Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4638 przypisów.
Och, ty pijaku z psim pyskiem, a za to z sercem jelenia — Iliada I 225, Achilles do Agamemnona, wodza naczelnego wyprawy greckiej pod Troję. [przypis edytorski]
ochwacić — okulawić konia. [przypis edytorski]
ochwacić — uszkodzić miękkie części końskiego kopyta, wywołując ich zapalenie. [przypis edytorski]
ochwacony — o koniu: cierpiący na ochwat, tj. ostre zapalenie kopyta. [przypis edytorski]
ochwiara — dziś popr.: ofiara. [przypis edytorski]
ochwiarować — dziś popr.: ofiarować. [przypis edytorski]
ochwierutać — potrząsnąć. [przypis edytorski]
ochwiewać — dziś: rozchwiewać; powodować, że coś zaczyna się chwiać. [przypis edytorski]
Och (…) — w tłumaczeniu brak poprzedniego akapitu dialogowego, wypowiedzi Gordona; w oryg. niem. Noch nicht! (Jeszcze nie!); red. WL. [przypis edytorski]
ochwytywać — neologizm, popr.: pochwytywać. [przypis edytorski]
ochylać się (daw.) — uchylać się od czego. [przypis edytorski]
ochylić (daw.) — otoczyć, objąć, ochronić. [przypis edytorski]
ochynąć się (daw.) — popaść w niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
ochynąć (starop.) — wywrócić się, upaść. [przypis edytorski]
ochynienie się (daw.) — narażenie się na niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
ociągał — gdyż Lot starał się ratować swój dobytek, zob. Raszi do 19:16. [przypis edytorski]
ociągliwie — ociągając się, powoli. [przypis edytorski]
ociążony — dziś: obciążony. [przypis edytorski]
ociętny (daw., gw.) — krnąbrny, uparty, zacięty, oporny. [przypis edytorski]
ociętny (daw.) — uparty, zacięty, krnąbrny. [przypis edytorski]
ociętny (przestarz.) — uparty. [przypis edytorski]
ociężać a. ociężyć (daw.) — stać się ciężkim. [przypis edytorski]
ociężeć (daw.) — nabrać ciężaru, ciążyć. [przypis edytorski]
ociec (daw., gw.) — ojciec. [przypis edytorski]
ociec (daw.) — ojciec, tu D. lp oćca: ojca. [przypis edytorski]
ociec — dziś popr.: ojciec. [przypis edytorski]
ociec — dziś popr. pisownia: ojciec. [przypis edytorski]
ociec (gw.) — dziś popr. forma: M.lp: ojciec. [przypis edytorski]
O ciel! quelle bassesse (fr.) — o nieba, co za przyziemność. [przypis edytorski]
ociemniały — tu: zacieniony. [przypis edytorski]
o cie — o cię; o ciebie. [przypis edytorski]
Ociepka, Teofil (1891–1978) — malarz samouk (z zawodu górnik), teozof i okultysta. [przypis edytorski]
ociepkowatość — krytyczne określenie stylu malarskiego Teofila Ociepki (1891–1978), malarza samouka (z zawodu górnika), teozofa i okultysty, chętnie używającego jaskrawych i przesadnie różnorodnych kolorów. [przypis edytorski]
ocieszywać (daw.) — ociosywać. [przypis edytorski]
ocipka a. ociepka (gw.) — wiązka gałęzi albo słomy. [przypis edytorski]
Ockham, Wilhelm (ok. 1300–ok. 1350) — średniowieczny filozof i teolog scholastyczny, uczeń Dunsa Szkota, jedna z głównych postaci myśli średniowiecznej; oskarżony o herezję, ekskomunikowany, został zrehabilitowany pośmiertnie w 1359. [przypis edytorski]
ocknął — dziś popr.: ocknął się. [przypis edytorski]
o co ich powołano — o co są oskarżeni. [przypis edytorski]
o co idzie — dziś raczej: o co chodzi. [przypis edytorski]
o co idzie — o co chodzi. [przypis edytorski]
Octave Mirbeau (1848–1917) — fr. pisarz i krytyk sztuki. [przypis edytorski]
ocuglić (daw.) — poskromić. [przypis edytorski]
oculo spectator, mente incognitor (łac.) — oczami widzący, zaś umysłem niepojmujący. [przypis edytorski]
Oculus Maris (łac.) — Morskie Oko. [przypis edytorski]
O curas chymicorum! O quantum in pulvere inane! (łac.) — O trudy chemików! O jakaż pustka w kurzu! [przypis edytorski]
ocy (gw.) — oczy. [przypis edytorski]
ocyle — wymienne stalowe kliny, wpuszczane dawniej w końce ramion podków, żeby zapobiec ślizganiu się konia na gładkiej powierzchni; zastąpione przez hacele. [przypis edytorski]
oczadzieć — zatruć się szkodliwą substancją. [przypis edytorski]
