Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość dramatyczna Modernizm
Stanisław Przybyszewski
Śnieg
Co Kaziowi brak? On taki dziwnie smutny, zamyślony.
TADEUSZ
Źle ci z nim? Jeszcześ się...
Stanisław Wyspiański
Wesele
na plan pierwszy wstąpić muszę —
czuję! psiakrew, serce czuję…
POETA
Nie żarty, choroba serca;
po...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
MUZA
Wszystko, czego się tknę,
w mych rękach mrze
i pięknem wtedy mnie niewoli,
gdy...
Motyw: Melancholia
Jest to stan głębokiego, egzystencjalnego smutku, poczucia straty (często nie mającej określonego przedmiotu) oraz bezpowrotnego zagubienia sensu życia. Melancholię wiązać należy z rodzącą cierpienie świadomością kondycji ludzkiej, nieuchronnie naznaczonej przemijaniem i śmiercią. Stan ten łączy się z pewnego rodzaju bezwładem duchowym i cielesnym, inercją, zastojem sił witalnych. Głównym zajęciem melancholika jest obserwacja: jego oko śledzi przemijanie oraz zanikanie zjawisk i ludzi.
