Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!

Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 5137 przypisów.

kary (daw.; z łac. currus: wóz, pojazd kołowy) — wozy do wywożenia śmieci miejskich; w Warszawie ich zajezdnia znajdowała się przy ul. Karowej. [przypis edytorski]

kastrametacja (łac.) — odmierzanie miejsca na obóz. [przypis edytorski]

kaukie sunt lemures, quos Russi uboże appellant (łac.) — kaukie to są duchy, które Rusini nazywali „uboże”. [przypis edytorski]

kauzyperda (daw. pogard., z łac. causa: sprawa i perdere: tracić, przegrywać) — lichy prawnik. [przypis edytorski]

kauzyperda (z łac. causa: sprawa i perdere: tracić, przegrywać) — kiepski adwokat. [przypis edytorski]

kauzyperda (z łac. causa: sprawa, perdere: tracić) — lichy prawnik; ten, który przegrywa sprawy; tu: nieudacznik. [przypis edytorski]

kazus (z łac.) — przypadek, fakt. [przypis edytorski]

Kiejzar (z łac. i niem.) — Kajzer, cesarz; władca. [przypis edytorski]

kiejzar (z łac. i niem.) — Kajzer, cesarz; władca. [przypis edytorski]

klauzura (z łac.) — przepisy prawa kanonicznego ograniczające zakonnikom i zakonnicom kontakt ze światem zewnętrznym. [przypis edytorski]

klemencja (daw., z łac.) — łagodność. [przypis edytorski]

klemencja (daw., z łac.) — łaskawość, pobłażliwość. [przypis edytorski]

klemencja (z łac.) — łagodność, łaskawość. [przypis edytorski]

klemencja (z łac.) — łagodność, miłosierdzie, pobłażanie. [przypis edytorski]

klemencja (z łac.) — łagodność, pobłażanie. [przypis edytorski]

klemencja (z łac.) — lament. [przypis edytorski]

klient (daw., z łac.) — uboższy szlachcic, zależny od bogatszego, głosujący na sejmikach zgodnie z wolą magnata i walczący pod jego komendą. [przypis edytorski]

klientela (z łac.) — stosunki zależności między niezamożną szlachtą (klientami) a bogatymi i ustosunkowanymi rodami magnackimi; w takim nieformalnym układzie klient otrzymywał ze strony silniejszego partnera (tzw. patrona) opiekę, za co był zobowiązany ze swej strony do różnych świadczeń, m. in. do udzielenia poparcia na sejmie. [przypis edytorski]

kmotr (starop.; z łac. compater: współojciec) — ojciec chrzestny; później również bardziej ogólnie: kum, powinowaty. [przypis edytorski]

koeficjent (z łac.) — współczynnik. [przypis edytorski]

kohorta (z łac.) — jednostka taktyczna w wojsku rzymskim; tu: gromada, zgraja. [przypis edytorski]

kolegium (z łac. collegium: grupa urzędników równych stopniem, kolegów) — tu: zebranie grupy studentów, zajęcia akademickie. [przypis edytorski]

kolegium (z łac. collegium) — tu: nazwa szkoły dla młodzieży najczęściej z domów szlacheckich, połączona z internatem (bursą, konwiktem). [przypis edytorski]

kolegium (z łac. collegium) — tu: szkoła dla młodzieży, najczęściej z domów szlacheckich, połączona z internatem (bursą, konwiktem). [przypis edytorski]

koligat (z łac. colligatus: związany) — krewny, powinowaty. [przypis edytorski]

koligat (z łac.) — daleki krewny a. powinowaty. [przypis edytorski]

koligat (z łac.) — krewny, spowinowacony. [przypis edytorski]

kollega (z łac.) — dziś: kolega. [przypis edytorski]

kolokacja (z łac. collocatio: umieszczenie, ustawienie) — tu: współwłasność. [przypis edytorski]

komiliton (z łac., daw.) — towarzysz broni. [przypis edytorski]

komiliton (z łac., przestarz.) — towarzysz broni. [przypis edytorski]

