Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5137 przypisów.
imperium in imperio (łac.) — państwo w państwie. [przypis edytorski]
Imperium Romanum (łac.) — imperium rzymskie. [przypis edytorski]
Imple facies eorum ignominia; et quaerent nomen tuum Domine (łac.) — napełnij ich twarze hańbą i niech szukają Twego imienia, Panie (Ps 83, 17). [przypis edytorski]
implicite (łac.) — do wydedukowania z kontekstu, domyślnie. [przypis edytorski]
implicite (łac.) — w sposób wynikający z kontekstu, dorozumiany; niejawnie. [przypis edytorski]
impluvium (łac.) — płytki zbiornik wodny w atrium, gromadzący wodę deszczową. [przypis edytorski]
imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]
imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]
impotens (łac.) — słaby, omdlały, niezdolny do działania; niepanujący nad sobą, gwałtowny, rozpasany. [przypis edytorski]
impudens, impurus, inverecundissimus (łac.) — bezwstydny, nieczysty, najnieobyczajniejszy (tj. w najwyższym stopniu pozbawiony verecundia: skromności, poczucia przyzwoitości itp.). [przypis edytorski]
impune (łac.) — bezkarnie. [przypis edytorski]
impuris (łac.) — nieczysty. [przypis edytorski]
in absentia (łac.) — pod nieobecność. [przypis edytorski]
in absoluto dominio (łac.) — w nieograniczonej władzy. [przypis edytorski]
in abstracto (łac.) — tu: abstrakcyjne. [przypis edytorski]
in abstracto (łac.) — w ogólności, ogólnie. [przypis edytorski]
in abstracto (łac.) — w ogólności. [przypis edytorski]
in actu (łac.) — w działaniu; czynnie. [przypis edytorski]
in aeternum (łac.) — na wieczność. [przypis edytorski]
in anima vili (łac.) — na dzikim zwierzęciu. [przypis edytorski]
in articulo (łac.) — w ważnej chwili, w obliczu czegoś. [przypis edytorski]
in articulo mortis (łac.) — w obliczu śmierci. [przypis edytorski]
in articulo mortis (łac.) — w obliczu śmierci; tu: w stanie przedśmiertnym. [przypis edytorski]
in aula (łac.) — w sali. [przypis edytorski]
in capite et membris (łac.) — w głowie i członkach. Hasło reformy in capite et membris upowszechniło się w XV w. w kontekście reformy Kościoła katolickiego i przyświecało soborom w Pizie, w Konstancji i w Bazylei. [przypis edytorski]
incertum est (łac.) — to niepewne. [przypis edytorski]
incest (z łac.) — nieczystość, kazirodztwo. [przypis edytorski]
in Chorographia principatus Moschoviae (łac.) — w opisie ziem księstwa moskiewskiego. [przypis edytorski]
incipiam (łac.) — rozpocznę. [przypis edytorski]
incipio, incipere (łac.) — zaczynać; tu 1 os. lp cz.przysz. incipiam: zacznę. [przypis edytorski]
incipio, incipere (łac.) — zaczynać; tu 1 os. lp cz.przysz. incipiam: zacznę, zaczynam. [przypis edytorski]
inclusive (łac.) — razem. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — anonimowo, zatajając swą tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — bez podania nazwiska, zatajając swoją tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — bez ujawniania tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — skrycie, tajnie, anonimowo. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — tu: bez ujawniania osoby sprawcy. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — zatajenie tożsamości, nie podawanie nazwiska. [przypis edytorski]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowując anonimowość; pod przybranym nazwiskiem; skrycie, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowywanie anonimowości; występowanie pod przybranym nazwiskiem, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — nie ujawniając swojej prawdziwej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — nie ujawniając swojej prawdziwej tożsamości; tu: w tajemnicy, nie zawiadamiając nikogo. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — ukrywając swoją tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — zatajanie swojego nazwiska, tożsamości. [przypis edytorski]
incognitus (łac.) — nieznany, niepoznany. [przypis edytorski]
incola (łac.) — mieszkaniec; tu M. lm incolae: mieszkańcy. [przypis edytorski]
incolis (łac.) — mieszkańcom. [przypis edytorski]
in collegio (łac.) — tu: w zbiorowej, oficjalnej dyskusji. [przypis edytorski]
in colloquio privato s. familiarii (łac.) — w rozmowie prywatnej albo poufnej. [przypis edytorski]
incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis edytorski]
incomptus (łac.) — nieporządny, zaniedbany, niewykwintny. [przypis edytorski]
in concreto (łac.) — konkretnie, w rzeczywistości, w rzeczywistej sytuacji. [przypis edytorski]
in concreto (łac.) — w określonej, danej sytuacji. [przypis edytorski]
