Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Ironia
Na duszy twojej leżę ciężkim głazem,
Jak sztylet szpon mój w sercu ciebie boli:
Bezskrzydłym...
Głowa mi pęka: zdaje mi się, że jestem jakąś potworną syntezą Chrystusa i Szatana, sam...
Chodzi tu o sytuację wewnętrznego rozdarcia bohatera, ścierania się w jego zapatrywaniach oraz postępowaniu sprzecznych poglądów, idei, pomysłów na życie, systemów wartości, wymogów lojalności itp.