Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 3045 przypisów.
non tam numerose (łac.) — nie tak licznie. [przypis redakcyjny]
non toti morimur, vivit potior pars nostri (łac.) — nie ze wszystkim umieramy, żyje lepsza cząstka nasza. [przypis redakcyjny]
Non totus (…) Libitinam (łac.) — Nie cały umrę: znaczna część moja uniknie Libityny (cytat niedokładny z Horacego Carmina, III, 30, 7). [przypis redakcyjny]
non urgebat (łac.) — nie nalegał. [przypis redakcyjny]
non urget (łac.) — nie nastaje na to, nie żąda. [przypis redakcyjny]
non vi, sed formidine (łac.) — nie siłą, lecz postrachem. [przypis redakcyjny]
nos numerus sumus et fruges consumere nati (łac.) — my zera tylko i po to na świecie, żeby chleb zjadać (Horacy, Listy, I, 1, 27). [przypis redakcyjny]
notabene (łac.) — dosłownie: „dobrze zauważ”; używane w znaczeniu: „warto zaznaczyć”. [przypis redakcyjny]
notabene (z łac.) — dosł.: zauważ dobrze; tu: w dodatku. [przypis redakcyjny]
nota linguae (łac.) — znak za język. [przypis redakcyjny]
notam morum (łac.) — znak za obyczaje [ocena z zachowania]. [przypis redakcyjny]
nota (z łac.) — znak przewinienia. [przypis redakcyjny]
novae spes sementis, jugo scandit roseo medii fastigia coeli (łac.) — nadzieja nowego posiewu na różanym wozie wstępuje na szczyt niebios. [przypis redakcyjny]
Novembris (łac.) — listopada. [przypis redakcyjny]
noviluniorum (łac.) — nowiów. [przypis redakcyjny]
novitatem (łac.) — rzecz nowa, niebywała. [przypis redakcyjny]
noviter (łac.) — świeżo. [przypis redakcyjny]
nugator (łac.) — plotkarz, łgarz. [przypis redakcyjny]
nulla dies sine linea (łac.) — dosł.: ani dnia bez kreski (słowa przypisywane słynnemu malarzowi greckiemu Apellesowi, IV w. p.n.e.); potocznie: praca nad określonym dziełem posuwa się każdego dnia naprzód. [przypis redakcyjny]
nulla ex honesto spes, etiam publica mala singulis in occasionem gratiae trahuntur (łac.) — niczego od uczciwości się nie spodziewają; nawet nieszczęścia publiczne dla jednostek sposobnością dla uzyskania wpływu się stają. [przypis redakcyjny]
nullum dominium nisi benevolentia tutum est (łac.) — żadna władza bez życzliwości (poddanych) bezpieczna nie jest. [przypis redakcyjny]
nullus arguet (łac.) — nikt nie oskarży. [przypis redakcyjny]
nullus illum amat, qui semper da mihi clamat (łac.) — nikt nie kocha tego, kto zawsze woła: dawaj mi. [przypis redakcyjny]
nullus remedio locus, ubi quae fuerant vitia, iam mores sunt (łac.) — nie ma miejsca dla lekarstwa tam, gdzie to, co było występkiem, stało się już zwyczajem. [przypis redakcyjny]
numero (łac.) — z kolei. [przypis redakcyjny]
numerosissime (łac.) — jak najliczniej. [przypis redakcyjny]
nummismata (łac.) — monety. [przypis redakcyjny]
nummosus (łac.) — zasobny w pieniądze; bogaty. [przypis redakcyjny]
nundinabantur libertatem nostram (łac.) — frymarczyli wolnością naszą. [przypis redakcyjny]
nunquam respondebat fortuna, semper opinio, quamvis poenituisset, audere libebat (łac.) — nigdy nie odpowiadało szczęście, zawsze mniemanie; chociażby miał żałować, lubił być śmiałkiem. [przypis redakcyjny]
nutare coepit (łac.) — chwiać się poczęła. [przypis redakcyjny]
