Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5164 przypisów.
popularitas (łac.) — popularność, wziętość. [przypis edytorski]
popularny (z łac. popularis: ludowy) — tu daw.: przyjazny ludowi, przystępny, zjednujący sobie wszystkich. [przypis edytorski]
populi (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populus (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populus romanus (łac.) — lud rzymski. [przypis edytorski]
posesjonat (daw., z łac.) — właściciel nieruchomości miejskiej lub posiadłości wiejskiej. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — bogaty szlachcic, posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
pospolita rzecz (z łac. res publica) — rzeczpospolita, państwo. [przypis edytorski]
possesionatus (łac.) — posiadający ziemię. [przypis edytorski]
possessor privilegiatus (łac.) — uprzywilejowany posiadacz. [przypis edytorski]
post coitum omne animal […] triste (łac.) — po stosunku każde zwierzę jest smutne. [przypis edytorski]
post factum (łac.) — po fakcie. [przypis edytorski]
post festum (łac.) — po święcie; po uczcie. [przypis edytorski]
posthumus (łac.) — pośmiertny; o dziecku urodzonym po śmierci ojca: pogrobowiec. [przypis edytorski]
postponować (z łac.) — okazywać brak szacunku, lekceważyć. [przypis edytorski]
postscriptum (łac.) — dopisek do listu. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
post scriptum (łac.) — dopisek. [przypis edytorski]
Post tenebras lux (łac.) — po ciemności światło; parafraza słów biblijnej księgi Hioba w tł. Wulgaty (Hi 17, 12): Post tenebras spero lucem (po ciemności mam nadzieję na światło), przyjęta jako dewiza przez wyznawców kalwinizmu w Genewie, następnie stała się dewizą całej reformacji. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — moc, potęga. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — potęga, siła. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — tu: moc. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — moc, siła. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — moc, władza. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — siła, potęga. [przypis edytorski]
potentat (daw., z łac.) — człowiek potężny; władca, możny pan. [przypis edytorski]
potentat (z łac.) — człowiek potężny i wpływowy; daw.: możny pan. [przypis edytorski]
pozytywny (z łac. positivus: oparty na faktach, uzasadniony) — tu: pewny, konkretny. [przypis edytorski]
pozytywny (z łac. positivus: oparty, uzasadniony) — tu zapewne: ustalony, pewny. [przypis edytorski]
Praeceptis salutaribus moniti et divina institutione formati audemus dicere (łac.) — formuła mszalna poprzedzająca modlitwę Ojcze nasz, we współczesnej wersji polskiej: „Wezwani zbawiennym nakazem i oświeceni pouczeniem Bożym ośmielamy się mówić”. [przypis edytorski]
praeceptor (łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
praeceptor (z łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
praedicatum (łac.) — właściwość. [przypis edytorski]
praemium (łac.) — nagroda. [przypis edytorski]
praemium (łac.) — nagroda, zapłata. [przypis edytorski]
praeparationes (łac.) — przygotowania. [przypis edytorski]
praeparatur (łac.) — jest przygotowywany. [przypis edytorski]
praeruptus animo (łac.) — gwałtownego ducha. [przypis edytorski]
praesens (łac.) — obecny (przy czymś); osobiście. [przypis edytorski]
praesidium (łac.) — obrona. [przypis edytorski]
praesidium (łac.) — obronne. [przypis edytorski]
praesidium (łac.) — ochrona. [przypis edytorski]
praesidium (łac.) — ochrona, straż, zbrojna załoga. [przypis edytorski]
praeteritum imperfectum (łac.) — czas przeszły niedokonany. [przypis edytorski]
praeter propter (łac.) — coś w rodzaju. [przypis edytorski]
prandium (łac.) — posiłek południowy. [przypis edytorski]
preambula, właśc. praeambula (łac.) — idź przodem. [przypis edytorski]
preceptor (z łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
preceptor (z łac.) — nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
preceptor (z łac.) — wychowawca, nauczyciel. [przypis edytorski]
precjoza (z łac. pretiosa: rzeczy cenne) — kosztowności, klejnoty. [przypis edytorski]
precjozny (z łac.) — cenny. [przypis edytorski]
predestynacja (z łac.) — przeznaczenie. [przypis edytorski]
