Przypisy

obrządki (gw.) — porządki. [przypis edytorski]

obstarny (gw.) — podstarzały. [przypis edytorski]

obtulny (gw.) — okrywający. [przypis edytorski]

obwieśta (gw.) — powieście. [przypis edytorski]

obzierać się (daw., gw.) — oglądać się. [przypis edytorski]

obzierać się (gw.) — oglądać się. [przypis edytorski]

obziro (gw.) — ogląda. [przypis edytorski]

ochędożny (daw., gw.) — schludny, zadbany. [przypis edytorski]

ochędożny (daw., gw.) — zadbany. [przypis edytorski]

ochfiarować (gw.) — ofiarować. [przypis edytorski]

ochfiarowac (gw.) — ofiarować. [przypis edytorski]

ochotnie (daw., gw.) — chętnie. [przypis edytorski]

ociętny (daw., gw.) — krnąbrny, uparty, zacięty, oporny. [przypis edytorski]

ociec (daw., gw.) — ojciec. [przypis edytorski]

ociec (gw.) — dziś popr. forma: M.lp: ojciec. [przypis edytorski]

ocipka a. ociepka (gw.) — wiązka gałęzi albo słomy. [przypis edytorski]

ocy (gw.) — oczy. [przypis edytorski]

oczap (daw.) a. oczapa (gw.) — belka nad wrotami. [przypis edytorski]

oczymgnienie (gw.) — okamgnienie. [przypis edytorski]

odelga (daw., gw.) — zelżenie mrozu, odwilż. [przypis edytorski]

odelga (gw.) — odwilż. [przypis edytorski]

odmienić (gw.) — zamienić. [przypis edytorski]

odpocnijze (gw.) — odpocznijże. [przypis edytorski]

odwieczerz a. odwieczerze (gw.) — popołudnie, pora przed wieczorem. [przypis edytorski]

odwieczerze a. odwieczerz (daw., gw.) — popołudnie, pora przed wieczorem. [przypis edytorski]

odwieczerz (gw.) — popołudnie, pora przed wieczorem. [przypis edytorski]

odydzie (gw.) — odejdzie, odjedzie. [przypis edytorski]

odyńdź (gw.) — odejdź. [przypis edytorski]

odyńdzie (gw.) — odejdzie. [przypis edytorski]

odzipnąć (gw.) — odetchnąć. [przypis edytorski]

,o i chłopu poradze (gw.) — jestem tak silna, jak mężczyzna. [przypis edytorski]

ojcowie (gw.) — rodzice. [przypis edytorski]

okołot (daw., gw.) — omłócony snop zboża. [przypis edytorski]

okpis (gw.) — oszust. [przypis edytorski]

ołatek (gw.) — placek smażony na oleju, ziemniaczany albo z mąki i mleka (racuch). [przypis edytorski]

Olender (gw.) — Holender. [przypis edytorski]

omentra (gw.) — geometra, geodeta. [przypis edytorski]

omentra (gw.) — geometra, geodeta. [przypis edytorski]

omentra (gw.) — geometra. [przypis edytorski]

omentra (gw.) — geometra; urzędnik mierzący grunty. [przypis edytorski]

ona (gw.) — ta. [przypis edytorski]

onci (starop., gw.) — ten ci, ten właśnie. [przypis edytorski]

on (daw., gw.) — ów, tamten. [przypis edytorski]

onę (gw.) — ją. [przypis edytorski]

onej (gw.) — jej. [przypis edytorski]

ongi (daw., gw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]

ongi (daw., gw.) — kiedyś, dawniej. [przypis edytorski]

on (gw.) — tu: ten. [przypis edytorski]

ony (gw.) — oni. [przypis edytorski]

ony (gw.) — on. [przypis edytorski]

opałka (gw.) — tu: duża płócienna torba. [przypis edytorski]

oprzędzony (gw.) — okryty. [przypis edytorski]

opsnie (gw.) — omsknie. [przypis edytorski]

opuściwa (gw.) — opuścimy. [przypis edytorski]

