Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | botanika | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia rzymska | niemiecki | portugalski | potocznie | rosyjski | rodzaj żeński | włoski
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 1003 przypisów.
Via de'Pontefici a. Via dei Pontefici — historyczna ulica rzymska. [przypis edytorski]
via dolorosa (łac.) — dosł.: droga cierpienia; droga krzyżowa. [przypis edytorski]
via eminentiae (łac.) — drogą przewyższania. [przypis edytorski]
via facti (łac.) — drogą faktów dokonanych. [przypis edytorski]
via facti (łac.) — drogą faktu (dokonanego). [przypis edytorski]
via in Lucina — ulica w centrum Rzymu, pomiędzy zabytkową bazyliką św. Wawrzyńca „in Lucina”, od której wzięła nazwę, a placem Parlamentu. [przypis edytorski]
via (łac.) — droga; tu: przez. [przypis redakcyjny]
via (łac.) — przez, poprzez. [przypis edytorski]
via lactea (łac.) — droga mleczna. [przypis edytorski]
via media (łac.) — droga środkowa; tradycyjne określenie filozoficznej zasady umiarkowania, unikania skrajności. [przypis edytorski]
Via (…) mentis — Lucretius, De rerum natura, V, 103. [przypis tłumacza]
via negationis (łac.) — przez negację, drogą zaprzeczenia. Termin odnosi się do reguł definiowania Boga, zaproponowanych przez Tomasza z Akwinu: via negationis (negatywna) i via eminentiae (pozytywna). Tomasz z Akwinu a. Akwinata (ok. 1225–1274) włoski filozof scholastyczny, teolog i dominikanin. [przypis edytorski]
(…) via — Propertius, Elegiae, II, 27, 1. [przypis tłumacza]
Via sacra — Droga święta, jedna z ulic Rzymu, którą triumfator podążał na Kapitol. Stąd jej nazwa — święta, gdyż triumf był obrzędem religijnym, podziękowaniem bogom za zwycięstwo. [przypis redakcyjny]
via Sacra — ulica w Rzymie. [przypis redakcyjny]
Via! (wł.) — Dalej! Precz! [przypis edytorski]
Vibert, Jehan Georges (1840–1902) — francuski malarz akademicki. [przypis edytorski]
Vice-Cancelliere — Podkanclerzy kor., Jan Leszczyński. [przypis autorski]
Vicenza — miasto i gmina w płn.-wsch. Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Vicenza. [przypis edytorski]
viceregem (łac.) — wicekrólem. [przypis redakcyjny]
vice-rex (łac.) — wicekról. [przypis edytorski]
vice-rex (łac.) — wicekról, zastępujący króla. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — na odwrót. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — na wzajem. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — odwrotnie, na odwrót, wzajemnie. [przypis edytorski]
vice versa — na odwrót. [przypis tłumacza]
vicinarum gentium (łac.) — sąsiednie narody. [przypis redakcyjny]
vicinarum gentium — ościenne narody. [przypis redakcyjny]
vicissim (łac.) — nawzajem. [przypis redakcyjny]
vicissitudinem (łac. forma B.) — kolejność. [przypis redakcyjny]
vicissitudines adverso pectore (łac.) — odmiany odważnym sercem. [przypis redakcyjny]
vicissitudo (łac.) — przemiana. [przypis redakcyjny]
vicissitudo (łac.) — zmiana. [przypis redakcyjny]
vicit (łac.; 3 os. lp) — zwyciężył. [przypis edytorski]
Vico, Giambattista (1668–1744) — włoski filozof, historiozof i myśliciel społeczny; prekursor nowoczesnego historyzmu i teorii rozwoju społecznego. Dzieje społeczeństwa rozpatrywał jako proces przebiegający przez trzy cykle: od epoki bogów, przez epokę bohaterów, po epokę ludzi. Autor Nauki nowej (1725). [przypis edytorski]
vicoletto (wł.) — uliczką. [przypis autorski]
vicolo (wł.) — aleja. [przypis edytorski]
vicolo (wł.) — alejka, uliczka, zaułek. [przypis edytorski]
vicolo (wł.) — zaułek. [przypis redakcyjny]
vicomte (fr.) — wicehrabia. [przypis edytorski]
