Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10888 przypisów.
kolegium (z łac. collegium) — tu: nazwa szkoły dla młodzieży najczęściej z domów szlacheckich, połączona z internatem (bursą, konwiktem). [przypis edytorski]
kolegium (z łac. collegium) — tu: szkoła dla młodzieży, najczęściej z domów szlacheckich, połączona z internatem (bursą, konwiktem). [przypis edytorski]
kolegium zwane montegińskim — Kolegium w Montaigu, do którego uczęszczał w młodości Erazm i gdzie głód i batogi stanowiły główne środki wychowawcze. [przypis tłumacza]
Kolegowałem niegdyś z doktorem Domeyko (…) Dzielny to lekarz! (…) musiał uchodzić z kraju, bo brał udział w tym szalonym powstaniu (…) na daleką tułaczkę — trudno powiedzieć, o kim mowa; Ignacy Domeyko (1802–1889), znany geolog, mineralog, inżynier górnictwa i badacz Ameryki Południowej, absolwent uniwersytetu w Wilnie, był uczestnikiem powstania listopadowego, wyemigrował do Francji, a stamtąd do Chile, ale nie był lekarzem ani nie studiował w miejscach gdzie uczył się lub nauczał von Baer. [przypis edytorski]
kole (gw.) — koło. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kole (gw.) — koło, wokół, przy. [przypis edytorski]
kole (gw.) — wokół, koło. [przypis edytorski]
kole (gw.) — wokół. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — kolejno, jeden po drugim. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — kolejno, po kolei. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — po kolei, kolejno. [przypis edytorski]
koleją — dziś: po kolei. [przypis edytorski]
koleją — po kolei, jeden za drugim. [przypis edytorski]
koleją — tu: kolejno, po kolei. [przypis edytorski]
koleją — tu: kolejno. [przypis edytorski]
koleją — tu: po kolei, kolejno. [przypis edytorski]
koleje z nim rozsadzali (…) i samego wreszcie bombą rozerwali — mowa o serii zamachów na życie cesarza Aleksandra II (1818–1881), dokonanych przez członków organizacji Narodna Wola: w grudniu 1879 dokonano nieudanej próby wysadzenia pociągu carskiego, w lutym 1880 wysadzono w powietrze część Pałacu Zimowego, 13 marca 1881 polski zamachowiec Ignacy Hryniewiecki wrzucił bombę do karety władcy, powodując śmiertelne obrażenia cara. [przypis edytorski]
kolejką a. koleją (daw.) — po kolei, jeden z drugim. [przypis edytorski]
kolej — kolejka (przy piciu). [przypis edytorski]
(kolejnego dnia — K.S.) [przypis edytorski]
Kolejny cios w wykorzystywanie cylindrów nastąpił 1913 roku, kiedy to firma Edisona wyprodukowała fonograf odtwarzający płyty. Ostatecznie cylindry zostały wyparte z rynku po 1925 roku wraz z pojawieniem się nagrań elektrycznych. M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 39. [przypis autorski]
kolej torem kół tych wyżłobiona zarasta zielem (…) — Tu św. Bonawentura, jak uprzednio św. Tomasz dominikanów, strofuje franciszkanów, że odstąpili od reguł i ślubów przypisanych przez ich zakonodawców. [przypis redakcyjny]
kolej warszawsko–bydgoska — linia kolejowa Skierniewice–Łowicz–Kutno–Włocławek zbudowana w r. 1862. [przypis redakcyjny]
Kolej Wiedeńska — linia kolejowa Warszawa—Skierniewice—Koluszki—Piotrków—Częstochowa—Dąbrowa Górnicza na Kraków i Wiedeń, najdawniejsza w Królestwie Kongresowym, zbudowana w latach 1838–1848. [przypis redakcyjny]
