Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 934 przypisów.
iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis edytorski]
iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis redakcyjny]
iniuriam recentem (łac.) — świeżą krzywdę. [przypis redakcyjny]
iniurias (łac.) — srogości. [przypis redakcyjny]
in iusta defensione (…) iniuria (łac.) — w słusznej obronie życia, ciężką podrażniony obelgą. [przypis edytorski]
iniustitiam (łac.) — niesprawiedliwość. [przypis redakcyjny]
injuria (łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
injuriamus (łac.) — krzywdzimy. [przypis redakcyjny]
inkantacja (z łac.) — obrzędowe zaklęcie. [przypis edytorski]
inkolat (z łac. incolatus) — mieszkający w cudzym kraju; cudzoziemiec wpisany do ksiąg miejscowych. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność) — narażać na niewygody. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność, nieprzyjemność) — narażać na niewygody, powodować dyskomfort. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, przeszkadzać. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis edytorski]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis redakcyjny]
inkubacja (z łac.) — spanie w świątyniach w celu otrzymania od bogów wskazówek. [przypis edytorski]
inkunabuły (z łac.) — najwcześniejsze wytwory sztuki drukarskiej. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis redakcyjny]
inkursja (z łac.) — najazd. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd. [przypis redakcyjny]
inkwietować (łac.) — niepokoić. [przypis redakcyjny]
inkwizycja (daw., z łac.) — dochodzenie sądowe, śledztwo, badanie. [przypis edytorski]
inkwizycja (z łac.) — badanie, dochodzenie. [przypis edytorski]
Inkwizycja (z łac. inquisitio: śledztwo, badanie) — instytucja śledczo-sądownicza Kościoła katolickiego działająca od XIII do XIX wieku; pełna nazwa łac. Inquisitio haereticae pravitatis, Sanctum officium. W skład inkwizycji wchodziły trybunały biskupie i urzędy inkwizytorów mianowanych bezpośrednio przez papieża oraz współpracujące z nimi władze świeckie. Celem powstania inkwizycji (zw. też Świętym Oficjum) było śledzenie, przymusowe nawracanie i karania heretyków w oparciu o postanowienia ujęte w dokumentach soborowych, synodalnych oraz bullach papieskich. [przypis edytorski]
inkwizycja (z łac.) — tu: jurysdykcja, prawo. [przypis edytorski]
in (łac.) — w. [przypis edytorski]
in lancem considerationis (łac.) — na szalę rozwag. [przypis redakcyjny]
in laudem dominicae Nativitatis (łac.) — na uroczysty obchód Bożego Narodzenia. [przypis redakcyjny]
in legem perpetuam et irrevocabilem (łac.) — za wieczne i nieodwołalne prawo. [przypis redakcyjny]
in liberis suffragiis (łac.) — w wolnych wyborach. [przypis edytorski]
in liberis suffragiis (łac.) — w wolnych wyborach. [przypis redakcyjny]
in libris amoris (łac.) — w księgach miłości. [przypis edytorski]
in loco (łac.) — w miejscu. [przypis edytorski]
in loco parentis (łac.) — na miejscu rodziców, w zastępstwie rodziców. [przypis edytorski]
in luctu (łac.) — w smutku. [przypis edytorski]
in Maio (łac.) — w maju. [przypis redakcyjny]
in maiori (łac.) — w większej. [przypis redakcyjny]
in malam partem (łac.) — na złą stronę. [przypis redakcyjny]
in manibus bene meritorum (łac.) — w ręku dobrze zasłużonych. [przypis redakcyjny]
In manicis (…) rerum est (łac.) — „W kajdankach i na rączkach i na nóżkach obu,/ Dam cię więzić, a przy tym i straż bezlitosną!”/ „To mnie sam Bóg, gdy zechcę, uwolni”. Ja sądzę,/ Że chciał rzec: „Umrę” — bo śmierć wszystko tutaj kończy! (Horatius, Epistulae, I, 16, 76; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
in manuali opere (łac.) — w dziełach ręcznych; w rękodziele. [przypis edytorski]
in manus (łac.) — dosł.: w rękę; początkowe słowa formuły: in manus tuas, Domine, commendo spiritum meum, tj. „w ręce twoje, Panie, oddaję ducha mego” (Łk, 23:46). [przypis edytorski]
in mari Baltico (łac.) — na morzu Bałtyckim. [przypis redakcyjny]
in materia status (łac.) — o sprawach państwowych; o polityce. [przypis redakcyjny]
