Przypisy

efronteria (daw.) — bezczelność. [przypis edytorski]

egzamen (daw.) — badanie, egzamin; przesłuchanie. [przypis edytorski]

egzamen (daw.) — egzamin. [przypis edytorski]

egzamina (daw.) — egzaminy. [przypis edytorski]

egzasperacja (daw.; z fr.) — stan wielkiego rozdrażnienia; rozjątrzenie. [przypis edytorski]

egzekucja praw (daw.) — wykonanie praw; postulaty średniej szlachty z XVI w., głoszące konieczność przestrzegania praw przez króla i magnatów. [przypis edytorski]

egzekucyją wziąć (daw.) — mieć w ręku wyrok sądu; egzekucyją: daw. forma B.lp r.ż. [przypis edytorski]

egzulować (daw.) — opuścić ojczyznę, udać się na wygnanie; tu: wygnać, wygonić. [przypis edytorski]

egzystencja (daw.) — pobyt, przebywanie. [przypis edytorski]

egzystymacja (daw., z łac.) — ocena. [przypis edytorski]

ekonomować (daw.) — pracować jako ekonom, nadzorca prac rolnych w majątku ziemskim. [przypis edytorski]

ekscepcja (daw., z łac. exceptio) — wyjątek. [przypis edytorski]

ekscepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]

eksenterować (daw.) — dokonać sekcji zwłok. [przypis edytorski]

eksepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]

ekskomunikacja (daw.) — ekskomunika, najsurowsza kara w Kościele katolickim, polegająca na wykluczeniu ze społeczności wiernych. [przypis edytorski]

ekskurs (daw.) — dygresja, dodatek do dzieła. [przypis edytorski]

ekskurs (daw.) — dygresja, wyjaśnienie pobocznej kwestii. [przypis edytorski]

ekskursja (daw.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]

ekskuza (daw.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]

ekskuza (daw.) — wytłumaczenie, tłumaczenie się. [przypis edytorski]

ekskuzować (daw.) — usprawiedliwiać, tłumaczyć z czegoś; przepraszać. [przypis edytorski]

ekskuzować się (daw., z łac.) — usprawiedliwiać się, przepraszać. [przypis edytorski]

eksorbitancja a. egzorbitancja (daw., z łac. exorbotantia) — nadużycie prawa, bezprawne orzeczenie, wyrok, nakaz. [przypis edytorski]

ekspedycja (daw.) — przesyłka, coś wysłanego. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek (tu również w sensie: wydatek energii). [przypis edytorski]

ekspensować (daw.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — zużywać; wydawać pieniądze. [przypis edytorski]

ekspensować się (daw., z łac.) — robić znaczne wydatki. [przypis edytorski]

ekspensy (daw., z łac.) — wydatki. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw., z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (z łac., daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — tłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wyjaśniać. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wytłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw., z łac.) — tłumaczyć, wyjaśniać. [przypis edytorski]

ekspres (daw.) — posłaniec, goniec. [przypis edytorski]

ekspresja (daw., z łac.) — wyrażenie. [przypis edytorski]

eksprobracja (daw., z łac.) — zarzut. [przypis edytorski]

ekstemporalia (daw.) — ćwiczenie z tłumaczenia w szkole (np. na lekcjach łaciny, greki). [przypis edytorski]

ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (daw., z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (z łac., daw.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — bryczka pocztowa specjalnie wynajęta za droższą opłatę, jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — specjalna bryczka pocztowa jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstra, własc. ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

eksulować a. egzulować (daw., z łac.exulere) — iść na wygnanie, wyjechać z kraju; tu: wygnać. [przypis edytorski]

ekwator (daw.) — równik. [przypis edytorski]

ekwator (daw., z łac.) — równik. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, ekskluzywny pojazd konny; tu ogólnie: powóz. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, luksusowy pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, luksusowy pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — luksusowy pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — powóz. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — rodzaj lekkiego, eleganckiego powozu konnego. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — załoga statku. [przypis edytorski]

elekcyja (daw.) — wybory. [przypis edytorski]

elektryka (daw.) — tu: urządzenie do wytwarzania prądu elektrycznego. [przypis edytorski]

element (daw.) — żywioł, jeden z pierwiastków wszechświata. [przypis edytorski]

element (daw.) — żywioł. [przypis edytorski]

elementy (daw.) — żywioły. [przypis edytorski]

elewka (daw.) — uczennica. [przypis edytorski]

emablować (daw.) — adorować, nadskakiwać, otaczać względami. [przypis edytorski]

empirejski (daw.) — podobny najwyższej ze sfer niebieskich. [przypis edytorski]

emulacja (daw.) — współzawodnictwo, rywalizacja. [przypis edytorski]

emulacja (daw., z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, konkurent. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, przeciwnik. [przypis edytorski]

emulować (daw., z łac.) — rywalizować, współzawodniczyć. [przypis edytorski]

enerwacja (daw.) — rozdrażnienie nerwowe; neuroza. [przypis edytorski]

enigmat (daw.) — coś zagadkowego. [przypis edytorski]

epistoła (daw.) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]

epistoła (daw.) — list. [przypis edytorski]

epistoła (daw., z łac. epistola) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]

epoleta (daw.) — epolet, naramiennik: pasek materiału ozdobiony złotym lub srebrnym sznurem, często z frędzlami, naszyty na ramieniu kurtki mundurowej, zwykle z umieszczoną na nim naszywką oznaczającą stopień wojskowy. [przypis edytorski]

epruwetka (daw., z fr.) — probówka. [przypis edytorski]

epruwetka (daw., z fr.) — probówka, szklane naczynie laboratoryjne o wąskim, cylindrycznym kształcie. [przypis edytorski]

epuzer (daw., z fr. épouser: poślubić) — kandydat na małżonka. [przypis edytorski]

erygować (daw.) — wznosić, fundować. [przypis edytorski]

eskamoter (daw., z fr.) — kuglarz, zręcznie chowający przedmioty. [przypis edytorski]

eskamotować (daw.) — ukraść a. ukryć coś zręcznie. [przypis edytorski]

eskont a. eskonto (daw.) — dziś: dyskonto weksli, tj. wykupywanie weksla przed terminem jego płatności po potrąceniu pewnej części sumy, na jaką go wystawiono. [przypis edytorski]

eskonto (daw.) — dziś: dyskonto weksli, tj. wykupywanie weksla przed terminem jego płatności po potrąceniu pewnej części sumy, na jaką go wystawiono. [przypis edytorski]

eskontować (daw.) — dyskontować weksel, tj. wykupywać weksel przed terminem jego płatności po potrąceniu pewnej części sumy, na jaką go wystawiono. [przypis edytorski]

eskulap (daw.) — przestarz., lit.: lekarz. [przypis edytorski]

estyma (daw.) — poważanie, szacunek. [przypis edytorski]

estyma (daw.) — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]

estymować (daw., z łac.) — darzyć estymą, szacunkiem; cenić, poważać. [przypis edytorski]

etalaż (daw., z fr.) — wystawa towarów przed sklepem, ekspozycja. [przypis edytorski]

etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży. [przypis edytorski]

etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży; w carskiej Rosji: miejsce z barakami noclegowymi, gdzie przetrzymywano eskortowanych na Syberię skazańców po dniu podróży. [przypis edytorski]