
Gabriela Zapolska
Kozioł ofiarny
Tymczasem w pokoju Ewelinki cicho odbywa się scena. Pani Szymczyńska uznaje za stosowne przestrzec córkę...
Tymczasem w pokoju Ewelinki cicho odbywa się scena. Pani Szymczyńska uznaje za stosowne przestrzec córkę...
Gdzie byłeś?
He?
Gdzie byłeś do tej pory?
Gdybym mamci powiedział...
Wielka afera, że pani mąż, no i ta dziewczyna… to swoja rzecz…
Ależ...
Jesteś niemożliwy…
Jak kiedy…
Czy ty się uczyłeś grać?
Ja? nie znam...
Hesiu, nie gwiżdż!
Aha! ziemia się trzęsie — co? — no, a teraz walca — moja...
Co się tu dzieje? Co to za balet?
Dopełniam...
Dajcie mi spokój!
Mógłbyś być grzeczniejszy.
Po co?
Choćby ze mną...
Rączki całuję wielmożnemu młodemu panu gospodarzowi… rączki całuję…
Czekajcie no… to wyście mi...
Zbyszko! proszę cię tu na chwilę...
Uzupełniający (i często przeciwstawny) do motywu kobiety. Najczęściej fragmenty dotyczące kobiet i mężczyzn stanowią zapis oczekiwań społecznych stawianych wypełniającemu rolę określaną tym mianem (oczekiwań pseudonimowanych wypowiedziami o ,,naturze” płci).