 
      
    
    
  Józef Czechowicz
hildur baldur i czas
czerwiec lipiec i sierpień ciągną słoneczną strunę
przed nagimi rozlewają nurt rzeki
więc łodzie świętojańskie...
 
      
    
    
   
      
    
    
   
      
    
    
   
      
    
    
   
      
    
    
   
      
    
    
  ![[Tam na rzece...]](/media/book/cover_clean/napoj-cienisty-tam-na-rzece_h34zUqW.jpg) 
      
    
    
  ![[Tam na rzece...]](/media/book/cover_clean/napoj-cienisty-tam-na-rzece_h34zUqW.jpg) 
      
    
    
   
      
    
    
  
Jako woda płynąca — rzeka wiąże się z motywem przemijania i zmienności rzeczywistości (co znajduje odbicie w klasycznych maksymach Heraklita z Efezu), a więc w jakiś sposób odsyła też do przemyśleń na temat kondycji ludzkiej czy obrazu świata. W literaturze polskiej (u Orzeszkowej, czy Żeromskiego) rzeka kojarzona jest historią (jest jej niemym świadkiem) i tradycją — a więc raczej z trwaniem niż przemijaniem.