Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | botanika | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia rzymska | niemiecki | portugalski | potocznie | rosyjski | rodzaj żeński | włoski
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 880 przypisów.
via in Lucina — ulica w centrum Rzymu, pomiędzy zabytkową bazyliką św. Wawrzyńca „in Lucina”, od której wzięła nazwę, a placem Parlamentu. [przypis edytorski]
via (łac.) — przez, poprzez. [przypis edytorski]
via lactea (łac.) — droga mleczna. [przypis edytorski]
via media (łac.) — droga środkowa; tradycyjne określenie filozoficznej zasady umiarkowania, unikania skrajności. [przypis edytorski]
via negationis (łac.) — przez negację, drogą zaprzeczenia. Termin odnosi się do reguł definiowania Boga, zaproponowanych przez Tomasza z Akwinu: via negationis (negatywna) i via eminentiae (pozytywna). Tomasz z Akwinu a. Akwinata (ok. 1225–1274) włoski filozof scholastyczny, teolog i dominikanin. [przypis edytorski]
Via! (wł.) — Dalej! Precz! [przypis edytorski]
Vibert, Jehan Georges (1840–1902) — francuski malarz akademicki. [przypis edytorski]
Vicenza — miasto i gmina w płn.-wsch. Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Vicenza. [przypis edytorski]
vice-rex (łac.) — wicekról. [przypis edytorski]
vice-rex (łac.) — wicekról, zastępujący króla. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — na odwrót. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — na wzajem. [przypis edytorski]
vice versa (łac.) — odwrotnie, na odwrót, wzajemnie. [przypis edytorski]
vicit (łac.; 3 os. lp) — zwyciężył. [przypis edytorski]
Vico, Giambattista (1668–1744) — włoski filozof, historiozof i myśliciel społeczny; prekursor nowoczesnego historyzmu i teorii rozwoju społecznego. Dzieje społeczeństwa rozpatrywał jako proces przebiegający przez trzy cykle: od epoki bogów, przez epokę bohaterów, po epokę ludzi. Autor Nauki nowej (1725). [przypis edytorski]
vicolo (wł.) — aleja. [przypis edytorski]
vicolo (wł.) — alejka, uliczka, zaułek. [przypis edytorski]
vicomte (fr.) — wicehrabia. [przypis edytorski]
Vico, Saint-Simon, Fourier — Giambattista Vico (1668–1744): włoski filozof, historiozof i myśliciel społeczny, prekursor nowoczesnego historyzmu i teorii rozwoju społecznego; Henri de Saint-Simon (1760–1825): francuski pisarz i filozof, socjalista utopijny; Charles Fourier (1772–1837): francuski socjalista utopijny. [przypis edytorski]
Victor, Claude Perrin (1764–1841) — francuski wojskowy, generał wojen napoleońskich, marszałek Francji (od 1807). [przypis edytorski]
Victor Hugo (1802–1885) — fr. dramaturg, poeta, powieściopisarz; sformułował manifest estetyki romantycznej; w dziełach podejmował problemy społeczne i filozoficzne współczesnej Francji; najbardziej znany z Nędzników (1862), napisanych podczas politycznego wygnania. [przypis edytorski]
victoria (łac.) — zwycięstwo. [przypis edytorski]
Victoria Regia (łac., bot.) — Wiktoria królewska, roślina wodna z dorzecza Amazonki, mająca ogromne, okrągłe liście o podniesionym brzegu, uprawiana w wielu ogrodach botanicznych, w ogrzewanych basenach. [przypis edytorski]
Victoria Station — jedna z głównych stacji kolejowych w Londynie, otwarta w 1862. [przypis edytorski]
Victoria Street — właśc. Queen Victoria Street, historyczna ulica w londyńskim City. [przypis edytorski]
Victorien Sardou (1831–1908) — fr. dramatopisarz, członek Akademii Francuskiej; autor komedii obyczajowych (np. Pani Sans-Gêne z 1893) i dramatów historycznych. [przypis edytorski]
victor (łac.) — zwycięzca. [przypis edytorski]
Victricia Signa (łac.) — zwycięskie znaki. [przypis edytorski]
Victrix (łac.) — zwycięska; tytuł honorowy, przyznawany poszczególnym legiom w uznaniu wyjątkowych zasług w boju. [przypis edytorski]
victus (łac.) — zwyciężony. [przypis edytorski]
vicus (łac.) — część Rzymu, osiedle. [przypis edytorski]
