Pewien szewc nie z własnej winy tak zubożał, że nic mu już nie zostało, jak...
Z rana, zmówiwszy pacierz, chciał zacząć robotę, patrzy, a tu na stole oba trzewiki stoją...
Celestyna zawiesiła na ścianie obraz Matki Boskiej i na stole postawiła krucyfiks. Łóżko składało się...
A działo się to jakoś dni kilka po środopoście i wszędzie po kościołach odprawiały się...
I Bóg mnie za to pocieszył do tyla, żem się przyzwyczaił do mego nieszczęścia.
Czując...
Z tylu dziewic, które tam więdnieją w modlitwach i postach, jedną wybierz i rzuć im...
Na postawę określaną tym słowem składają się rozmaite czynności związane z obrzędowością religijną wykonywane tak w sferze publicznej, jak prywatnej. W polskiej literaturze znajdziemy przykłady pobożnych praktyk właściwych religiom starożytnym (Egiptu, Grecji, Rzymu oraz pogańskich Słowian), judaizmowi, chrześcijaństwu oraz islamowi. Pobożne praktyki mają za zadanie porządkować ludzką egzystencję i nadawać (lub potwierdzać) jej sens; służą też regulowaniu relacji społecznych. Przeciwieństwem pobożności jest fałszywe, świętoszkowate zachowanie.
