Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Twórczość
powieść psychologiczna
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Dialog
Dramat
Dramat poetycki
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat współczesny
Epika
Esej
Felieton
Hymn
Komedia
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Pogadanka
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Romans
Rozprawa
Tragedia
Traktat
Wiersz
Wiersz sylabotoniczny
O tej godzinie, co szczęście niesie,
pieśń się kołysze po krzach, po lesie,
po falach...
Jan Kasprowicz
VII (Życia ogromne morze grzmi przede mną...)
A ja na brzegu stoję zadumany,
Lękam się nawet spojrzeć na bałwany,
Oczy mam tylko...
Jan Kasprowicz
V (Z głębin przestworu, z ciemnych chmur...)
Mrok ją ogarnia, mrok i żal:
skarży się swojej doli:
I duch, co życia przywiódł...
Jan Kasprowicz
XI (Bólu szemrzący zdrój...)
Bólu szemrzący zdrój i cichej melancholii
Łagodny poszum ten czemu mi płynie z duszy?
Czy...
Andrzej Kijowski
Listopadowy wieczór
W miarę jak zawodziły Polaków nadzieje pokładane w słowiańskim ich oswobodzicielu, w miarę...
Maria Konopnicka
Ach, ta przecudna, cicha łąka...
Ach, ta przecudna, cicha łąka,
Gdzie myśl się moja we snach błąka,
Jak lekki tuman...
Maria Konopnicka
Vesalius
Jakże mi smutno dzisiaj! Jakieś głosy,
Stłumionych żarów pełne i tęsknoty,
Szepcą mi w duszy...
Stanisław Korab-Brzozowski
Anioł Pański
Dziwna tęsknota łka w moim łonie;
Słyszę pożegnań żałobne psalmy,
Mdlejących kwiatów snują się wonie...
Stanisław Korab-Brzozowski
Lilia
Ziejąc zatrute, zgniłe tchnienie,
Stęchłych wód tonie ołowiane
Leżą, bezwładnie odrętwione,
Wsłuchane w własne swe...
Stanisław Korab-Brzozowski
O przyjdź
O przyjdź, jesienią —
Owiana skargą tęskną, rzewną
żurawi,
W dal płynących szarą niebios tonią,
tchnąca...
Motyw: Melancholia
Jest to stan głębokiego, egzystencjalnego smutku, poczucia straty (często nie mającej określonego przedmiotu) oraz bezpowrotnego zagubienia sensu życia. Melancholię wiązać należy z rodzącą cierpienie świadomością kondycji ludzkiej, nieuchronnie naznaczonej przemijaniem i śmiercią. Stan ten łączy się z pewnego rodzaju bezwładem duchowym i cielesnym, inercją, zastojem sił witalnych. Głównym zajęciem melancholika jest obserwacja: jego oko śledzi przemijanie oraz zanikanie zjawisk i ludzi.