Jak to! Więc pan, w nic nie wierząc, chcesz mimo to odgrywać rolę świątobliwego...
Nie ma lepszego zawodu niż rola świętoszka. Taka mistyfikacja, uprawiana zawodowo, daje dziś nadzwyczajne korzyści...
Czy to synek pani?
Gdzie zaś… to sierota… przygarnęłam… przytuliłam za swego…
To...
Zdaje mi się, ona z teatru?
Tak, ale to takie dopiero coś nie coś...
Cechuje go fałszywa, zewnętrzna pobożność — za to okazywana bardzo demonstracyjnie (dewocja). Sztandarową postacią jest tu Tartuffe, bohater komedii Moliera, którego nazwisko stało się synonimem takiej postawy; jest to jeden z typów bohatera (zob. też: religia).