Kolej Wiedeńska — linia kolejowa Warszawa–Skierniewice–Koluszki–Piotrków–Częstochowa–Dąbrowa Górnicza na Kraków i Wiedeń, najdawniejsza w Królestwie Kongresowym, zbudowana w latach 1838–1848. [przypis edytorski]
kolej Wiedeńska — pierwsza linia kolejowa z Warszawy, oddana do użytku w 1845 roku. [przypis edytorski]
kolej wiedeńska — właśc. Kolej Warszawsko-Wiedeńska, pierwsza linia kolejowa na terenie zaboru rosyjskiego, łączyła Warszawę z Galicją. [przypis edytorski]
kole — koło, obok. [przypis edytorski]
kolekta — tu: modlitwa odmawiana przed odczytaniem lekcji. [przypis edytorski]
kolekta — zbiórka, składka. [przypis edytorski]
kolekta — zbiórka, składka. [przypis redakcyjny]
kolektor — zbieracz opłat lub składek. [przypis edytorski]
kole kurów (gw.) — koło kur; przy kurach. [przypis edytorski]
Koleń Kaieński — Colin de Cayeux, niepoprawny włamywacz, należący do jednej szajki z Villonem, powieszony z wyroku sądowego. [przypis tłumacza]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda; datek zbierany przez księży pod koniec roku kalendarzowego. [przypis edytorski]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda. [przypis edytorski]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda; tu: świadczenia w naturze pobierane przez duchowieństwo katolickie pod koniec roku. [przypis edytorski]
kolenda — dziś popr. pisownia: kolęda; por. łac. calendae dosł.: pierwszy dzień miesiąca, szczególnie pierwszego miesiąca nowego roku (tj. 1 stycznia); tu: może też chodzić o rodzaj podarunku czy premii z okazji świąt. [przypis edytorski]
kolera a. cholera (daw.) — złość, wściekłość, furia, gniew. [przypis edytorski]
kolera a. cholera — tu: złość, wściekłość. [przypis edytorski]
kolera — cholera; złość, wściekłość. [przypis edytorski]
kolera (daw.) — cholera, gniew. [przypis redakcyjny]
kolera (daw.) — gniew. [przypis edytorski]
kolera (daw.) — gniew. [przypis redakcyjny]
koler — bezgorączkowa choroba mózgu u koni. [przypis redakcyjny]
kole ręki (gw.) — wokół ręki. [przypis edytorski]
koleria, właśc. kolera (daw.) — cholera, gniew. [przypis edytorski]
koleryk — choleryk. [przypis edytorski]
koleśno (daw.) — w kolasach. [przypis edytorski]
koleśno — kolasami, karetami. [przypis edytorski]
koleśno — w kolasach, tj. w karetach. [przypis redakcyjny]
koleśny — poruszający się na kołach. [przypis edytorski]
koleśny — tu: na kolach. [przypis edytorski]
kolesa właśc. kolasa — odkryty powóz ciągnięty przez konie. [przypis edytorski]
koleski registrator (ros.) — najniższa ranga w hierarchii urzędniczej w carskiej Rosji. [przypis edytorski]
koleta (starop.) — krótka suknia jeździecka skórzana. [przypis redakcyjny]
kolet (daw.) — kurtka. [przypis redakcyjny]
kolet — obcisły, skórzany kaftan męski. [przypis edytorski]
kolet — rodzaj kaftana wojskowego. [przypis edytorski]
kolet — skórzany płaszcz wojskowy. [przypis edytorski]
kolet — wykonany zazwyczaj ze skóry, obcisły kaftan męski, noszony przez wojskowych. [przypis edytorski]
kolety (z fr.) — kurtki, bluzy. [przypis edytorski]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — rodzaj skórzanego wojskowego ubioru z kołnierzem, wkładanego pod zbroję. [przypis edytorski]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — skórzany płaszcz wojskowy. [przypis edytorski]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — strój wojskowy, często ze skóry łosia lub wołu. [przypis redakcyjny]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — strój wojskowy, mundur, często ze skóry łosia lub wołu. [przypis edytorski]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — strój wojskowy, mundur. [przypis edytorski]
