— W morzu odbija się niebo, pełne słońca i obłoków. Sieć moja pogrążyła się nie tylko...
![[Tam na obczyźnie, gdy próżni ostoję...]](/media/book/cover_clean/lesmian-tam-na-obczyznie-gdy-prozni-ostoje.jpg)
![[Zmienionaż po rozłące? O, nie, niezmieniona!...]](/media/book/cover_clean/laka-w-malinowym-chrosniaku-zmienionaz-po-rozlace_VumBzOh.jpg)
straszny, beznadziejny głos modlitwy do nieba, którego już z dawna w Polsce nie ma. — I...
Duchu mój — czemuś mnie opuścił!…
Serce mi bić ustało — a palce u rąk moich drgają...
Zaznaczamy tym motywem zarówno wypowiedzi na temat znaczenia i działania (w tym skuteczności) modlitwy jako formy wypowiedzi służącej do porozumiewania się ludzi ze sferą nadprzyrodzoną, jak również co ciekawsze przykłady literackie modlitw (np. Księdza Piotra w Dziadach, czy bluźniercze modlitwy z Hymnów Kasprowicza).