opuściwa (gw.) — opuścimy; tu: znak stylizacji gwarowej. [przypis edytorski]

orczyk (gw.) — drążek. [przypis edytorski]

orel (gw.) — flisak, człowiek spławiający tratwami drewno i in. towary. [przypis edytorski]

orelski (gw.) — właściwy orelowi, czyli flisakowi, człowiekowi spławiającemu drewno. [przypis edytorski]

organisty (gw.) — tu: organista i jego żona. [przypis edytorski]

orosiały (gw.) — pokryty rosą. [przypis edytorski]

orzydło (gw.) — kołnierz, klapa. [przypis edytorski]

orzydle (gw.) — klapy; gardło. [przypis edytorski]

ośpica (gw.) — ospa. [przypis edytorski]

osędziały (gw.) — okryty szronem lub śniegiem, nadającym białą, siwą barwę; por. sędziwy (daw.): siwy. [przypis edytorski]

osiędzony (gw.) — osadzony. [przypis edytorski]

osiołka (gw.) — osełka, narzędzie do ręcznego ostrzenia narzędzi. [przypis edytorski]

oskoma (daw., gw.) — apetyt, chęć zjedzenia lub wypicia czegoś. [przypis edytorski]

ostać (gw.) — zostać. [przypis edytorski]

ostawić (daw., gw.) — zostawić. [przypis edytorski]

ostawić (gw.) — zostawić. [przypis edytorski]

osztych (gw.) — sterczący kawałek. [przypis edytorski]

otawa (gw.) — drugi pokos trawy. [przypis edytorski]

otęgnąć (gw.) — otężeć (daw.), zesztywnieć, stać się nieruchomym. [przypis edytorski]

otukno (gw.) — smutno, tęskno. [przypis edytorski]

o uprawianie ziemi było im bynajmniej (gw.) — nie dbali o uprawianie roli. [przypis edytorski]

o wa (gw.) — ba, cóż wielkiego. [przypis edytorski]

owa (gw.) — tu: ba!; dobra-dobra. [przypis edytorski]

o wa (gw.) — wykrzyknienie, wyrażające niezadowolenie lub powątpiewanie itp. [przypis edytorski]

owarzone (gw.) — zwiędłe; od owarzyć (gw.) — zwarzyć, tj. przemrozić i spowodować uwiąd. [przypis edytorski]

owarzyć (gw.) — zwarzyć, tj. przemrozić i spowodować uwiąd. [przypis edytorski]

owarzyć się (gw.) — zwarzyć się, tj. przemarznąć i zwiędnąć. [przypis edytorski]

ożydle (daw., gw.) — klapa surduta, sukmany czy kamizelki. [przypis edytorski]

ożyna (gw.) — jeżyna. [przypis edytorski]

ozdarła (gw.) — rozdarła. [przypis edytorski]

ozdziela (gw.) — rozdziela. [przypis edytorski]

ozerwać (gw.) — rozerwać. [przypis edytorski]

oześmiać się (gw.) — roześmiać się. [przypis edytorski]

ozgniewać się (gw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]

ozgniwał (gw.) — rozgniewał. [przypis edytorski]

o ziem (daw., gw.) — dziś: o ziemię. [przypis edytorski]

o ziem (daw., gw.) — o ziemię. [przypis edytorski]

ozwać się (daw., gw.) — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwar (gw.) — rozwarł, otworzył. [przypis edytorski]

ozwarty (gw.) — otwarty. [przypis edytorski]

ozwarty (gw.) — rozwarty. [przypis edytorski]

ozweselić się (gw.) — rozweselić się, rozbawić się. [przypis edytorski]

ozwierać (gw.) — otwierać. [przypis edytorski]

pacirz (gw.) — pacierz. [przypis edytorski]

pada (gw.) — powiada. [przypis edytorski]

pakule (gw.) — pakuły, splątane odpady włókna lnu lub konopi, wykorzystywane m.in. do wyrobu grubego płótna. [przypis edytorski]