- Kobieta: 1
- Obraz świata: 1
- Piękno: 1 2
- Rozkosz: 1 2
- Siła: 1
- Wspomnienia: 1 2
- Życie jako wędrówka: 1
Zuzanna GinczankaTo jedno
1
WspomnieniaDnie bumerangiem ciśnięte wrócą grotami przypomnień:
mizdrzyły się dziewki przepyszne,
wełniane owce szły z gór —
co ciebie gnało przez wszystko — rozważ,
5wyrachuj przytomnie,
co ciebie gnało przez pieśń,
las śpiewny,
śpiew drzewny,
bór.
10
senne pastele wieczorów i nocy głębokich węgle!
RozkoszOstrą źródlaną rozkosz czerpały wiadra ze studni —
to ciebie gnało,
to,
15przez furkot, chorągwie i wstęgi.
płyną ładowne okręty,
pełne gromnicznych madonn o skórze z dotyku i wosku,
pannom pełnym słodyczy, tkliwym i uśmiechniętym,
20pachną twarze z pierwiosnków i rude nasturcje włosów.
stygną cokoły zwycięstw.
Dłoń ci wybucha w pion. Sztandar wybucha nad dłoń.
Pioruny biją w rdzeń jabłek. Z grzmotem przelewa się życie.
25I zachwyt odurza jak zapach. Czeremcha dudni o skroń.
O, wiadra nienasycone,
cynowe wiadra bez dna.
Ostrą, źródlaną rozkosz czerpiesz ze wszystkich kluczy.
30Rozważam, rachuję i wiem:
— to jedno,
to ciebie gna.