Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Józef Czechowicz
Toruń
w bramach wisła na przestrzał
brzeszczot to srebrem chłodny
rzuciła go po ciepłym dniu
otarłszy...
Józef Czechowicz
Z pamiętnika
lato haneczko śmiech mój z dymem oplata maszt
o fali przemijanie tak barka tak wybrzeże...
Hezjod
Prace i dnie
Gdy masz przejść w bród przez piękne fale wiecznej rzeki,
Módl się wprzód, umyj ręce...
Max Jacob
Quimper
W dole Odeta o mostach z żelaza licznych
Płynęła, gardło wiecznie płukająca.
Na tarczy błyskającej...
Jan Kasprowicz
II (Z motywów wedyckich)
Nie umie pojąć, acz pełen jest wiary,
Czystej, przejasnej, jak Gangesu rzeka,
Wielka i święta...
Jan Kasprowicz
Siądź na kamieniu
Siądź na kamieniu, który się odłamał
Z odwiecznych skał,
I przez potoku odwieczny szum
Rozmawiaj...
Julian Kornhauser
Potoczek
Mały potoczek, oczko w głowie chmury,
szczerzy zęby do jodeł.
Gna przed siebie nie oglądając...
Motyw: Rzeka
Jako woda płynąca — rzeka wiąże się z motywem przemijania i zmienności rzeczywistości (co znajduje odbicie w klasycznych maksymach Heraklita z Efezu), a więc w jakiś sposób odsyła też do przemyśleń na temat kondycji ludzkiej czy obrazu świata. W literaturze polskiej (u Orzeszkowej, czy Żeromskiego) rzeka kojarzona jest historią (jest jej niemym świadkiem) i tradycją — a więc raczej z trwaniem niż przemijaniem.