oczajdusza (daw.) — hulaka; hultaj. [przypis edytorski]
oczajdusza (daw.) — hulaka, hultaj. [przypis edytorski]
oczajdusza (daw.) — hultaj. [przypis edytorski]
Oczaków — miasto portowe, dziś na terenie Ukrainy; założone w starożytności jako kolonia Miletu; w XV-XVIII w. bywało pod panowaniem polskim i tatarskim. [przypis edytorski]
oczami wartowana tylą — pilnowana przez tyle oczu. [przypis edytorski]
oczap (daw.) a. oczapa (gw.) — belka nad wrotami. [przypis edytorski]
oczarował Łukaszowę (daw.) — dziś: (…) Łukaszową. [przypis edytorski]
oczarowywa — dziś popr.: oczarowuje. [przypis edytorski]
o czasiech — dziś popr.: o czasach. [przypis edytorski]
o czasie właściwym — dziś raczej: we właściwym czasie. [przypis edytorski]
ocz (daw.) — o co. [przypis edytorski]
ocz — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
oczekiwam (starop. forma) — dziś popr.: oczekuję. [przypis edytorski]
oczepiny — obyczaj weselny, polegający na wiązaniu pannie młodej czepca, stanowiącego symbol stanu małżeńskiego. [przypis edytorski]
oczepiona — w czepku zakładanym podczas wesela młodej mężatce. [przypis edytorski]
oczep — tu: nadproże, belka nad drzwiami lub oknem. [przypis edytorski]
oczeret — kłączowe rośliny przybrzeżne, tworzące rodzaj szuwaru. [przypis edytorski]
oczeretni — oczeretny; noszący cechy a. składający się z oczeretu, tj. trzciny nadrzecznej i bagiennej, szuwaru. [przypis edytorski]
oczeret — roślina rosnąca na terenach podmokłych, głównie przy brzegach i na bagnach; oczerety: pot. szuwary, zarośla nabrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret — szuwary, roślinność bagienna. [przypis edytorski]
oczeret — trwała roślina rosnąca na terenach podmokłych, głównie przy brzegach. [przypis edytorski]
oczeret (ukr.) — szuwary, roślinność bagienna. [przypis edytorski]
oczeret (ukr.) — trzcina; szuwary. [przypis edytorski]
oczerety — pot.: szuwary, zarośla przybrzeżne. [przypis edytorski]
oczerety — roślina rosnąca nad wodą, szuwary. [przypis edytorski]
oczerety (ukr.) — tu: wyschłe liście mogące posłużyć za podpałkę. [przypis edytorski]
oczerety — zarośla nadbrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret — zarośla nadbrzeżne. [przypis edytorski]
oczeret (z ukr.) — trzcina, szuwary. [przypis edytorski]
oczeret (z ukr.) — trzciny, szuwary. [przypis edytorski]
oczerstwić — tu: stać się czerstwym. [przypis edytorski]
oczewiście — dziś: oczywiście. [przypis edytorski]
oczewisty — dziś: oczywisty. [przypis edytorski]
ocz go kolwiek prosić będzie (starop.) — o cokolwiek go prosić będzie. [przypis edytorski]
oczkolwiek mie prosić będziecie, wszytko dla was uczynię — por. J 14, 13–14. [przypis edytorski]
oczkowanie (daw. pot.) — kokieteryjne zerkanie na kogoś. [przypis edytorski]
oczkowiec — koralowiec sześciopromienny. [przypis edytorski]
ocz mamy przydź (daw.) — do czego mamy przyjść; co się z nami stanie. [przypis edytorski]
oczniak, opierak — odnogi poroża jelenia. [przypis edytorski]
oczóm — dziś popr. forma C. lm: oczom. [przypis edytorski]
oczów (daw.) — dziś popr. forma D.lm: oczu. [przypis edytorski]
oczów (daw.) — oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś częstsza forma D. lm.: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś popr. forma D.lm: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
oczów — dziś popr.: oczu. [przypis edytorski]
oczów — dziś raczej: oczu. [przypis edytorski]
oczów (forma gw.) — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
ocz (starop.) — skrócone: o co, o coś. [przypis edytorski]
oczyć (…) snu nie przypuszczają (starop. forma) — oczy ci snu nie przypuszczają. [przypis edytorski]
oczy, co widzą, uszy, co słyszą — odniesienie do fragmentu tekstu biblijnego; „A wasze oczy błogosławione, iż widzą, i uszy wasze, iż słyszą!” (Biblia Jakuba Wujka, Mt 13, 16). [przypis edytorski]