ob caricas Atticas (łac.) — dla fig attyckich. [przypis redakcyjny]
obligates (łac.) — obowiązany. [przypis redakcyjny]
obliterabitur (łac.) — pokryje się. [przypis redakcyjny]
ob metum (łac.) — ze strachu. [przypis redakcyjny]
oboedientia (łac.) — posłuszeństwo. [przypis redakcyjny]
oboedientiam (łac.) — posłuszeństwo. [przypis redakcyjny]
ob rationes (łac.) — z (tych) przyczyn. [przypis redakcyjny]
observatis conditionibus his (łac.) — pod następującymi warunkami. [przypis redakcyjny]
obserwować (z łac.) — zachowywać. [przypis redakcyjny]
obserwować (z łac.) — zachowywać, uszanować. [przypis redakcyjny]
obses a. obces (z łac. obsessus: opętany, szalony) — natarczywie, na oślep. [przypis redakcyjny]
obstaculum (łac.) — przeszkoda. [przypis redakcyjny]
obviam (łac.) — naprzeciw. [przypis redakcyjny]
occasionaliter (łac.) — przypadkiem. [przypis redakcyjny]
occasionem (łac.) — przyczynę. [przypis redakcyjny]
occidit anguem, e cuius collo guttae cadentes innumeros genuere colubros (łac.) — zabił węża, z którego szyi krople krwi płynące niezliczone mnóstwo zrodziły wężów; Perseusz zabił wężowłosą Gorgonę, nie węża; motyw „chcąc się ojczyźnie przysłużyć” jest zręcznym wymysłem Paska. [przypis redakcyjny]
occurrens calamo (łac.) — nawijająca się pod pióro. [przypis redakcyjny]
occurrent (łac.) — spotkają w drodze. [przypis redakcyjny]
oculate (łac.) — ostrożnie, bacznie. [przypis redakcyjny]
o desiderabilis (łac.) — o upragniony. [przypis redakcyjny]
o dii, mediocre aliquod infortunium tot tantisque meis felicitatibus apponatis, oro (łac.) — o bogowie, jakąś niewielką przykrość dołóżcie, błagam, do tylu i tak wielkich pomyślności moich; Filip, zdobywając Potideę, otrzymał trzy (Pasek przytacza dwie) pomyślne wiadomości: Parmenion pobił i ujarzmił Dardanów, konie jego zwyciężyły na igrzyskach olimpijskich, urodził mu się syn Aleksander. (Plutarch, Życie Aleksandra, III, 20). [przypis redakcyjny]
Odirum exitium mortalibus, o nihil unquam (łac.) — o straszliwa zgubo śmiertelników, zazdrości, co nigdy niczemu wzrosnąć i wielkim wznieść się sławom nie dozwalasz. [przypis redakcyjny]
odium (łac.) — nienawiść. [przypis redakcyjny]
odium (łac.) — nienawiść, wstręt. [przypis redakcyjny]
odoratus (łac.) — wonie, zapachy. [przypis redakcyjny]
offensa Maiestatis (łac.) — obraza majestatu. [przypis redakcyjny]
officit nostra libertas (łac.) — zawadza wolność nasza. [przypis redakcyjny]
olio et fare (łac.) — oliwą i mąką. [przypis redakcyjny]
ominować (z łac.) — wróżyć. [przypis redakcyjny]
omissum aut perperam factum, summa libertate carpunt (łac.) — opuszczonego albo opacznie zrobionego, szarpią z największą swobodą. [przypis redakcyjny]
omissum (łac.) — zaniedbano. [przypis redakcyjny]
omne perfectum (łac.) — wszystkiego dobrego (jest po trzy). [przypis redakcyjny]
Omnes fuerunt ultimo supplicio effecti, excepto Bernardo, qui ad triremes cum bonorum confiscatione condemnatus fuit, ac etiam ad interessendum aliorum morti prout interfuit (łac.) — wszyscy ponieśli ostateczną męczarnię z wyjątkiem Bernarda, którego skazano na galery z konfiskatą dóbr, a także na obecność przy śmierci innych, co też się stało. [przypis redakcyjny]
