 
      
    
    
  Stanisław Brzozowski
Pamiętnik
W „Revue Bleue” notatka o Meredicie. Stwierdzają, że i angielska krytyka uznaje „że nie zostawił...
 
      
    
    
  W „Revue Bleue” notatka o Meredicie. Stwierdzają, że i angielska krytyka uznaje „że nie zostawił...
 
      
    
    
  Stan duszy powstający przy czytaniu pierwszego tomu poezji Swinburne'a. Świat przedstawia się w kształtach...
 
      
    
    
  Aby dobrze zrozumieć poezję angielską takich ludzi jak S. T. Coleridge, Blake, Keats, Meredith, Shelley...
 
      
    
    
  Przy studiach nad poezją angielską nie można stracić z oczu uwagi, którą znajduję w młodzieńczym...
 
      
    
    
  Poezja Blake'a jest jednym z wyjątkowych wypadków w dziejach ducha ludzkiego. Trzeba tylko ufać...
 
      
    
    
  Poezja i radość: Coleridge twierdzi, że radość jest pierwiastkiem zasadniczym w poezji, nie ma poezji...
 
      
    
    
  Lubię wsłuchiwać się w ton pierwszych utworów ludzi, którzy później wyrośli nad miarę swoich pierwszych...
 
      
    
    
  Jak zimnie i płytko intelektualną wydaje się nam cała „mitologizująca” twórczość Shelleya w zestawieniu z...
 
      
    
    
  Adonais Shelleya: tu wszystkie chwiejności światopoglądu stały się wartościami artystycznymi. Może to najbezwzględniej piękny utwór...
 
      
    
    
  Poeci i idealiści skarżą się na brak poezji i siły idealnej w naszym życiu. Są...
Została odróżniona jako wyjątkowa odmiana sztuki ze względu na swą romantyczną sławę: miała ona dzięki natchnieniu umożliwiać intuicyjne poznanie, dawać dostęp do istotnej prawdy, do świata idei. Taka poezja jest bytem odrębnym od samego poety — jak strumień piękna przepływający przez niego, ale z nim nie tożsamy, ani od niego nie pochodzący (jak pisał Z. Krasiński w Nie-Boskiej komedii). Jednakże i w klasycznym ujęciu poezja, jako sztuka pięknego, trafnego i melodyjnego wysłowienia posiadała wielką wartość i moc. Zaś Kochanowski wyrażał nadzieję, że jego poezja (określana przez niego zwykle metaforycznie mianem „lutni”) mogłaby otworzyć przed nim bramy Hadesu, tak jak niegdyś uczyniła to czarodziejska muzyka Orfeusza.