Przypisy

mąt (gw.) — mgła, szaruga. [przypis edytorski]

mać (daw., gw.) — matka. [przypis edytorski]

maciuperny (gw.) — maleńki. [przypis edytorski]

magać (gw.) — fikać. [przypis edytorski]

maglownica (gw.) — deszczułka do ręcznego maglowania (wygładzania bielizny). [przypis edytorski]

magnąć (gw.) — fiknąć. [przypis edytorski]

majcher (gw.) — nóż. [przypis edytorski]

majesz jajcy (z gw. ukr.) — masz jajka. [przypis edytorski]

makuch (gw.) — pasza dla bydła z wyciśniętych nasion roślin oleistych. [przypis edytorski]

małanka (gw.) — błyskawica. [przypis edytorski]

mało wiele (daw., gw.) — niewiele. [przypis edytorski]

mało wiele (daw., gw.) — niewiele, trochę. [przypis edytorski]

małowiele (daw., gw.) — niewiele, trochę. [przypis edytorski]

mało wiele (gw.) — trochę, niedużo. [przypis edytorski]

mało wiele (gw.) — trochę. [przypis edytorski]

małowiele (gw.) — trochę. [przypis edytorski]

malućki (gw.) — maleńki. [przypis edytorski]

malućki (gw.) — malutki. [przypis edytorski]

mamleć (gw.) — mówić wolno i niewyraźnie. [przypis edytorski]

manelki (gw.) — kajdanki. [przypis edytorski]

marać (gw.) — macać, grzebać, szukać. [przypis edytorski]

markocić się (gw.) — martwić się. [przypis edytorski]

marmuzela (gw.) — panna z miasta, która lubi się stroić. [przypis edytorski]

marnotrawce (gw.) — marnotrawcy. [przypis edytorski]

maścić (gw.) — dodawać do potrawy coś tłustego (omastę); niekiedy w szerszym znaczeniu: dodawać coś do prostej potrawy w celu jej ulepszenia. [przypis edytorski]

maśny a. mastny (gw.) — tłusty; tu: dochodowy, pozwalający na wystawne życie. [przypis edytorski]

mas (gw.) — masz. [przypis edytorski]

matula (…) chcą (gw.) — forma grzecznościowa, stosująca czasownik w lm w odniesieniu do jednej osoby, podmiotu czynności. [przypis edytorski]

matusia… rzemyk za piec wrazili (gw.) — mama wrzuciła rzemyk za piec (użycie czasownika w lm wyraża szacunek do osoby, o której się mówi). [przypis edytorski]

matyjaśność (gw.) — marudzenie. [przypis edytorski]

matyjasić (gw.) — marudzić, popłakiwać. [przypis edytorski]

mazać się (gw.) — tu: mżyć (o deszczu). [przypis edytorski]

męcąco (gw.) — męcząca. [przypis edytorski]

mechem (gw.) — dziś popr.: mchem. [przypis edytorski]

mechera (gw., przestarz.) — pęcherz wieprzowy. [przypis edytorski]

me (gw.) — mnie. [przypis edytorski]

mej dusze (daw., gw.) — dziś D.lp: mej duszy. [przypis edytorski]

memłace (gw.) — rzeczownik o pejoratywnym wydźwięku; przezwisko, obelga wyrażająca lekceważenie; słowo utworzone od memłać: babrać (się), gmerać, robić coś opieszale. [przypis edytorski]

mendel (gw.) — dziesięć. [przypis edytorski]

mental (gw.) — medal. [przypis edytorski]

mgli (gw.) — mdli. [przypis edytorski]

Miaa (gw.) — miała. Spotykane w gwarach uproszczenie wymowy cząstki -ała. [przypis edytorski]

