Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8995 przypisów.
Laus tibi, femina… (łac.) — Chwała tobie, kobieto… [przypis edytorski]
lavabo (łac., fr.) — umywalka; umywalnia. [przypis edytorski]
lavabo (łac.) — umywalnia. [przypis redakcyjny]
lawaterz (łac.) — miednica ozdobna do mycia rąk przed mszą. [przypis redakcyjny]
lawatywa (z łac. lavare: myć) — dziś: lewatywa, płukanie jelita grubego. [przypis edytorski]
Lectori […] Salutem (łac.) — pozdowienia dla czytelnika. [przypis edytorski]
lector (łac.) — niewolnik czytający na głos wskazane teksty. [przypis edytorski]
legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis edytorski]
legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis redakcyjny]
legat (z łac.) — zapis w testamencie. [przypis redakcyjny]
lege artis (łac.) — według zasad sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami sztuki; prawidłowo. [przypis edytorski]
Lege, domine (łac.) — Czytaj, panie. [przypis edytorski]
lege publica (łac.) — prawem publicznym (tj. uchwałą sejmową). [przypis redakcyjny]
leges curiatae (łac.) — ustawy kurialne. [przypis edytorski]
Leges (…) iudico (łac.) — ustawy ustanawiam, władcami władam, sędziów sądzę. [przypis redakcyjny]
lege vetitum (łac.) — nie wbrew prawu. [przypis redakcyjny]
legia (z łac.) — legion; w łac. średniowiecznej oznaczający zazwyczaj oddział jazdy liczący 1000 rycerzy; tu może oznaczać oddziały piesze. [przypis edytorski]
Legi satisfactum est (łac.) — stało się zadość prawu (domyślnie: małżeńskiemu). [przypis redakcyjny]
legislatorek (z łac. legislator: prawodawca) — pogard.: prawodawca, poseł na sejm. [przypis edytorski]
legitima (łac.) — prawowita. [przypis redakcyjny]
legitime (łac.) — prawnie, prawomocnie. [przypis redakcyjny]
legitime natos (łac.) — legalnie urodzony. [przypis edytorski]
legitimo tutori (łac.) — prawnemu opiekunowi. [przypis redakcyjny]
legitimus (łac.) — prawny, uprawniony. [przypis redakcyjny]
lego, legere (łac.) — zbierać; wybierać; czytać (III koniugacja). [przypis edytorski]
lekcja (z łac.) — czytanie głośne podczas jedzenia. [przypis redakcyjny]
lektyka (z łac.) — łoże lub fotel na drążkach do przenoszenia ludzi. [przypis edytorski]
lemuralia (z łac.) — obrzędy przebłagalne ku czci duchów zmarłych zwanych lemurami. [przypis edytorski]
lente (łac.) — spokojnie. [przypis edytorski]
leo, qui querit quem devoret (łac.) — lew szukający kogo by pożarł; parafraza biblijnych słów o diable (1P 5:8). [przypis edytorski]
leva eius (łac.) — tu: uciec, wymknąć się. [przypis redakcyjny]
lex (łac.) — prawo. [przypis edytorski]
lex (łac., r.ż.) — prawo, postanowienie prawne. [przypis edytorski]
libacja (z łac. libatio) — początkowo: w religiach staroż. ofiara składana bóstwu przez wylewania na ziemię cennych płynów; dziś pot.: uczta, której towarzyszy obfite spożycie alkoholu; pijatyka. [przypis edytorski]
libenter (łac.) — chętnie. [przypis edytorski]
libere (łac.) — dobrowolnie. [przypis redakcyjny]
liberius (łac.) — otwarciej. [przypis redakcyjny]
liber posteriori (łac.) — ostatnia księga. [przypis edytorski]
liber sanctissimus (łac.) — księga najświętsza (lub: najczcigodniejsza). [przypis edytorski]
libertas et dominatio conveniunt (łac.) — wolność z panowaniem w parze chodzą. [przypis redakcyjny]
liberum accessum (łac.) — wolny dostęp. [przypis redakcyjny]
liberum veto (łac.) — dosł. wolne: „nie pozwalam”; Konarski zwalczał [je] w dziele O skutecznym rad sposobie. [przypis redakcyjny]
Liberum Veto (łac., dosł.: wolne „nie pozwalam”) — przywilej szlachecki, pozwalający jednemu posłowi zablokować pracę sejmu nad ustawą. [przypis edytorski]
liberum veto (łac.) — wolne „nie pozwalam”. [przypis edytorski]
liberum veto (łac.) — wolne „nie pozwalam”; przywilej szlachecki, pozwalający jednemu posłowi zerwać obrady sejmu. [przypis edytorski]
libido sentiendi, libido sciendi, libido dominandi (łac.) — Przekład z pierwszego listu św. Jana, II, 16. „Żądza czucia, żądza wiedzenia, żądza panowania. [przypis tłumacza]
libido (z łac.) — popęd seksualny, żądza. [przypis edytorski]
libro (łac.) — w księdze. [przypis edytorski]
libro ultimo (łac.) — w księdze ostatniej. [przypis edytorski]
licentia a loci ordinario (łac.) — pozwolenie od miejscowego biskupa [przypis redakcyjny]
licentia (łac.) — wolność; tu: swawola. [przypis redakcyjny]
licentia poetica (łac.) — wolność twórcza, swoboda poetycka. [przypis edytorski]
Licentiata libertas (…) (łac.) — Rozpustna swoboda, bezkarna swawola, nie ma w sądach sprawiedliwości, nie ma w sercach zaufania, bunt w obozie, niezgoda w radzie, urząd nie ma powagi, senat dostojności, sądy znaczenia, wszystkim do występków dana możność albo nakazana konieczność; cnoty nie doznają czci, zbrodnie nie podlegają karze; niski boi się możnego, nie poważa, możniejszy pogardza niższym, nie wyprzedza go w niczym. [przypis redakcyjny]