in continuo (łac.) — ciągle. [przypis edytorski]
in conviviis et compotationibus suis pateram circumferunt in quam conferunt non dicam consecrationis sed execrationis verba sub nomine deorum boni scilicet atque mali, omnem prosperam fortunam a bono deo, adversam a malo dirigi profitentes, ideo etiam malum deum sua lingua Diabol sive Zcerneboch i. e. nigrum deum appellantes (łac.) — na ucztach oraz gdy wspólnie pili, puszczali w krąg paterę, nad którą wymawiali słowa nie powiem, że błogosławieństwa, lecz bluźnierstwa, w imię dobrego oraz złego boga, wyznając że wszelki pomyślny los [mieli] od dobrego boga, nieprzychylny zaś od złego, w ich języku nazywanego Diabol lub Zcerneboh. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — wszyscy razem, w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore sano mens sana (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
increscunt animi, virescit volnere virtus (łac.) — zranienie wzmacnia duszę i dodaje odwagi. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — na surowo, bez obróbki. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie pierwotnym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym, w postaci pierwotnej. [przypis edytorski]
incubus (łac.) — inkub, zły duch obcujący cieleśnie z kobietami podczas ich snu (tu utożsamiony z koboldem). [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — dopytywanie się, wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie; śledztwo. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacje (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie, badanie. [przypis edytorski]
inde irae (łac.) — stąd gniew (Juwenalis, Satyry I 168). [przypis edytorski]
index (łac.) — palec wskazujący. [przypis edytorski]
indignus advocatus Ecclesiae S. Catholicae (łac.) — niegodny orędownik, obrońca Św. Kościoła Katolickiego. [przypis edytorski]
in direptionem gentium (łac.) — na łup narodów; wyrażenie biblijne (Ez 25, 7) w tłumaczeniu Wulgaty. [przypis edytorski]
individuum est ineffabile (łac.) — osobnik jest niewysławialny; maksyma filozoficzna wskazująca, że jednostki jako jednostki nie da się ściśle określić i całkowicie wyrazić. [przypis edytorski]
indolente (z łac. indŏlens) — nieczule, bezdusznie. [przypis edytorski]
in dubiis libertas (łac.) — wolność wśród wątpliwości. [przypis edytorski]
in dubio (łac.) — w zwątpieniu. [przypis edytorski]
indukta (z łac.) — księgi lub wywody sądowe. [przypis edytorski]
indulgencja (daw., z łac. indulgentia) — odpust; odpuszczenie winy, przebaczenie, darowanie. [przypis edytorski]
indulgentiam (…) nostrorum (łac.) — przebaczenia, rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych. [przypis edytorski]
indult (z łac.) — zezwolenie, przywilej. [przypis edytorski]
indyferencja (z łac.) — obojętność. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie cudzoziemcowi polskiego szlachectwa. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie obcokrajowcowi praw i przywilejów szlachcica polskiego. [przypis edytorski]
indygnacja (daw., z łac.) — oburzenie. [przypis edytorski]
indygnacja (z łac.) — słuszne oburzenie. [przypis edytorski]
indygnować się (z łac.) — oburzać się. [przypis edytorski]
indywiduum (z łac.) — ktoś nieznajomy wzbudzający niepokój; określenie często pogardliwe lub lekceważące. [przypis edytorski]
inedyty (z łac. ineditus: niewydany) — utwory niewydane drukiem. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł.: na obrazie, wizerunku; formuła w średniowiecznym prawie karnym w Europie pozwalająca na wykonanie kary śmierci na wizerunku skazańca, jeśli ten nie został ujęty, zbiegł lub nie dożył egzekucji. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł. w obrazie; zastępcza forma wykonania kary śmierci poprzez powieszenie obrazu skazanego. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu, wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu; zwykle jako nazwa dawnego zwyczaju wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w obrazie; forma symbolicznego wykonania kary śmierci na osobie nieobecnej przez zniszczenie jej wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w postaci obrazu; rodzaj symbolicznej kary wykonywanej zamiast kary rzeczywistej, polegającej np. na spaleniu bądź powieszeniu na szubienicy wizerunku osoby karanej. [przypis edytorski]
ineptus esse diceris (łac.) — powiedzą o tobie, że się nie nadajesz. [przypis edytorski]
in eroticis (łac.) — na polu erotyki. [przypis edytorski]
in excelsis (łac.) — na wysokości. [przypis edytorski]
