Odwołuję się w tej kwestii do sumienności naszych obserwatorów. Niechaj nam powiedzą, czy człowiek jest...
A wtem przez gałęzie dębu promień księżyca padł i uczyniło się pod dębem jasno. Skoczyła...
Rozlegnie się mocny głos, który rozkaże rozproszonym atomom łączyć się i społem budować, wyrzekając się...
Chrystus zmartwychwstanie i rozbłyśnie w przemienieniu na Tatrach. Umarłe w Bogu ziarno niech wyda wreszcie...
Widzimy, iż próżnująca rola, jeśli jest tłusta i żyzna, porasta setką tysięcy dzikich i bezpożytecznych...
Cóż to jest, pytam, węzeł trwalszy i silniejszy od żelaza, którego nie da się widzieć...
Fatalista. — Musisz wierzyć w fatum — do tego może cię zmusić nauka. Co jednak w tobie...
Twórcy i spożywający. — Każdy spożywający sądzi, że drzewu zależy na owocu; ale drzewu zależy na...
Najniezręczniejszy wychowawca. — U jednego zostały zaszczepione wszystkie jego cnoty prawdziwe na gruncie ducha przeczenia, u...
Ważny w chrześcijaństwie symbol, którego rdzeń stanowi obraz ziarna, które dziś zasiane wyda plon dopiero w przyszłości. Ziarnem może być więc słowo (np. poety lub nauczyciela, zwłaszcza duchowego przewodnika), praca lub czyn, który nie przynosi natychmiastowych efektów. Ze względu na powiązanie tego motywu z oczekiwaniem na przygotowaną przyszłość, jest on bardzo bliski motywowi świtu. Dzięki symbolice ziarna można wytłumaczyć sens tego, co na pozór bezsensowne — tak na przykład bohaterowie III części Dziadów postrzegają swoje cierpienia jako środek prowadzący do przyszłego odrodzenia narodu. Oddziaływanie tego motywu wykracza zresztą znacznie poza kontekst religijny — symbolika ziarna, które wzejdzie dopiero jutro, była bardzo ważna dla pokolenia „przegranych rewolucjonistów” z lat 1905-1907, np. dla Andrzeja Struga. Motyw ziarna wiąże się też z wiedzą, nauką, rozwojem duchowym.
