Jak ino Zośka wiadro przypiena, to matka jo buch! do ty studni. No ji tak...
Teroz ty, [u]ejcze, mosz swoje krolestw[u]o, a jo byde miał tygo starygo...
Sto dwadzieścia lat Pan Bóg ostrzegał pokolenie potopu przed popełnianiem grzechów i wzywał do czynienia...
Pewnego dnia obok wieży przechodził Abraham. Zobaczył niecną pracę budowniczych wieży i rzucił na nich...
Ale jo tak niespokoiło, poszła do ty wody, zaceła sie myć, a tam żaba skrzekiem...
W niektórych tekstach przedstawiony jest problem winy (grzechu, przestępstwa), której konsekwencją jest kara. Poza samymi opisami kary, znajdziemy rozmaite jej uzasadnienia: może być postrzegana jako konieczność, przejaw sprawiedliwości, droga do oczyszczenia, ekspiacji, odkupienia. Może też budzić bunt i poczucie fundamentalnej niesprawiedliwości świata (np. w Dies Irae Kasprowicza).
