
Józef Ignacy Kraszewski
Stara baśń, tom pierwszy
Wieczorem na przyzbie przed chatą siedziały dwie siostry, Dziwa i Żywia, wsparłszy głowy na ramionach...
Wieczorem na przyzbie przed chatą siedziały dwie siostry, Dziwa i Żywia, wsparłszy głowy na ramionach...
Jego córki były bardzo ładne — lecz podziwiano zwłaszcza najmłodszą, którą — gdy była malutka — nazywano „piękną...
Siostry Pięknej o mało nie skonały z żalu, widząc ją strojną jak królewna i piękniejszą...
— To Jasia zasypało — odrzekła smutno Irenka.
— Ależ on się udusi! — krzyknął ojciec.
— Bardzo możliwe, jakoś...
— Czy wy jesteście — rzekła wzruszonym głosem — Orso Antonio della Rebbia? Ja jestem Kolomba.
— Kolomba! — wykrzyknął...
Orso udał się do swego pokoju. W chwilę później weszła tam Kolomba, niosąc małą szkatułkę...
Zarodki tych dziwactw znajduję w Tacycie. „Dzieci sióstr, powiada, ukochane są wujowi jak własnemu ojcu...
Przytaczano mi z jego życia parę rysów wystarczających, aby odmalować człowieka. Kochał gorąco piękną dziewczynę...
Ojciec pozwala synowi chodzić tam, gdzie chodzi tylu innych, gdzie chadzał sam Kato; powiada, iż...
Owóż rumak potknął się w bajorze. Kopyto jego prysło wodę tak mocno pod suknię Izoldy...
Być siostrą oznacza pewne powinności, ponieważ jest to jedna z ról społecznych w obrębie rodziny. Pod tym hasłem zgromadziliśmy co ważniejsze fragmenty o tym mówiące. Do najsławniejszych sióstr w literaturze należą: Antygona, która czuła się w obowiązku pogrzebać ciało poległego brata i ponieść za to karę oraz Ofelia, nad której grobem jej brat Laertes poróżnił się z Hamletem, co miało następnie tragiczne skutki.