omnia serviliter pro dominatione (łac.) — wszystko (spełniać) niewolniczo za możność panowania. [przypis redakcyjny]
Omnia serviliter pro dominatione (łac.) — wszystko w sposób niewolniczy dla zdobycia władzy. [przypis redakcyjny]
omnia vestigia versum te spectantia video, nulla retrorsum (łac.) — wszystkie ślady widzę ku tobie skierowane, żadnego z powrotem. [przypis redakcyjny]
omnibus modis (łac.) —- wszelkimi sposobami. [przypis redakcyjny]
omnibus modis (łac.) — wszelkimi sposobami. [przypis redakcyjny]
omnibus modis, proponendo utilitatem (łac.) — wszelkimi sposobami, przedkładając pożytek. [przypis redakcyjny]
omnibus persuasionibus (łac.) — wszelkimi wywodami. [przypis redakcyjny]
omni cura et opera providebunt (łac.) — najusilniej starać się będą. [przypis redakcyjny]
omni destituta succursu (łac.) — wszelkiej pozbawiona pomocy. [przypis redakcyjny]
omni (…) destitutus succursu (łac.) — wszelkiej pozbawiony pomocy. [przypis redakcyjny]
omni necessitate (łac.) — w każdej potrzebie. [przypis redakcyjny]
omnipraesentia (łac.) — wszechobecność. [przypis redakcyjny]
omnis enim res (…) (łac.) — wszystko bowiem: cnota, sława, honor, rzeczy boskie i ludzkie są posłuszne pięknym bogactwom: kto je zbierze, ten będzie sławnym, mężnym, sprawiedliwym, mądrym a nawet królem i czymkolwiek zechce. [przypis redakcyjny]
omnis generis (łac.) — wszelkiego rodzaju. [przypis redakcyjny]
omnis mercenarius sua dignus mercede (łac.) — każdy najemnik godzien swej zapłaty (Łk. 10, 7). [przypis redakcyjny]
omni spe et consilio destitutum (łac.) — pozbawiony wszelkiej nadziei i rady. [przypis redakcyjny]
omnis virtus (…) gratitudo requirit modum (łac.) — każda cnota i wszelka wdzięczność wymaga wiary. [przypis redakcyjny]
Omnium animi sunt immortales, sed bonorum fortiumque divini (łac.) — Dusze wszystkich są nieśmiertelne, ale cnotliwych i walecznych boskie. (Cycero). [przypis redakcyjny]
omnium malorum medicus (łac.) — wszystkich cierpień lekarz. [przypis redakcyjny]
onus (łac.) — brzemię. [przypis redakcyjny]
opera manuum nostrarum (łac.) — dzieła rąk naszych. [przypis redakcyjny]
O, per Deum (…) iaculantur (łac.) — O, na Boga! to nie Aarhusen, ale Kopenhaga, gdzie strzelają przy oblężeniu. [przypis redakcyjny]
oppidum (łac.) — miasto. [przypis redakcyjny]
oppignorando (łac.) — jako rękojmię dając. [przypis redakcyjny]
opponere (łac.) — opierać się. [przypis redakcyjny]
opponere (łac.) — stawić przeciw. [przypis redakcyjny]
opponere offensive (łac.) — stawić zaczepnie. [przypis redakcyjny]
opponunt (łac.) — gotują. [przypis redakcyjny]
opposito radio (łac.) — przeciwnym promieniem. [przypis redakcyjny]
oppressa gloriosior (łac.) — uciemiężona (tym) chlubniejsza. [przypis redakcyjny]
oppressit (łac.) — przycisnął. [przypis redakcyjny]
oppressor nobilitatis et raptor substantiarum (łac.) — ciemiężca szlachty i wydzierca majątków. [przypis redakcyjny]
opprimere et bene meritos (łac.) — uciskać i dobrze zasłużonych. [przypis redakcyjny]
oppugnationem (łac., forma B.) — zdobywanie. [przypis redakcyjny]
opressem (łac.) — pognębionym, skazańcem; chodzi tu o Demostenesa. [przypis redakcyjny]
optandum (łac.) — życzyć należy. [przypis redakcyjny]