Węże ówczesne nosiły złociste bransolety i pierścienie i umiały tańczyć przy świetle księżyca dzikie, zaklęte...
— Ssssss!… Sssss!… — usłyszeli ciche, jadowite syczenie.
— Węże! — krzyknęli z rozpaczą. — Uciekajmy!
— Nie uciekajcie! — odezwał się...
Joyzello!… Jestem zraniony!… Wąż mnie ukąsił…
To nie wąż… to zwierz przerażający… Pełznie...
Tam, w głębinach Lucyferowych księżyc-alchemik nuci bezmowną pieśń jadów —
na dnie otchłani morskiej widać jego...
W Biblii postać węża przyjmuje szatan, by skusić pierwszych ludzi do grzechu nieposłuszeństwa wobec zakazu Boga i doprowadzić do wygnania ich z raju. Symbolizuje działanie podstępne, zdradzieckie, ze względu na rozdwojenie języka — kłamstwo, a ze względu na stosowanie jadu do uśmiercania ofiar — kojarzony jest z trucizną (zatruciem, skażeniem) i śmiercią.
