Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
chanson de geste
Dramat
Dramat niesceniczny
Dramat poetycki
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat wierszowany
Dramat współczesny
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Felieton
Gawęda
Hymn
Komedia
Komediodramat
Kronika
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Pieśń
Poemat
Poemat dygresyjny
Poemat prozą
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Psalm
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Dalibóg! Trupów tu jak maku: głupcy!
Gdyby się spytał kto tych wszystkich durniów,
Dlaczego teraz...
Juliusz Słowacki
Maria Stuart
Bierze lampę i oświeca nią twarz Nicka.
Zobaczę go raz jeszcze… Jak twarz jego zbladła...
Juliusz Słowacki
Mazepa
WOJEWODA
Oto jest, mości królu, syna mego trumna,
Oto próg, mości królu, święty trup człowieka...
Juliusz Słowacki
Mazepa
Ot, wstań z trumny, bo trup się tam pod tobą wzdryga.
WOJEWODA
Trup mego syna...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
Porwałem trupa i rzuciłem straży,
Aby go wzięła na żelazne zgrzebła
I tam, gdzie grzebią...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
sine jak żelazo,
Dwie moje córki zabite zarazą,
Wywlec kazałem strażnikom z namiotu;
I porzuciły...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
Gdy skonał w moim ojcowskim uścisku,
Chciałem go spalić na popiół w ognisku;
Lecz ledwie...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
I pod oczyma mi konał mój średni,
Najmniej kochany w mym rodzinnym gronie
I najmniej...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
Noc przyszła druga, błyszcząca gwiazdami,
Byliśmy z matką w namiocie — przed nami
Leżało dziecko na...
Juliusz Słowacki
Ojciec zadżumionych
Żona, co nawet nie tknęła połowy,
Nad piersiami się uderzywszy zbladła
I zachwiała się z...
Motyw: Trup
Ciało człowieka zmarłego, będące namacalnym znakiem obecności śmierci budzi automatycznie przerażenie, strach, narusza porządek egzystencji i aby ów porządek przywrócić, należy poddać trupa odpowiednim zabiegom i ukryć jego rozkład przed oczami żyjących. Wiąże się z tym wiele obrzędów (balsamowanie lub kremacja, złożenie do grobu. (zob. też: śmierć, żałoba, pogrzeb, grób, cmentarz, gotycyzm). Fantazmatyczne twory takie jak upiór, czy wampir budzą przerażenie, ponieważ są trupami „niedoprowadzonymi do porządku”. Naruszenie porządku stanowi też pojawiający się żyjącym duch — to, że nie podążył on za swoim ciałem do innej rzeczywistości, oddzielonej od świata żyjących stanowi rodzaj egzystencjalnego skandalu.