
Gusta Dawidsohn-Draengerowa
Pamiętnik Justyny
Każdy środek stawał się święty wobec wielkości zadania. Nie to, że pozornie zaparli się siebie...
Każdy środek stawał się święty wobec wielkości zadania. Nie to, że pozornie zaparli się siebie...
ów list wyróżniał się między współbraćmi jak Belizariusz między żebrakami. Nawet z tą dumą było...
— Nie idzie mi wcale o to, czym ją zastała, czy nie — ozwała się wreszcie wyniośle...
— Odkąd Paweł Zbroja ostał wójtem łobzowskim, dmie ci tak, co nie wiadomo, jak mu się...
— Panie — odezwał się d'Artagnan — wyjeżdżając z Tarbes i przybywszy tutaj, miałem zamiar prosić cię...
D'Artagnan wyprostował się z dumną miną, która wyrażała, że nikogo o jałmużnę nie prosi...
Po czym dziewięciu walczących rzuciło się na siebie, z wściekłością nieprzekraczającą jednak zasad szermierki.
Atos...
I po raz pierwszy w życiu Finka tak się zdarzyło, że nie tylko on sam...
Pewien król miał córkę nadzwyczajnej urody, ale tak dumną i zarozumiałą, że żaden konkurent nie...
Pewnego razu miało się odbyć wesele królewskiego syna. Biedna kobieta weszła na górę i stanęła...
Duma wiąże się z pozytywnym stosunkiem do własnej tożsamości (określanej poprzez przynależność narodową, pozycję społeczną, pełnioną rolę, wykonywany zawód, własność etc.); jest to rodzaj zadowolenia z tego, kim się jest. Wynaturzone i nadmierne zadowolenie owo zwie się pychą.