Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5162 przypisów.
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne; życie poświęcone rozmyślaniu. [przypis edytorski]
Vitae lampadae traditae (łac.) — nieście pochodnię życia. [przypis edytorski]
Vitam impendere vero! (łac.) — życie poświęcić dla prawdy, z Satyr Juwenalisa, dewiza J. J. Rousseau. [przypis edytorski]
vitam impendere vero (łac.) — zapłacić życiem za prawdę; opłacić prawdę życiem (cytat z Satyry IV Juwenala). [przypis edytorski]
vitare (łac.) — omijać, unikać. [przypis edytorski]
vitare (łac.) — unikać. [przypis edytorski]
Vita sancti Allexii rikmice (łac.) — żywot świętego Aleksego (pisany) rytmem (tj. wierszowany); ostatni wyraz zniekształcony, powinno być prawdopodobnie: rhytmicae. [przypis edytorski]
Vitium cordis, insufficientia mitralis (łac.) — wada serca, niedomykalność zastawki mitralnej. [przypis edytorski]
vitrum gloriosum (łac.) — sławny puchar a. kielich. [przypis edytorski]
vitrum gloriosum (łac.) — sławny puchar. [przypis edytorski]
vivae vocis oraculo (łac.) — wyrocznię głosem żywym (na żywo). [przypis edytorski]
Vivant (łac.) — Niech żyją. [przypis edytorski]
vivant (łac.) — niech żyją. [przypis edytorski]
vivarium (łac.) — zwierzyniec. [przypis edytorski]
Vivat Carolus rex! (łac.) — Niech żyje król Karol! [przypis edytorski]
Vivat Czarniecki, dux et victor (łac.) — niech żyje Czarniecki, wódz i zwycięzca. [przypis edytorski]
Vivat Jeremi victor! (łac.) — Niech żyje Jeremi zwycięzca! [przypis edytorski]
Vivat Joannes Casimirus (łac.) — niech żyje Jan Kazimierz. [przypis edytorski]
Vivat Joannes Casimirus rex (łac.) — niech żyje król Jan Kazimierz. [przypis edytorski]
vivat Joannes dux (łac.) — niech żyje wódz Jan. [przypis edytorski]
Vivat Joannes victor!!! (łac.) — niech żyje Jan zwycięzca!!! [przypis edytorski]
vivat (łac.) — niech żyje. [przypis edytorski]
Vivat Polonus solus defensor Mariae (łac.) — niech żyje Polak, jedyny obrońca Maryi. [przypis edytorski]
Vivat Polonus, unus defensor Mariae (łac.) — Niech żyje Polak, jedyny obrońca Marii. [przypis edytorski]
Vive valeque! (łac.) — Żyj i bądź zdrowy! [przypis edytorski]
vivo, vivere (łac.) — żyć; tu 3.os. lm tr.rozkaz. vivant: niech żyją. [przypis edytorski]
vivo, vivere (łac.) — żyć; tu 3.os. lp tr.rozkaz. vivat: niech żyje. [przypis edytorski]
vixi ergo sum (łac.) — żyłem, więc jestem. [przypis edytorski]
vocabulum (łac.) — słowo. [przypis edytorski]
vocativo (łac.) — w wołaczu. [przypis edytorski]
volens nolens (łac.) — chcąc nie chcąc. [przypis edytorski]
Volenti non fit iniuria (łac.) — chcącemu nie dzieje się krzywda. [przypis edytorski]
Volenti non fit iniuria (łac.) — chcącemu nie dzieje się krzywda (zasada prawna). [przypis edytorski]
voluntas (łac.) — chęć, poczucie, pragnienie. [przypis edytorski]
voluntas tua (łac.) — wola twoja. [przypis edytorski]
votum (łac.) — głos (w głosowaniu). [przypis edytorski]
votum (łac.) — ofiara dla bóstwa, szczególnie dar wieszany przy ołtarzu, upamiętniający cud lub wysłuchaną modlitwę. [przypis edytorski]
votum (łac.) — tu zamiast pełnego: votum separatum: głos odrębny; oficjalny sprzeciw członka jakiejś zbiorowości wobec jej gremialnie podjętej decyzji. [przypis edytorski]
votum (łac.) — uroczyste zobowiązanie, ślub. [przypis edytorski]
votum separatum (łac.) — głos odrębny (zazwyczaj: oficjalny sprzeciw członka jakiejś zbiorowości wobec jej gremialnie podjętej decyzji). [przypis edytorski]
votum separatum (łac.) — zdanie odrębne, głos niezgody. [przypis edytorski]
vox dei (łac.) — głos boży. [przypis edytorski]
Vox et… (łac.) — początek frazy Vox et praeterea nihil: głos i nic więcej (z Powiedzeń spartańskich Plutarcha, o słowiku, z którego po oskubaniu niemal nic nie zostało). [przypis edytorski]
vox populi (łac.) — głos ludu, opinia publiczna. [przypis edytorski]
vox populi (łac.) — głos ludu. [przypis edytorski]
vox populi (łac., r.ż.) — głos ludu. [przypis edytorski]
Vox populi, vox Dei (łac.) — Głos ludu [to] głos Boga. [przypis edytorski]
Vox populi, vox Dei (łac.) — Głos ludu (to) głos Boga. [przypis edytorski]
vox populi, vox dei (łac.) — głos ludu [to] głos Boga. [przypis edytorski]
