- Dziecko: 1
- Niebezpieczeństwo: 1
- Ogień: 1
Modernizacja pisowni: niem > nim. Dostosowano interpunkcję i pisownię wielką literą do obowiązujących zasad.
Heinrich HoffmannZłota różdżkaOkropna historia z zapałkamitłum. nieznany
1
Była to wieczorna pora,
Wyjechali wszyscy z dwora,
W domu tylko pozostała
Z śliczną lalką Kasia mała.
5Więc jak koza pląsa, bryka,
Od kącika do kącika,
To zaśpiewa, to podskoczy.
Wtem pudeło małe zoczy
[1].
Pochwyciła,
10Otworzyła,
W nim zapałek pełno było.
Myśli sobie:
«Wiem, co zrobię!
Będę mieć zabawkę miłą.
15
Nikt nie patrzy, jestem sama,
Pozapalam je, jak mama!»
Miauczek z Mruczkiem, mądre koty
Wyciągnąwszy łapki w górę,
Proszą: «Kasiu! Nie czyń psoty.
20Miau, miau! Bo usłyszysz burę,
Rzuć zapałki, bój się Boga!
Bo się spalisz, Kasiu droga!»
Na głos kotków Kasia głucha
Sprawia figle niesłychane,
25Wciąż zapałki trze o ścianę,
Cieszy się, że ogień trzaska.
Ot! Zajrzyjcie do obrazka!
Miauczek z Mruczkiem, mądre koty,
Znów do Kasi łapki w górę:
30«Miau, miau! Kasiu! Nie czyń psoty,
Miau! Miau! Bo usłyszysz burę:
Mama ruszać zabroniła,
Bo się spalisz, Kasiu miła!»
Ale rada — nic nie nada:
35Kasia kotków ani słucha.
Z iskry płomień wnet wybucha
I podskoczy do warkoczy;
Pali rączki, nóżki, włosy,
40Pali buzię, nosek, oczy.
Kotki wrzeszczą w niebogłosy:
Miau! Miau! Gwałtu! Kasia gore
[2],
Miau! Ratunku, aby w porę!
Z sikawkami śpiecznie, żywo.
45Gasić Kasię nieszczęśliwą!
Miau! Miau! Miejcież zmiłowanie,
Bo i śladu nie zostanie!»
I zgorzała Kasia cała,
Garść popiołu pozostała
50I trzewiczki jeszcze stoją,
Smucą się nad Kasią swoją!
Miauczek z Mruczkiem już nie skaczą,
Oni także Kasi płaczą:
«Gdzie panienka nasza? Miau!
55Gdzie jej biedna mama? Miau!»
I tak płaczą nad dzieciną,
Że strumieniem łzy im płyną.