kolet (z fr. collet: kołnierz) — strój wojskowy ze skóry łosia lub wołu. [przypis redakcyjny]
kolet (z fr.) — kurtka żołnierska. [przypis edytorski]
kolet (z fr.) — strój wojskowy, skórzany kaftan a. płaszcz wkładany pod kirys; kabat. [przypis redakcyjny]
kolet (z wł.) — rodzaj krótkiego ubrania męskiego, zwłaszcza żołnierskiego. [przypis redakcyjny]
koleżankom nieba — być może: koleżankom z nieba. [przypis edytorski]
Kolgar i Annira — dzieci Karmora. [przypis redakcyjny]
Kolgrewans — w oryginale ang.: Colgrevance. [przypis edytorski]
Koliada (mit. gr.) — przydomek Afrodyty, bogini miłości, od jej miejsca kultu (Kolias w Attyce). [przypis edytorski]
kolia — naszyjnik w ozdobnej oprawie. [przypis edytorski]
koliba — szałas pasterski w górach. [przypis edytorski]
koliba — szałas, schronienie w górach. [przypis edytorski]
koliber — najmniejszy ptak świata, niezwykle barwny dzięki temu, że jego pióra rozszczepiają światło, tworząc tęczowe odbicia; żywi się nektarem z kwiatów. [przypis edytorski]
kolibka a. koliba — schronienie w górach, szałas pasterski. [przypis edytorski]
koligacić — od koligacja: pokrewieństwo. [przypis edytorski]
koligacić się (daw.) — wchodzić w związki pokrewieństwa. [przypis edytorski]
koligaci — krewniacy. [przypis edytorski]
koligacja — krewni. [przypis redakcyjny]
koligacja — pokrewieństwo bądź powinowactwo. [przypis edytorski]
koligacja (z łac.) — pokrewieństwo. [przypis edytorski]
koligacje — pokrewieństwo bądź powinowactwo. [przypis edytorski]
koliganci — osoby postawione wysoko w hierarchii społecznej. [przypis edytorski]
koligatka — osoba spokrewniona z zamożnymi i wpływowymi rodzinami szlacheckimi. [przypis redakcyjny]
koligatów — krewnych, powinowatych. [przypis redakcyjny]
koligat (z łac. colligatus: związany) — krewny, powinowaty. [przypis edytorski]
koligat (z łac.) — daleki krewny a. powinowaty. [przypis edytorski]
koligat (z łac.) — krewny, spowinowacony. [przypis edytorski]
kolijewszczyzna (ukr. Коліївщина), dziś raczej: koliszczyzna — chłopsko-kozacki bunt na Ukrainie w 1768 r. przeciwko polskiej szlachcie i Żydom; pochłonął od 100 do 200 tys. ofiar, krwawo stłumiony. [przypis edytorski]
Koli! Koli! (ukr. koły) — bij, zabij! [przypis edytorski]
Koli! Koli! (ukr. koły!) — bij, zabij! [przypis redakcyjny]
Koli! Koli! (ukr. koły: kłuj) — bij, zabij! [przypis redakcyjny]
Kolin — miasto w Czechach nad Łabą; w 1757 r. miała tu miejsce jedna z bitew wojny siedmioletniej między wojskami pruskimi i austriackimi. [przypis edytorski]
Koliseum — Koloseum, cyrk olbrzymi w Rzymie, dziś słynna ruina. [przypis redakcyjny]
Koliseum właśc. Koloseum (łac. Colosseum) — także: Amfiteatr Flawiuszów; wielki amfiteatr w Rzymie, wzniesiony w I w. n.e. (w l. 70–80 n.e.) przez cesarzy z dynastii Flawiuszów, największy z amfiteatrów Imperium Rzymskiego, o wysokości sięgającej niemal 50 m, obwodzie przekraczającym 500 m, stanowi jedną z najbardziej efektownych i reprezentatywnych budowli miasta, obiekt przyciągający turystów co najmniej od 2. poł. XVIII w. [przypis edytorski]