Vicvamitra właśc. Wiśwamitra — jeden z bohaterów Ramajany, indyjskiego eposu; w młodości popędliwy i pewny siebie król, wojownik i zdobywca, którego imię budziło grozę, po sporze z Wasiszthą o Surabhi wyrzekł się władzy królewskiej i stał się ascetą, wieszczem i świętym; dzięki surowym umartwieniom i czystej sile woli uzyskał stan, w którym nie odczuwał zmęczenia, gorąca ani zimna, głodu ani zmęczenia, a nawet starości, panował całkowicie nad potrzebami ciała. [przypis edytorski]
videant consules (łac.) — niech baczą konsulowie; początek senackiej formuły wzywającej konsulów do wprowadzenia stanu wyjątkowego. [przypis edytorski]
videbis posteriora mea — tollamque manum meam, et videbis posteriora mea : faciem autem meam videre non poteris (Exodus 33,23). [przypis edytorski]
vide (łac.) — zobacz. [przypis edytorski]
videlicet (łac.) — to znaczy. [przypis edytorski]
Video et gaudeo (łac.) — Widzę i cieszę się. [przypis edytorski]
Videsne quis venit? (łac.) — Czy widzisz, kto idzie? [przypis edytorski]
Vidocq, Eugène-François (1775–1857) — francuski przestępca, który w 1810 zaoferował policji swoją współpracę w walce z paryską przestępczością, stworzył policję kryminalną (Sûreté Nationale) i został jej pierwszym kierownikiem; uważany za pierwszego wielkiego detektywa. [przypis edytorski]
viedras — kibiras. [przypis edytorski]
viedras (sl.) — kibiras. [przypis edytorski]
vieille France (fr.) — stara Francja. [przypis edytorski]
viekas — jėga, galia. [przypis edytorski]
viekas — jėga. [przypis edytorski]
viekas — jėgos. [przypis edytorski]
vienlyčnumas — panašumas. [przypis edytorski]
Vienne — miasto w płd.-wsch. Francji; ważny ośrodek w czasach rzymskich. [przypis edytorski]
vienok — bet, tačiau, vis dėlto [przypis edytorski]
vienpatystė — vienos žmonos/pačios turėjimas. [przypis edytorski]
vienplaukinis — dab.: vienplaukis. [przypis edytorski]
Viens chez moi, je serai bien polissonne (fr.) — chodź ze mną, zrobię, co zechcesz. [przypis edytorski]
viensėdis — vienkiemininkas. [przypis edytorski]
vienskaitlis — vienaskaita. [przypis edytorski]
viens poupoule, viens poupoule (fr.) — chodź laleczko, chodź laleczko. [przypis edytorski]
vie passionelle (fr.) — życie namiętne, emocjonalne. [przypis edytorski]
vierą — tikėjimą. [przypis edytorski]
viera — tikėjimas. [przypis edytorski]
vierge (fr.) — dziewiczy. [przypis edytorski]
vie romancée (fr.) — powieść biograficzna. [przypis edytorski]
vieryti (sl.) — tkėti. [przypis edytorski]
Vierzehn, Herr Oberleutnant — Czternaście, panie poruczniku. [przypis edytorski]
Vies des dames galantes (fr.) — Żywoty pań swawolnych, książka Brantôme'a (1535–1614), stanowi najbardziej znany tom jego Mémoires (Pamiętników), dających obraz obyczajów epoki (inne tomy opisują ważne postaci ówczesnej Francji i Europy, anegdoty dotyczące pojedynków itp.). Żywoty pań swawolnych to jedno z wielu dzieł literatury fr., przełożonych na język polski przez T. Boya-Żeleńskiego. [przypis edytorski]
vies romancées (fr.) — powieści biograficzne (fabularyzowane). [przypis edytorski]
vies romancées (fr.) — życia zmyślone; romanse, powieścidła. [przypis edytorski]
viet' — trump.: vietoj. [przypis edytorski]
„Vieux Cordelier” — pismo prowadzone przez Camille'a Desmoulinsa od 5 grudnia 1793 r. do 3 lutego 1794 r. Ukazało się sześć numerów pisma, w którym krytykowano rządy terroru. Po ukazaniu się ostatniego numeru Desmoulins został usunięty z klubu jakobinów. Numer siódmy został wstrzymany przez wydawcę w obawie przed dalszymi represjami. [przypis edytorski]
vieux rammolli (fr.) — otępiały starzec. [przypis edytorski]
vigada (lenk.) — patogumas. [przypis edytorski]
Vigée-Lebrun, Élisabeth (1755–1842) — malarka francuska, najsłynniejsza malarka XVIII w.; portrecistka arystokracji, w tym królowej Francji Marii Antoniny. [przypis edytorski]