licentiose (łac.) — ostrzej. [przypis redakcyjny]
licet haec Athenis nobis (łac.) — to nam wolno w Atenach. [przypis edytorski]
Licet (…) invidia (łac.) — „Można być mądrym, nie okazując dumy, nie budząc zawiści” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 113; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Licet (…) manebit (łac.) — „Choćbyś ty przeżył wieków tyle, ile pragniesz,/ Śmierć będzie i tak wieczna: ona cię przeżyje” (Lucretius, De rerum natura, III, 1103; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
licita defensio (łac.) — dozwolona obrona. [przypis redakcyjny]
liktor (z łac.) — woźny towarzyszący wyższemu urzędnikowi. [przypis edytorski]
likwor (z łac., daw.) — słodka wódka smakowa, ziołowa lub korzenna; nalewka. [przypis edytorski]
limites iustitiae (łac.) — granic sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
Lingua eius loquetur mendacium (łac.) — język jego głosi kłamstwo. [przypis edytorski]
lingua latina (łac.) — język łaciński. [przypis edytorski]
lingua nativa (łac.) — językiem przyrodzonym, ojczystym. [przypis redakcyjny]
lingua usitata (łac.) — język zwyczajny. [przypis redakcyjny]
Liquefacto tempora plumbo… (łac.) — [i w głowę wroga] miecąc roztopiony ołów,/ Rozbił czaszkę. Ów runął na piaski spłowiałe (Wergiliusz, Eneida IX 588–589, tłum. T. Karyłowski; opis strzału Mezencjusza z procy w syna Arcensa). [przypis edytorski]
liquidum non rumpit jejunium (łac.) — słodycz nie sprzeciwia się nakazom postu. [przypis autorski]
litera docet, litera nocet (łac.) — litera poucza, litera szkodzi; przen. o słowie, szczególnie pisanym; o literaturze. [przypis edytorski]
Litera zabija (łac.) — 2 Kor 3, 6. [przypis tłumacza]
Litigando iura crescunt. Litigando jus acquiritur (łac.) — Prawowaniem się wzrastają prawa. Prawowaniem nabywa się praw. [przypis tłumacza]
litigia (łac.) — kłótnie. [przypis redakcyjny]
litigia (łac.) — procesy. [przypis redakcyjny]
livor (łac.) — zawiść. [przypis redakcyjny]
loco (łac.) — na miejscu. [przypis edytorski]
loco parentis (łac.) — zastępca rodziców. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce, izba. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce, mieszkanie. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce. [przypis edytorski]
locum quandam Belbuc nunc s. Petri castellum (łac.) — pewne miejsce Belbuc, obecnie zamek św. Piotra. [przypis edytorski]
locum standi (łac.) — miejsce pobytu. [przypis edytorski]
locum standi (łac.) — miejsce postoju; kwatera. [przypis edytorski]
locum (z łac.) — mieszkanie. [przypis edytorski]
locus fatalis (łac.) — miejsce nieszczęśliwe. [przypis redakcyjny]
locus (łac.) — miejsce (cały tytuł wiersza stanowi nawiązanie do Locus solus Raymonda Roussela). [przypis edytorski]
locus refrigerii, lucis et pacis (łac.) — miejsce ochłody, światła i pokoju (fragm. modlitwy eucharystycznej z katolickiej mszy w rycie rzymskim). [przypis edytorski]
locus standi (łac., praw.) — legitymacja procesowa, upoważnienie do prowadzenia sprawy. [przypis edytorski]
lokata (daw., z łac. locatus: umieszczony) — miejsce, pomieszczenie, mieszkanie. [przypis edytorski]
lokata (daw., z łac. locatus: umieszczony) — mieszkanie, pomieszczenie, lokal. [przypis edytorski]
lokomobila (z łac. locus mobilis) — przewoźny zespół napędowy składający się z kotła parowego, maszyny parowej i urządzenia transmisyjnego (np. koła z pasem transmisyjnym), rodzaj małego parowozu bez własnego napędu: silnik parowy był dopiero mocowany na lub z boku kotła. Lokomobile stosowano w XIX i na pocz. XX w. do napędzania maszyn rolniczych, pomp i małych warsztatów itp., często dodatkowo wykorzystując produkowaną parę do ogrzewania oraz pozyskiwania gorącej wody; wyposażone w późniejszym czasie w prądnicę, stanowiły lokalne elektrownie. Z czasem lokomobila została zastąpiona przez silnik spalinowy i elektryczny. [przypis edytorski]
lokotenent (z łac.) — pełniący obowiązki (dosł.: trzymający miejsce). [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
longe lat eque (łac.) — wzdłuż i wszerz. [przypis redakcyjny]
loquebantur variis linguis (łac.) — mówili różnymi językami. [przypis redakcyjny]
loquor (łac.) — mówię. [przypis edytorski]
Loquor latine! (łac.) — Mówię po łacinie! [przypis edytorski]
lucida intervalla (łac.) — dosł. jasne przerwy; odcinki czasu w których choroba umysłowa lub psychiczna okresowo ustępuje. [przypis edytorski]
lucida momenta (łac.) — jasne momenty. [przypis edytorski]