komitywa (z łac.) — bliskie, poufałe stosunki, zażyłość. [przypis edytorski]

komitywa (z łac.) — zażyłość, poufałość. [przypis edytorski]

komparacja (z łac.) — porównanie. [przypis edytorski]

kompasja (łac.) — współczucie. [przypis edytorski]

kompasja (z łac. compassio, compassionis) — współczucie. [przypis edytorski]

kompensacja a. kompensata (z łac.) — wyrównanie, wynagrodzenie, odszkodowanie. [przypis edytorski]

komper (z łac. compertus) — tu: winny. [przypis edytorski]

komplanacja (z łac.) — ugoda między stronami sporu. [przypis edytorski]

komput (łac.) — poczet, spis. [przypis edytorski]

komuna (z łac. communis: wspólny) — grupa ludzi żyjących na zasadach wspólnoty majątkowej i razem pracujących; także: miejsce, w którym żyje taka wspólnota. [przypis edytorski]

komunia (z łac.) — tu: uczestnictwo, wspólność; emocjonalne utożsamienie się z czymś. [przypis edytorski]

koncedować (z łac.) — ustępować przed czymś. [przypis edytorski]

koncesja (z łac.) — ustępstwo. [przypis edytorski]

koncyl (daw., z łac. concilium: zebranie, rada) — sobór lub synod: zgromadzenie biskupów Kościoła w celu ustalenia spraw doktrynalnych i ustanowienia przepisów kościelnych. [przypis edytorski]

koncylium (daw., z łac.) — sobór. [przypis edytorski]

kondemnacja (z łac. condemnatio: skazanie) — zaoczny wyrok sądowy. [przypis edytorski]

kondemnata (daw., z łac.) — wyrok sądowy. [przypis edytorski]

kondemnata (z łac.) — wydany zaocznie wyrok za niestawienie się w sądzie. [przypis edytorski]

kondemnata (z łac.) — wyrok; daw. wyrok sądowy skazujący zaocznie w sprawach cywilnych i karnych. [przypis edytorski]

konduktor (łac.) — ten, który prowadzi (nie jest to standardowy przydomek Jowisza). [przypis edytorski]

kondycja (daw., z łac. condicio) — warunek. [przypis edytorski]

kondycja (łac.) — warunek. [przypis edytorski]

kondycja (tu daw., z łac. conditio) — warunek, wymóg. [przypis edytorski]

kondycja (z łac.) — tu: warunek. [przypis edytorski]

kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]

kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]

kondycyjka (z łac.) — właśc. kondycja; tu: zatrudnienie, służba. [przypis edytorski]

konfesata (z łac.) — przesłuchanie. [przypis edytorski]

konfesja (z łac.) — wyznanie, zeznanie. [przypis edytorski]

konfidencja (daw., z łac. confidentia: zaufanie) — poufałość, zażyłość. [przypis edytorski]

konfidencja (z łac.) — zaufanie, zwierzenie. [przypis edytorski]

konfidencja (z łac.) — zażyłość, zaufanie. [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — tu: osoba zaufana, której powierza się sekrety; powiernik. [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (daw., z łac.) — zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac., daw.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac., daw.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac.) — powiernik. [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfirmacja (z łac.) — zatwierdzenie. [przypis edytorski]

konfortować (daw., z łac.) — pokrzepiać, pocieszać. [przypis edytorski]

konfraternia (z łac.) — bratanie się. [przypis edytorski]

konfrater (z łac.) — współbrat. [przypis edytorski]

konfundować (z łac.) — zbijać z tropu, zawstydzać. [przypis edytorski]

konfundować (z łac.) — zmieszać, zakłopotać. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac. confusio: zmieszanie) — obraza, zawstydzenie. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac. confusio: zmieszanie) — wstyd, obraza. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac.) — obraza, zawstydzenie. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac.) — wstydliwa porażka, zawstydzenie. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac.) — wstyd, zawstydzenie. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac.) — zakłopotanie; zawstydzenie. [przypis edytorski]

konfuzja (z łac.) — zawstydzenie. [przypis edytorski]