predestynacja (z łac.) — przeznaczenie, z góry przeznaczony los; także: koncepcja religijna mówiąca o tym, że pośmiertny los człowieka jest już z góry ustalony przez Boga. [przypis edytorski]
predykant (z łac.) — kaznodzieja. [przypis edytorski]
predykat (daw., z łac.) — przydomek; dziś: orzecznik, część zdania, która orzeka o podmiocie. [przypis edytorski]
predyluwialny (z łac.) — przedpotopowy. [przypis edytorski]
preeminencja (z łac.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
prefacja (z łac.) — wstępna, dziękczynna część chrześcijańskiej modlitwy eucharystycznej w rzymskiej tradycji liturgicznej. [przypis edytorski]
prefacja (z łac.) — wstęp. [przypis edytorski]
preludium (z łac., muz.) — wstęp do dalszej części utworu. [przypis edytorski]
premium (daw., z łac. praemium) — premia, nagroda. [przypis edytorski]
preopinant (z łac.; daw.) — przedmówca; poprzedni, pierwszy wnioskodawca. [przypis edytorski]
preteksta (łac.) — szata noszona przez wysokich urzędników i arystokratów przed uzyskaniem pełnoletniości; por. pretekst: pozór, fałszywy powód. [przypis edytorski]
pretor (z łac.) — urzędnik sądowy. [przypis edytorski]
pretor (z łac.) — wyższy urzędnik. [przypis edytorski]
prezbiter (z łac.) — przełożony gminy chrześcijańskiej. [przypis edytorski]
prezencja (z łac.) — tu: obecność. [przypis edytorski]
prezentować się (z łac.) — tu: pokazać się, wystąpić. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw., z łac.) — tu: ochrona. [przypis edytorski]
prezerwatywa (daw., z łac.) — tu: środek ochronny, zapobiegawczy. [przypis edytorski]
prezerwatywa (z łac. praeservare: zachowywać, zabezpieczać) — tu: środek zapobiegawczy, lek uśmierzający a. wzmacniający. [przypis edytorski]
prezumcja (daw., z łac.) — mniemanie. [przypis edytorski]
prezydium (z łac. praesidium) — straż, zbrojna załoga. [przypis edytorski]
prezydium (z łac. praesidium) — straż, zbrojna załoga. [przypis edytorski]
prezydium (z łac. praesidium) — straż, zbrojna załoga; tu: placówka. [przypis edytorski]
prezydium (z łac. praesidium) — zbrojna załoga. [przypis edytorski]
prezydium (z łac.) — zbrojna załoga. [przypis edytorski]
primae noctis (łac.) — pierwszej nocy; zwykle jako część terminu ius primae noctis (prawo pierwszej nocy), określającego przywilej dający panu feudalnemu prawo do spędzenia nocy poślubnej i zdeflorowania żony swego poddanego. [przypis edytorski]
prima regula iuris est fortiter negare (łac.) — pierwszym przepisem prawa jest dzielnie przeczyć. [przypis edytorski]
primo (łac.) — po pierwsze. [przypis edytorski]
primo loco (łac.) — na pierwszym miejscu. [przypis edytorski]
primo, secundo (…) sexto (łac.) — po pierwsze, po drugie itd. po szóste. [przypis edytorski]
primo, secundo, tertio (łac.) — po pierwsze, po drugie, po trzecie. [przypis edytorski]
primo (…) secundo (…) tertio (łac.) — po pierwsze (…) po drugie (…) po trzecie. [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska (po pierwszym mężu). [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska (po pierwszym mężu); secundo voto: po drugim mężu. [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska; z pierwszego małżeństwa. [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — w pierwszym małżeństwie. [przypis edytorski]
primum ens (łac.) — pierwiastek. [przypis edytorski]
primum non nocere (łac.) — przede wszystkim nie szkodzić. [przypis edytorski]
primum vivere, deinde philosophari (łac.) — najpierw żyć, potem filozofować. [przypis edytorski]
primus inter pares (łac.) — pierwszy między równymi; honorowy tytuł Oktawiana Augusta, pierwszego cesarza rzymskiego, który formalnie był tylko wyróżnionym „pierwszym senatorem” (princeps senator). [przypis edytorski]
primus inter pares (łac.) — pierwszy między równymi (sobie). [przypis edytorski]
primus inter pares (łac.) — pierwszy wśród równych. [przypis edytorski]
princeps, principis (łac.) — pan, władca, książę, cesarz. [przypis edytorski]
princeps senatus (łac.) — pierwszy z senatorów. [przypis edytorski]
principes Poloniae et Suaeciae (łac.) — książęta Polski i Szwecji. [przypis edytorski]
principia (łac.) — podstawy; tu: twierdzenia podstawowe. [przypis edytorski]
principiis obsta (łac.) — niszcz zło w zarodku; dosł.: przeszkadzaj początkom. [przypis edytorski]