in medias res (łac.) — do rzeczy, do sedna sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — do rzeczy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — od środka, bez zbędnych wstępów. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek opowieści. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy; w sedno sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy (zwykle określenie sposobu opowiadania historii, w którym rezygnuje się z długiego przedstawiania wydarzeń poprzedzających akcję). [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środku spraw. [przypis edytorski]
in memoriam (łac.) — na pamiątkę. [przypis redakcyjny]
in mente (łac.) — w pamięci, w myśli. [przypis edytorski]
in mente Reipublicae (łac.) — z woli Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
in minus (łac.) — na niekorzyść; na zniżkę. [przypis edytorski]
In momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te et in misericordia (…) (łac.) — „W chwili gniewu skryłem nieco twarz moją przed tobą; ale w miłosierdziu wiecznym zlituję się nad tobą, mówi Pan, odkupiciel twój”. [przypis tłumacza]
in monumentis veneranda (…) antiquitas (łac.) — czcigodna starożytność w pomnikach. [przypis redakcyjny]
in muneribus res praestantissima mens est (łac.) — w podarunkach najważniejsza rzecz — to wola (intencja). [przypis redakcyjny]
innatum (łac.) — wrodzone. [przypis redakcyjny]
in natura (łac.) — w naturze. [przypis edytorski]
in natura (łac.) — w naturze; składano je w zbożu, sianie itd.; w wielu miejscowościach przetrwały w tej postaci do drugiej poł w. XIX. [przypis redakcyjny]
in natura (łac.) — w naturze; tu: w postaci naturalnej, w odróżnieniu od monet ze srebra. [przypis edytorski]
in naturalibus (łac.) — w stanie naturalnym; nago. [przypis edytorski]
in necessitate (łac.) — w potrzebie. [przypis redakcyjny]
innocencja (z łac.) — niewinność, dziewiczość. [przypis edytorski]
innocencja (z łac.) — niewinność. [przypis edytorski]
innocens credit omni verbo (łac.) — niewinny wierzy każdemu słowu. [przypis edytorski]
innocuus (łac.) — niewinny. [przypis redakcyjny]
innocuus lapidor (łac.) — niewinnego mię kamienują. [przypis redakcyjny]
In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, Amen. Ego te exorciso, spiritus immunde (łac.) — „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Zaklinam cię, duchu nieczysty”; jest to formuła egzorcyzmu stosowana w kościele katolickim do wypędzania diabła z osoby opętanej. [przypis edytorski]
In nomine Patris et Filii, et Spiritus Sancti (łac.) — w imię Ojca i Syna, i Duch Świętego. [przypis edytorski]
In nomine Patris et (łac.) — w imię Ojca i [Syna]; słowa błogosławieństwa rozpoczynające m.in. modlitwy. [przypis edytorski]
innotescencja (z łac.) — zawiadomienie, wezwanie. [przypis edytorski]
innotescet (łac.) — wiadomym będzie. [przypis redakcyjny]
innotuit (łac.) — wiadomo. [przypis redakcyjny]
in nova felicitate (łac.) — wśród nowego szczęścia. [przypis redakcyjny]
innovare (łac.) — wznawiać. [przypis redakcyjny]
in Novembre (łac.) — w listopadzie. [przypis redakcyjny]
innoxia corpora (łac.) — niewinne ciała. [przypis edytorski]
in nuce (łac.) — w esencjonalnym skrócie; dosł. w orzechu. [przypis edytorski]
in objecto crimine (łac.) — w obiekcie zbrodni. [przypis edytorski]
in oboedientia (łac.) — w posłuszeństwie. [przypis redakcyjny]
in Octobre (łac.) — w październiku. [przypis edytorski]
in odore sanctitatis germanicae (łac.) — w aurze (dosł.: woni) świętości germańskiej. [przypis edytorski]
in odore sanctitatis (łac.) — w aurze świętości (dosł. w woni świętości). [przypis edytorski]
In omnibus rebus quaesivi (łac.) — Koh 14, 11: „We wszystkich rzeczach szukałem”. [przypis tłumacza]
in omni foro (łac.) — w każdym sądzie. [przypis redakcyjny]
in opere belli (łac.) — w pracy wojennej. [przypis redakcyjny]
in opprobrium (łac.) — w pośmiewisko. [przypis redakcyjny]
in opptigneratione (łac.) — w zastaw. [przypis redakcyjny]
in optima forma (łac.) — w doskonałej postaci, w najlepszej formie. [przypis edytorski]
in ordine equestri (łac.) — w kole rycerskim; tj. w izbie poselskiej. [przypis redakcyjny]
in ordine equestri (łac.) — w stanie rycerskim. [przypis redakcyjny]
in originali (łac.) — w oryginale. [przypis edytorski]
