Karel Čapek
Hordubal
Robi się smutno od tej dalekości. Zdaje się, jakby człek spoglądał na siebie z takiej...
      
    
    
  Robi się smutno od tej dalekości. Zdaje się, jakby człek spoglądał na siebie z takiej...
      
    
    
  Aż strach oblatuje człeka, że stoją tak bez ruchu. I to miałby być pokój, Juraju...
      
    
    
  Za królem stali gromadnie panowie, a u stóp tronu rozsiadł się niedostępny Stańczyk. Nogę założył...
      
    
    
  Lica schylonego widać nie było ni oczu, lecz kiedy od czasu do czasu prostował się...
      
    
    
  — Za wiele przebywasz sama, siostro — zabrzmiał czysty, altowy głos przeoryszy. — Zbyt stronisz od innych sióstr...
      
    
    
  W jakiejś porze nocy wyłaniał się na ekranie snu mój szary pokój z drzemiącymi po...
      
    
    
  Widocznie siła rozpromieniania jaźni w tym okresie u niego wzmogła się i w nierównie krótszym...
      
    
    
  W majestacie alej — tłumy, jak zwykle tutaj, brzydkie, trywialne, ordynaryjne, wrzask uczniaków w pobliżu cukierni...
      
    
    
  Obudziwszy się następnego dnia z rana, król zauważył, jak z jego serca wysunęła się jakaś...
      
    
    
  „Może to trochę śmieszne, jak się ktoś złości. Ale nie wszystkie się złoszczą, czasem tylko...