Janusz Korczak
Senat szaleńców; Proza poetycka; Utwory radiowe
— Słuchaj: jak ona wszystko prawdę. — Powiedziała, że nowina albo choroba. No i wiesz: Jadzia przecież...
— Słuchaj: jak ona wszystko prawdę. — Powiedziała, że nowina albo choroba. No i wiesz: Jadzia przecież...
Wtem przez drzwi wpółotwarte pokazała się Dziwa, która w rękach trzymając kosy, zadumana plotła je...
— Po tom ci ja tu się przywlókł, ażebym wam prawdę przyniósł, nie z siebie ale...
chociaż byłem bardzo daleko od Delf, posłałem tam w sprawie męskich potomków. Z początku Apollo...
— Powtarzam — odrzekł Indianin — powtarzam, że sen wymaga, abym przemawiał do ciebie niejasno, niezrozumiale, dwuznacznie, mętnie...
Jest to wypowiedź zawierająca wizję przyszłych wydarzeń (sformułowanych nie na zasadzie rozumowej kalkulacji, ale raczej pod wpływem natchnionego wglądu w istotę rzeczywistości, jasnowidzenia) oraz pouczenie moralne. Proroctwa zwykli głosić nie tylko prorocy (znani przede wszystkim z Biblii), ale również poeci aspirujący do miana wieszcza.