Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 2239 przypisów.
pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie, bufiaste spodnie z pionowymi rozcięciami ukazującymi podszewkę, sięgające do połowy ud lub do kolan. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. Stanowiły element daw. stroju dworskiego, jak również ubioru żołnierskiego. W Polsce w XVII–XVIII w. nazywano tak każde spodnie sięgające powyżej kolan; por. pumpy. [przypis redakcyjny]
pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]
plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]
plugawy (daw.) — budzący wstręt swoim wyglądem. [przypis edytorski]
plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]
pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]
pluta (daw.) — szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
plużyć (daw.) — powodzić się. [przypis redakcyjny]
plwać (daw.) — dziś popr.: pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
pnącz (daw.; lm: pnącze) — dziś popr.: pnącze, lm: pnącza. [przypis edytorski]
pójdźcie (daw.) — dziś w zdaniu rozkazującym: chodźcie tu. [przypis edytorski]
pójdź (daw.) — chodź. [przypis edytorski]
pójdź sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]
pójdźże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
pójdziem (daw.) — dziś: pójdziemy. [przypis edytorski]
pójść w smak (daw.) — spodobać się. [przypis edytorski]
pókim dobrą (daw.) — dziś z M.: pókim dobra. [przypis edytorski]
póki stołu stawa (daw.) — póki starczy stołu. [przypis edytorski]
pókiż (daw.) — jak długo, do jakiego czasu. [przypis edytorski]
pókiż (daw.) — tu: dokąd, pokąd. [przypis edytorski]
pół czwarta a. półczwarta (daw.) — trzy i pół. [przypis edytorski]
półczwarta (daw.) — trzy i pół. [przypis edytorski]
półczwarta (daw.) — trzy i pół; zwrot jeszcze niekiedy spotykany. [przypis edytorski]
półczwartej (daw.) — trzy i pół. [przypis edytorski]
półdrabek (daw., gw.) — belka w drabinie, podtrzymująca szczeble. [przypis edytorski]
półgęsek (daw.) — połowa tylnej części gęsi bez nogi i bez kości, obszyta w gęsią skórę i uwędzona. [przypis edytorski]
półgęsek (daw.) — połowa tylnej części gęsi bez nogi i bez kości, obszyta w gęsią skórę i uwędzona. Rodzaj wędliny z gęsi. [przypis redakcyjny]
półkopieniak (daw.) — krótsza odmiana kopieniaka, sięgająca nieco poniżej pasa; kopieniak: daw. okrycie wierzchnie bez rękawów. [przypis edytorski]
półkornecie (daw.) — mniej bogaty, nieco niższy rodzaj kornetu, kobiecego nakrycia głowy w postaci wysokiego czepca. [przypis edytorski]
półkoszek (daw.) — uplecione z wikliny dwie, duże połówki kosza włożone na wóz. [przypis edytorski]
półkoszek (daw.) — wiklinowa plecionka w kształcie podłużnego kosza bez jednej ścianki, wstawiana na tylną lub przednią połówkę wozu i wyścielająca jego ścianę szczytową, burty i dno; także wóz wyścielony takimi plecionkami. [przypis edytorski]
półkoszek (daw.) — wóz konny wyłożony wiklinową plecionką. [przypis edytorski]
półkoszki (daw.) — burty wozu, plecione z wikliny. [przypis edytorski]
półkoszki (daw.) — uplecione z wikliny burty wozu. [przypis edytorski]
półkwaterek (daw.) — naczynie o pojemności 1/8l. [przypis edytorski]
pół ósma (daw.) — siedem i pół. [przypis edytorski]
półósma (daw.) — siedem i pół. [przypis edytorski]
półokręcie (daw.) — mały okręt. [przypis redakcyjny]
półowa (daw.) — dziś: połowa. [przypis edytorski]
półpiąta (daw.) — pięć bez połowy; cztery i pół. [przypis edytorski]
półpięta (daw.) — cztery i pół. [przypis edytorski]
półpiętej (daw.) — tj. cztery i pół; półpiętej stopy: ok. 135 cm. [przypis edytorski]
półświątek (daw.) — pomniejsze święto; dzień pracujący, ale w jakiś sposób szczególny. [przypis edytorski]
półsiódma (daw.) — sześć i pół. [przypis edytorski]
półsiódmej (daw.) — sześć i pół (siedem bez połówki). [przypis edytorski]
półsiodmy a. półsiodma (daw.) — sześć i pół. [przypis edytorski]
półszósta (daw.) — pięć i pół. [przypis edytorski]
półszorek (daw.) — rodzaj dawnej uprzęży. [przypis edytorski]
półtorasta (daw.) — sto pięćdziesiąt. [przypis edytorski]
półtorasta (daw.) — sto pięćdziesiąt (sta: daw. D. wyrazu sto). [przypis edytorski]
półtrzecia (daw.) — dwa i pół. [przypis edytorski]
półtrzecia (daw.) — dwa i pół (trzy bez połowy). [przypis edytorski]
półtrzecia sta (daw.) — dwieście pięćdziesiąt; półtrzecia: dwa i pół. [przypis edytorski]
półtrzeciej (daw.) — dwie i pół. [przypis edytorski]
półwłóczek (daw.) — miara powierzchni gruntu, pół włóki. [przypis edytorski]
półwozie (daw.) — wózek dwukołowy, dwukółka. [przypis edytorski]
późny (daw.) — dawny, odległy czasem. [przypis redakcyjny]
pobieżyć (daw.) — podążyć, pójść. [przypis edytorski]
pobieżyć (daw.) — podążyć. [przypis edytorski]
poblakować (daw.) — blaknąć, tracić barwy; także: tracić wartość. [przypis edytorski]
pobliżu (daw.) — w pobliżu. [przypis redakcyjny]
pobór (daw.) — tu: podatek w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
pobocz (daw.) — lejce, cugle. [przypis redakcyjny]
pobok (daw.) — obok, u boku. [przypis edytorski]
poborgować (daw.) — pożyczyć a. dać na kredyt. [przypis edytorski]
pobożyć się (daw.) — zaklinać się na Boga; przysięgać na Boga. [przypis edytorski]
pobracić się (daw.) — dziś: pobratać się. [przypis edytorski]
pobrat (daw.) — pobratymstwo, zbratanie się. [przypis redakcyjny]
poćciwość (daw.) — poczciwość. [przypis edytorski]
po ćmie (daw.) — po ciemku, w ciemności. [przypis edytorski]
pochlebion będzie (daw.) — będzie mu pochlebiać. [przypis edytorski]
pochlebuje (daw.) — pochlebia. [przypis edytorski]
pochmurze (daw.) — pochmurne niebo. [przypis redakcyjny]
pochodzisty (daw.) — przystępny. [przypis redakcyjny]
pochop (daw.) — bodziec, impuls; powód. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — chęć. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — chęć; zapał. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — chęć, zapał. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — impuls, pobudka, asumpt. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — ochota. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — pobudka do działania, impuls. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — pochopność, skłonność. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — rozmach. [przypis redakcyjny]
pochop (daw.) — skłonność. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — skłonność, zapęd. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — tu: bodziec; być pochopem: stanowić bodziec do czego. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — zachęta, pobudka, zamiar. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — zapał; pobudka do działania, impuls. [przypis edytorski]
pochop (daw.) — zapał, zapęd, chęć. [przypis edytorski]
pochopny (daw.) — działający za szybko; tu: chętny, skłonny. [przypis edytorski]