Vico, Saint-Simon, Fourier — Giambattista Vico (1668–1744): włoski filozof, historiozof i myśliciel społeczny, prekursor nowoczesnego historyzmu i teorii rozwoju społecznego; Henri de Saint-Simon (1760–1825): francuski pisarz i filozof, socjalista utopijny; Charles Fourier (1772–1837): francuski socjalista utopijny. [przypis edytorski]
victima (łac.) — ofiara. [przypis redakcyjny]
victimam, non indago (łac.) — ofiarę, nie dochodzę. [przypis redakcyjny]
Victor, Claude Perrin (1764–1841) — francuski wojskowy, generał wojen napoleońskich, marszałek Francji (od 1807). [przypis edytorski]
Victor Herbert v. Shanley Company no. 427, John Church Company v. Hilliard Hotel Company no. 433, U.S. Supreme Court, 242 u.s. 591 (1917), decided Jan. 22, 1917, https://casetext.com/case/victor-herbert-v-shanley-company-no-427-john-church-company-v-hilliard-hotel-company-no-433#.U2Td9vl_t7k, (dostęp 10.11.2013). [przypis autorski]
Victor Herbert v. Shanley Company no. 427…. [przypis autorski]
Victor Hugo (1802–1885) — fr. dramaturg, poeta, powieściopisarz; sformułował manifest estetyki romantycznej; w dziełach podejmował problemy społeczne i filozoficzne współczesnej Francji; najbardziej znany z Nędzników (1862), napisanych podczas politycznego wygnania. [przypis edytorski]
Victoria Cross — Krzyż Zwycięstwa. [przypis tłumacza]
Victoria (…) hostes (łac.) — „Bo nie jest to zwycięstwo, jeśli wróg nie uzna/ Swej przegranej, chociażby nie wiem jak pobity” (Claudianus, De sexto consulatu Honorii, w. 248; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
victoria (łac.) — zwycięstwo. [przypis edytorski]
Victoria Regia (łac., bot.) — Wiktoria królewska, roślina wodna z dorzecza Amazonki, mająca ogromne, okrągłe liście o podniesionym brzegu, uprawiana w wielu ogrodach botanicznych, w ogrzewanych basenach. [przypis edytorski]
Victoria Station — jedna z głównych stacji kolejowych w Londynie, otwarta w 1862. [przypis edytorski]
Victoria Street — właśc. Queen Victoria Street, historyczna ulica w londyńskim City. [przypis edytorski]
victoria uti (łac.) — ze zwycięstwa korzystać. [przypis redakcyjny]
Victorien Sardou (1831–1908) — fr. dramatopisarz, członek Akademii Francuskiej; autor komedii obyczajowych (np. Pani Sans-Gêne z 1893) i dramatów historycznych. [przypis edytorski]
Victor (…) invoco deos — Livius Titus, Ab Urbe condita, 2, 45. [przypis tłumacza]
victor (łac.) — zwycięzca. [przypis edytorski]
victor triumphator (łac.) — zwycięzca triumfator. [przypis redakcyjny]
victricem ad osculum dexteram (łac.) — zwycięską prawicę do pocałowenia. [przypis redakcyjny]
Victricia Signa (łac.) — zwycięskie znaki. [przypis edytorski]
Victrix (…) Catoni (łac.) — „Bóstwa się oświadczyły za zwycięzców sprawą; Katon za zwyciężonych…” (Lucanus, Pharsalia, I, 128; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Victrix (łac.) — zwycięska; tytuł honorowy, przyznawany poszczególnym legiom w uznaniu wyjątkowych zasług w boju. [przypis edytorski]
victualia (łac.) — żywność. [przypis redakcyjny]
victus (łac.) — zwyciężony. [przypis edytorski]
vicus (łac.) — część Rzymu, osiedle. [przypis edytorski]
Vicvamitra właśc. Wiśwamitra — jeden z bohaterów Ramajany, indyjskiego eposu; w młodości popędliwy i pewny siebie król, wojownik i zdobywca, którego imię budziło grozę, po sporze z Wasiszthą o Surabhi wyrzekł się władzy królewskiej i stał się ascetą, wieszczem i świętym; dzięki surowym umartwieniom i czystej sile woli uzyskał stan, w którym nie odczuwał zmęczenia, gorąca ani zimna, głodu ani zmęczenia, a nawet starości, panował całkowicie nad potrzebami ciała. [przypis edytorski]
Vida (1480–1566) — nowołaciński poeta we Włoszech, autor traktatu De arte poetica. [przypis tłumacza]