vigeat veritas, et pereat mundus (łac.) — niech rozkwita prawda i niech ginie świat (choćby miał zginąć świat). [przypis edytorski]
Vigeland, Gustav (1869–1943) — mowa o „Szatanie” znakomitego rzeźbiarza norweskiego, reprodukowanym w nr 7 „Życia” z 1899 r., co spowodowało konfiskatę całego nakładu. [przypis edytorski]
Vigeland, Gustav Adolf, właśc. Gustav Thorsen (1869–1943) — rzeźbiarz norweski, uczeń Rodina; twórca rzeźb symbolicznych i secesyjnych, autor popiersi i pomników znanych Skandynawów: Henryka Ibsena, Knuta Hamsuna, Alfreda Nobla, Nielsa Henrika Abela, Camilli Collett i in. oraz projektant kompleksu rzeźbiarsko-ogrodowego w Oslo (tzw. Park Vigelanda); starszy brat Emanuela Vigelanda (1875–1948), malarza, witrażysty, rzeźbiarza i architekta norweskiego. [przypis edytorski]
vigilantis somnia (łac.) — sen na jawie. [przypis edytorski]
vigilantium somnia (łac.) — sen na jawie. [przypis edytorski]
Vigilie — Nachtwache. [przypis edytorski]
Vigny, Alfred, de (1797–1863) — francuski pisarz romantyczny. [przypis edytorski]
Vigny, Alfred de (1797–1863) — poeta, dramaturg i powieściopisarz epoki romantyzmu. [przypis edytorski]
VIII — ten rozdział nie figuruje w późniejszych wydaniach rosyjskich. [przypis edytorski]
VII. Zakończenie — w oryginale ang. rozdział trzynasty, nosi tytuł The Poor and Needy (Biedni i potrzebujący). [przypis edytorski]
vijoklės — vijokliai. [przypis edytorski]
vikarijušas (lenk.) — vikaras. [przypis edytorski]
vikis — čia: gyvenimas. [przypis edytorski]
Viktoria — hier: Siegesjubel. [przypis edytorski]
vilbina — traukia viliojant. [przypis edytorski]
vilgyti — truputį drėkinti paviršių. [przypis edytorski]
vili — išdavikiška. [przypis edytorski]
vilkas — čia: daina apie vilką. [przypis edytorski]
Villagut, Alfonso (1566?–1623) — włoski benedyktyn z Neapolu, kanonista. [przypis edytorski]
Villaintonie — gra słów od ang. villain (łotr, czarny charakter). [przypis edytorski]
Villalobos, Enrique de — hiszpański franciszkanin, wykładał w Salamance, autor Manual de Confessores (1625). [przypis edytorski]
Villa-Réal — dziś zapisywane jako Villareal, miasto we wschodniej Hiszpanii. [przypis edytorski]
villa regia (łac.) — pałac królewski. [przypis edytorski]
Villars, Claude de (1653– 1734) — francuski arystokrata, dowódca wojskowy, marszałek Francji, wybitny generał Ludwika XIV. [przypis edytorski]
Villars, Henri de Montfaucon de (1635–1673) — francuski duchowny i pisarz; autor popularnej, anonimowo wydanej książki Le comte de Gabalis, ou entretiens sur les sciences secrètes (Hrabia Kabały, czyli rozmowy o naukach tajemnych), z której Anatole France zaczerpnął wiele szczegółów do swojej powieści; Villars zginął zamordowany na drodze do Lyonu przez swojego kuzyna, z powodu zemsty rodzinnej. [przypis edytorski]
Villars, właśc. Honoré Armand de Villars (1702–1770) — francuski szlachcic, żołnierz i polityk, książę i par Francji; powszechnie znany z homoseksualizmu, otrzymał przydomek „przyjaciel mężczyzny”. [przypis edytorski]
Villèle, Jean-Baptiste de (1773–1854) — francuski polityk i arystokrata, minister finansów (1821), premier Królestwa Francji od 1822 do 1828. [przypis edytorski]
Villèle, Jean Baptiste de (1773–1854) — francuski polityk i arystokrata, przywódca frakcji ultrakonserwatywnej, premier Francji (1821–1828); jego rząd zaostrzył przepisy dotyczące prasy, przywrócił cenzurę prewencyjną i wprowadził karę śmierci za świętokradztwo. [przypis edytorski]
Ville-d'Avray — miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, departament Hauts-de-Seine. [przypis edytorski]
Ville-d'Avray — miejscowość we Francji, na zach. przedmieściach Paryża. [przypis edytorski]
Villefranche — Villefranche-du-Queyran, francuska miejscowość i gmina w regionie Nowa Akwitania lub Villefranche-du-Périgord, miejscowość i gmina we Francji, rownież znajdująca się w Nowej Akwitanii. [przypis edytorski]
