
Stanisław Przybyszewski
Moi współcześni
jedną mam tylko wiarę niezłomną: byłem już na tym świecie może raz, może kilka razy...
jedną mam tylko wiarę niezłomną: byłem już na tym świecie może raz, może kilka razy...
— Schowaj się z tym — przerwał brat Jan. — Z młodego pustelnika wyłazi stary diabeł. Zanotuj sobie...
— Nie potrzeba mi nikogo. Tyle mam ze sobą przyjacielstwa, że ledwie temu poradzę — powiedział Kłębowi...
A każden żył po swojemu, jak mu się widziało, jak mu sposobniej było, a społecznie...
Kiedy się mówi o samotnikach, zawsze przypuszcza się z góry zbyt wiele. Myśli się, że...
Po ogłoszeniu Syna naturalnego przysłał mi egzemplarz; przeczytałem go z zaciekawieniem i uwagą, jakich użycza...
Dziękuję ci za twoje towarzystwo, choć na uczciwość, równie chętnie byłbym sam został.
I...
Zaczęły płynąć godziny, dnie i tygodnie… Majtkowie twierdzą, że czasem, gdy morze bardzo jest rozhukane...
To przede wszystkim typ bohatera, który zrobił wyjątkową karierę w romantyzmie. Jednak zawsze pojawiali się bohaterowie, którzy z różnych powodów odrzucali świat jako niemający im nic do zaoferowania lub byli skazani na osamotnienie. Dawną odmianą samotnika jest pustelnik. Na ogół tacy bohaterowie różnią się od innych śmiertelników np. wysokimi standardami etycznymi, doświadczeniem życiowym lub głębią uczuć i przemyśleń (wiedzy). Samotnicy romantyczni są często naznaczeni piętnem jakiegoś grzechu, co wyłączało ich na zawsze spośród ludzi (piętno Kainowe).