Vide an mentiar (łac.) — Hi 6, 28: „Obacz, jeśli kłamię”. [przypis tłumacza]
videant consules (łac.) — niech baczą konsulowie; początek senackiej formuły wzywającej konsulów do wprowadzenia stanu wyjątkowego. [przypis edytorski]
videantur (…) modo — Cicero, Academica, II, 27. [przypis tłumacza]
Videas (…) vacantes — Vergilius, Georgica, III, 478. [przypis tłumacza]
videbis posteriora mea — tollamque manum meam, et videbis posteriora mea : faciem autem meam videre non poteris (Exodus 33,23). [przypis edytorski]
vide et responde (łac.) — bacz i odpowiadaj. [przypis redakcyjny]
vide (łac.) — zobacz. [przypis edytorski]
videlicet (łac.) — to znaczy. [przypis edytorski]
Videndum (…) sentiat — Cicero, De officiis, I, 41. [przypis tłumacza]
Video et gaudeo (łac.) — Widzę i cieszę się. [przypis edytorski]
videre faciem domini (łac.) — widzieć oblicze Pańskie. [przypis redakcyjny]
Vide si via iniquitatis in me est (łac.) — Ps 138, 24: „Patrz czy droga nieprawości we mnie jest”. [przypis tłumacza]
Videsne quis venit? (łac.) — Czy widzisz, kto idzie? [przypis edytorski]
videtur (łac.) — zda się. [przypis redakcyjny]
Vidimus (…) — Lucanus, Pharsalia, IV, 178. [przypis tłumacza]
Vidocq, Eugène-François (1775–1857) — francuski przestępca, który w 1810 zaoferował policji swoją współpracę w walce z paryską przestępczością, stworzył policję kryminalną (Sûreté Nationale) i został jej pierwszym kierownikiem; uważany za pierwszego wielkiego detektywa. [przypis edytorski]
vieille France (fr.) — stara Francja. [przypis edytorski]
Vienne — miasto w płd.-wsch. Francji; ważny ośrodek w czasach rzymskich. [przypis edytorski]
Viens chez moi, je serai bien polissonne (fr.) — chodź ze mną, zrobię, co zechcesz. [przypis edytorski]
viens poupoule, viens poupoule (fr.) — chodź laleczko, chodź laleczko. [przypis edytorski]
vie passionelle (fr.) — życie namiętne, emocjonalne. [przypis edytorski]
vierge (fr.) — dziewiczy. [przypis edytorski]
vie romancée (fr.) — powieść biograficzna. [przypis edytorski]
Vierzehn, Herr Oberleutnant — Czternaście, panie poruczniku. [przypis edytorski]
Vies des dames galantes (fr.) — Żywoty pań swawolnych, książka Brantôme'a (1535–1614), stanowi najbardziej znany tom jego Mémoires (Pamiętników), dających obraz obyczajów epoki (inne tomy opisują ważne postaci ówczesnej Francji i Europy, anegdoty dotyczące pojedynków itp.). Żywoty pań swawolnych to jedno z wielu dzieł literatury fr., przełożonych na język polski przez T. Boya-Żeleńskiego. [przypis edytorski]
vies romancées (fr.) — powieści biograficzne (fabularyzowane). [przypis edytorski]
vies romancées (fr.) — życia zmyślone; romanse, powieścidła. [przypis edytorski]
„Vieux Cordelier” — pismo prowadzone przez Camille'a Desmoulinsa od 5 grudnia 1793 r. do 3 lutego 1794 r. Ukazało się sześć numerów pisma, w którym krytykowano rządy terroru. Po ukazaniu się ostatniego numeru Desmoulins został usunięty z klubu jakobinów. Numer siódmy został wstrzymany przez wydawcę w obawie przed dalszymi represjami. [przypis edytorski]
vieux rammolli (fr.) — otępiały starzec. [przypis edytorski]
vi (…) fatigat — Lucretius, De rerum natura, III, 485. [przypis tłumacza]
Vigée-Lebrun, Élisabeth (1755–1842) — malarka francuska, najsłynniejsza malarka XVIII w.; portrecistka arystokracji, w tym królowej Francji Marii Antoniny. [przypis edytorski]
vigeat veritas, et pereat mundus (łac.) — niech rozkwita prawda i niech ginie świat (choćby miał zginąć świat). [przypis edytorski]
Vigeland, Gustav (1869–1943) — mowa o „Szatanie” znakomitego rzeźbiarza norweskiego, reprodukowanym w nr 7 „Życia” z 1899 r., co spowodowało konfiskatę całego nakładu. [przypis edytorski]
