu XIX i XX wieku. W swoich utworach często podejmował tematykę patriotyczną i nie stronił od trudnych tematów społecznych.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Stefan Żeromski

Ur.: 14 października 1864 r. w Strawczynie (Kieleckie)
Zm.: 20 listopada 1925 r. w Warszawie
Najważniejsze dzieła:: nowele: Rozdziobią nas kruki, wrony, Siłaczka, Doktor Piotr (1895); powieści: Syzyfowe prace (1897); Ludzie bezdomni (1899); Popioły (1904), Wierna rzeka (1912), Przedwiośnie (1924); dramaty: Róża (1909), Uciekła mi przepióreczka (1924)

Prozaik, publicysta i dramatopisarz okresu Młodej Polski. Pseudonimy: Maurycy Zych, Józef Katerla. Zaznał biedy, pochodził ze zubożałej szlachty, wcześnie stracił rodziców, pracował jako korepetytor i guwerner oraz bibliotekarz. W latach 1892-1896 w Zurychu zetknął się z polską radykalną emigracją. Idee socjalizmu i syndykalizmu były mu równie bliskie jak polskie racje narodowe i państwowe. Zabierał głos we wszystkich sprawach istotnych dla polskiej kultury, w dwudziestoleciu międzywojennym nazywany „sumieniem narodu”. Twórca powieści modernistycznej (Ludzie bezdomni), stworzył ważne kreacje społeczników.
W 1924 kandydował do Nagrody Nobla, ale jej nie otrzymał, głównie z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu Wiatr od morza (1922).