Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Liryka Modernizm
W duszy twej już śpiewa fala bez rubieży
Śpiew swój synom słodki, gorzki dla macierzy...
Władysław Bukowiński
Na greckiej fali
Błękitna Morza Egejskiego fala,
Wzburzona lekko, nęci jak kochanka.
Olimpu śnieżny szczyt majaczy z dala...
Max Elskamp
Dla ucha
Wciąż bliżej, bliżej gna tęsknota
Ku morzu, które jest ze złota…
Aż poza domy, poza...
Hugo von Hofmannsthal
Przeżycie
Nostalgia bezimienna cicho łkała
w duszy mej, pragnąc życia, łkała,
jako ten szlocha, który na...
Jan Kasprowicz
III (Waruno!...)
Mglistą świadomość człowieka
W swoim bezdennym pochłaniasz Erebie,
Jak ten ostatni blasków promień mgławy
W...
Jan Kasprowicz
IV (O niezgłębiona duszy toni...)
O niezgłębiona duszy toni,
Ty w ciasnej piersi mórz ogromie!
Na burzę wichr już głucho...
Jan Kasprowicz
Salome
A morze, nad bezdenne wychyliwszy głębie
swą rozwichrzoną, niepomierną głowę,
na której każdy włos,
srebrzystą...
Jan Kasprowicz
VII (Życia ogromne morze grzmi przede mną...)
Życia ogromne morze grzmi przede mną,
A ja na brzegu stoję zadumany,
Lękam się nawet...
Motyw: Morze
Morze kojarzone jest z podwójną symboliką. Z jednej strony morze jako żywioł zmiennych form, tworzonych i unicestwianych co chwilę, stanowiło obraz panteizmu, fascynując oraz przerażając romantyków. Z drugiej strony w twórczości Conrada morze uobecnia działanie przeznaczenia, a zarazem pozwala bohaterom ukazać ich prawdziwą moralną wartość. Ponadto morze łączy się oczywiście z podróżą, przygodą, podbojem, błądzeniem (mit Odyseusza), narażeniem na działanie nieprzewidywalnych, a potężnych sił natury; pamiętać też należy, że w swym przepastnym mrocznym łonie zwykło kryć potwory.