vulgaris (łac.) — tu: zwyczajny, pospolity; dookreślenie gatunku typowe dla nazw przyrodniczych. [przypis edytorski]
vulgaris opinio (łac.) — pospolita opinia. [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — albo, czyli. [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — pospolicie lub powszechnie (zwany). [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — pospolicie, powszechnie (zwany). [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — pospolicie zwany. [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — pospolicie, zwykle, powszechnie (zwany). [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — powszechnie znany, pospolicie nazywany. [przypis edytorski]
vulgo (łac.) — w języku gminu. [przypis edytorski]
vulgus est caecum (łac.) — lud jest ciemny; nieświadomy jest lud. [przypis edytorski]
vulgus est caecum (łac.) — tłum jest ciemny; pospólstwo jest nieświadome (też: niezgłębione). [przypis edytorski]
vulgus (łac.) — lud, pospólstwo. [przypis edytorski]
vulnerum (łac.; tu forma B. lm: vulnera) — rana. [przypis edytorski]
vulpes astuta (łac.) — przebiegły lis. [przypis edytorski]
wagabunda (przestarz., z łac.) — włóczęga, obieżyświat. [przypis edytorski]
wagabunda (z łac.) — włóczęga a. wędrowny śpiewak. [przypis edytorski]
wakans (z łac.) — wolne stanowisko. [przypis edytorski]
wakujący (daw., z łac.) — brakujący, pusty, nieobsadzony; por. wakat. [przypis edytorski]
waleta (z łac.) — utwór literacki będący wypowiedzią na pożegnanie. [przypis edytorski]
waleta (z łac. vale: bądź zdrów) — pożegnanie. [przypis edytorski]
waporyzator (z łac.) — rozpylacz do perfum. [przypis edytorski]
watyczny (neol., z łac.) — wieszczy, natchniony; związany z natchnionym przez bogów wieszczkiem, poetą lub śpiewakiem. [przypis edytorski]
welum (z łac.) — welon, zasłona. [przypis edytorski]
wena (daw., z łac.) — żyła. [przypis edytorski]
wena (z łac.) — żyła. [przypis edytorski]
weneracja (daw., z łac.) — głęboki szacunek, cześć. [przypis edytorski]
wenerować (z łac.) — uwielbiać, podziwiać. [przypis edytorski]
wenerować (z łac.) — uwielbiać. [przypis edytorski]
weredyk (z łac.) — osoba mówiąca prawdę prosto w oczy, nawet gdy jest nieprzyjemna. [przypis edytorski]
weredyk (z łac. veredicus: prawdomówny) — człowiek, który mówi prawdę prosto w oczy, bez względu na konsekwencje. [przypis edytorski]
Wertumnus (mit. rzym.; z łac. verto: odwracać) — bóstwo wszelkiej przemiany; opiekun przyrody, zwł. drzew owocowych. [przypis edytorski]
weryfikować (daw., z łac.) — sprawdzać. [przypis edytorski]
weryfikować (z łac.) — sprawdzić. [przypis edytorski]
westybul (z łac.) — reprezentacyjny przedpokój. [przypis edytorski]
weto (z łac.) — sprzeciw. [przypis edytorski]
wiatyk (z łac. viaticum: prowiant na drogę) — w chrześcijaństwie (zwł. w katolicyzmie) komunia święta podawana choremu na łożu śmierci; ma ona stanowić „pokarm w drodze do życia wiecznego”: stąd nazwa. [przypis edytorski]
wicesgerent (przestarz., z łac. vices: zastępca; gerent: osoba działająca, wykonawca) — w XVIII w. urzędnik powoływany przez starostów grodzkich do wykonywania wyroków. [przypis edytorski]
wigilia (z łac.) — czuwanie. [przypis edytorski]
wijatyk (z łac. viaticum: zaopatrzenie na drogę) — wiatyk; komunia święta przyjmowana przez śmiertelnie chorą osobę; ostatni sakrament. [przypis edytorski]
wiktoria (z łac.) — zwycięstwo. [przypis edytorski]
Wiktor (z łac.) — zwycięzca. [przypis edytorski]
wiktuały (z łac.) — artykuły spożywcze; jedzenie. [przypis edytorski]
wiktuały (z łac., przest.) — produkty spożywcze, żywność. [przypis edytorski]
wiktuały (z łac., przest.) — żywność. [przypis edytorski]
wiktyma (z łac.) — ofiara; ktoś, komu wyrządzono krzywdę. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac.) — akt przemocy. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac.) — przemoc, gwałt. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac.) — przemoc. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac.) — tu: gwałtowność, porywczość. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac.) — tu: przemoc. [przypis edytorski]
wiolencja (z łac. violentia) — przemoc; gwałtowność, porywczość. [przypis edytorski]