Miaa (gw.) — miała. Uproszczenie wymowy cząstki -ała. [przypis edytorski]

miałać (gw.) — miała przecież. [przypis edytorski]

mianem (gw.) — miałem. [przypis edytorski]

miarkować (daw., gw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]

miarkować (daw., gw.) — rozumieć, pojmować. [przypis edytorski]

miarkować (gw.) — pojmować. [przypis edytorski]

miarkować (gw.) — rozumieć. [przypis edytorski]

miarkować się (gw.) — domyślać się. [przypis edytorski]

miętki (daw., gw.) — miękki. [przypis edytorski]

mięż (gw.) — między. [przypis edytorski]

mieć baczenie (daw., gw.) — uważać. [przypis edytorski]

miec (gw.) —miecz. Następuję tu mazurzenie, czyli cz jest wymawiane jak c. [przypis edytorski]

Miemce (gw.) — Niemcu (W. lp). [przypis edytorski]

Miemiec (gw.) — Niemiec. [przypis edytorski]

miemiecki (gw.) — niemiecki. [przypis edytorski]

mienić się (daw., gw.) — zmieniać się. [przypis edytorski]

mierzwa (gw.) — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis edytorski]

mieście grać powinni (gw.) — mnie powinniście grać (konstrukcja z przestawną końcówką czasownika). [przypis edytorski]

miesckie (gw.) — miejskie. [przypis edytorski]

miescki (gw.) — miejski. [przypis edytorski]

miesiąc (daw., gw.) — księżyc. [przypis edytorski]

miesioncek (gw.) — księżyc. [przypis edytorski]

mieski (gw.) — miejski. [przypis edytorski]

mietlica (gw.) — miotła. [przypis edytorski]

miniasty (gw.) — ktoś z tęgą miną; dorodny, okazały. [przypis edytorski]

mioł (gw.) — miał. [przypis edytorski]

mi się na pięćdziesiąty szósty obróciło (gw.) — skończyłem pięćdziesiąt sześć lat. [przypis edytorski]

mitręga (daw., gw.) — znój, trud. [przypis edytorski]

Młaka (gw.) — bagno. [przypis edytorski]

mójeś ty (gw.) — jesteś mój. [przypis edytorski]

mójeś ty (gw.) — mój kochany, mój drogi. [przypis edytorski]

mój (gw.) — mój mąż. [przypis edytorski]

mój (gw.) — tu: mąż. [przypis edytorski]

mówiący (gw.) — mówiąc. [przypis edytorski]

moc (daw., gw.) — mnóstwo, bardzo dużo. [przypis edytorski]

moc (daw., gw.) — tu: mnóstwo, bardzo dużo. [przypis edytorski]

mocen (daw., gw.) — zdolny; mający moc, zdolność czynienia czegoś. [przypis edytorski]

mocen (daw., gw.) — zdolny; mający moc, zdolność czynienia czegoś. [przypis edytorski]

Moch (gw.) — Rosjanin. [przypis edytorski]

modrawy (gw.) — niebieskawy. [przypis edytorski]

mogemy (gw.) — możemy. [przypis edytorski]

mo (gw.) — ma. [przypis edytorski]

mo (gw.) — ma. [przypis edytorski]

moiściewy (daw., gw.) — moi drodzy; poufały zwrot do słuchacza lub słuchaczy, używany także jako okrzyk wyrażający emocje, np. zdziwienie, podziw. [przypis edytorski]

moiściewy (daw., gw.) — wyraz oznaczający: moi drodzy, używany jako poufały zwrot do rozmówcy (a. rozmówców lub słuchaczy), także jako okrzyk wyrażający emocje, np. zdziwienie, podziw. [przypis edytorski]

mom ci sepnonć (gw.) — mam ci szepnąć. [przypis edytorski]

mom (gw.) — mam. [przypis edytorski]

morówka (gw.) — mór, zaraza. [przypis edytorski]

mos (gw.) — masz. [przypis edytorski]

moskal (gw.) — tu: placek owsiany, wyrabiany na Podhalu. [przypis edytorski]