I w wielkim gniewie obaj konie w tył cofnęli, potem jak piorun gwałtownie na siebie...
Z wielką mocą obaj rycerze na siebie natarli, a włócznie w uderzeniu złamawszy, za miecze...
Kiedy tylko Pan Persant nadjeżdżających zobaczył, wnet i on, i Piękna Rączka do walki się...
Wtenczas obaj, włócznie ująwszy, z całą siłą na siebie natarli. A tak potężnie każdy z...
Potem do zamku podjechał, zasię Pan Lancelot, który wiadomość o jego przybyciu był odebrał, rychło...
Opuściwszy Zamek Dziewic, Pan Galahad jechał przed siebie, aż do lasu wielkiego przybył. Tam Pana...
A oni włócznie pochylili i jako piorun na siebie natarli. Pan Gawain włócznię swoją na...
Po czym posłał sekundantów Zygmuntowi.
Przyszło ich dwóch, a chociaż dzień był słoneczny, poecie zrobiło...
Rozpęd, jakiego nabrał sędziwy Birara, jego groźne trąbienie i straszliwy tupot nóg przeraziły tygrysa.
Widząc...
Dwa razy nadepnął chłopcu niby niechcący na nogę, ale król w poczuciu swojej godności udał...
Sceny tej zrytualizowanej walki dwóch przeciwników pojawiają się dość często w literaturze: od Hamleta Shakespeare’a do Trylogii Sienkiewicza. Z pojedynkiem wiążą się liczne obyczaje i ceremonie; stanowić ma on próbę odwagi oraz honoru (co zostało zabawnie sparodiowane w Zemście Fredry przy okazji rysunku postaci Papkina). W arsenale broni wykorzystywanej w pojedynkach znajdziemy także słowo: warto tu wspomnieć szermierkę słowną między hrabią Henrykiem a Pankracym w Nie-Boskiej komedii Krasińskiego. Do sławnych scen pojedynków należy też starcie na miny w Ferdydurke Gombrowicza.
