Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 15440 przypisów.
signora (wł.) — pani; signore: pan. [przypis tłumacza]
signora (wł.) — pani; tu w odróżnieniu od signorina: panna, stosowanego wobec kobiet niezamężnych. [przypis edytorski]
signor Dottore, adio, bona notte (wł.) — panie doktorze, do widzenia, dobranoc (popr. buona notte). [przypis edytorski]
signore pittore, quanto (…) cadro? (wł.) — panie malarzu, ile (kosztuje) ten obraz? [przypis redakcyjny]
signore pittore (wł.) — panie malarzu. [przypis edytorski]
Signore, uno lira (wł.) — Panie, jednego lira (lir to dawna włoska moneta). [przypis edytorski]
signore (wł.) — panie. [przypis edytorski]
Signore (wł.) — pan, panie! [przypis edytorski]
signore (wł.) — pan; zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]
signore (wł.) — tu W.lp: panie. [przypis edytorski]
Signoria (z wł. signore: pan) — tu ogólnie: rząd; forma rządów w komunach miast śr. i płn. Włoch w okr. średniowiecza i renesansu, gdzie w okolicznościach sprzyjających wzmocnieniu władzy (np. wobec zewn. zagrożenia) przejmowali ją przedstawiciele bogatych rodów, uzyskując rozszerzone prerogatywy i utrzymując je dożywotnio lub przekazując swoim następcom. [przypis edytorski]
Signoria (z wł. signore: pan) — tu ogólnie: rząd; forma rządów w komunach miast śr. i płn. Włoch w okr. średniowiecza i renesansu, gdzie w okolicznościach sprzyjających wzmocnieniu władzy (np. wobec zewn. zagrożenia) przejmowali ją przedstawiciele bogatych rodów, uzyskując rozszerzone prerogatywy i utrzymując je dożywotnio lub przekazując swoim następcom. [przypis edytorski]
signori Inglesi (wł.) — panowie Anglicy. [przypis edytorski]
signorina (wł.) — panienka. [przypis edytorski]
signorina (wł.) — panna, panienka. [przypis edytorski]
signorine (wł.) — panny. [przypis edytorski]
signori — signori nazywa się potomków feudalnych panów na Korsyce. Między rodzinami signori a „kapralami” istnieje współzawodnictwo co do szlachectwa. [przypis autorski]
signorita — popr. signorina (wł.) a. señorita (hiszp.): panna, kobieta niezamężna. [przypis edytorski]
signor Polacco (wł.) — panie Polaku. [przypis edytorski]
signor (wł.) — pan. [przypis edytorski]
signum de coelo (łac.) — znak z nieba. [przypis autorski]
signum (łac.; tu forma M. lm: signa) — znak. [przypis edytorski]
signum (łac.) — znak. [przypis edytorski]
signum (łac.) — znak. [przypis edytorski]
signum (łac.) — znak. [przypis redakcyjny]
signum (łac.) — znak; tu: nawiązanie do określenia signum temporis: znak czasów. [przypis edytorski]
signum manu propria (łac.) — podpis własnoręczny. [przypis edytorski]
signum temporis (łac.) — znak czasów. [przypis edytorski]
signum (z łac.) — znak; znak czasu (signum temporis). [przypis edytorski]
sigonota — zielarz. [przypis edytorski]
si gravis (…) levis (łac.) — Cicero, De finibus bonorum et malorum, II, 29. [przypis tłumacza]
Sigtunagatan — ulica w centrum Sztokholmu, łącząca Odengatan z Karlbergsvägen. [przypis edytorski]
Sigurd I Krzyżowiec (ok. 1090–1130) — król Norwegii (od 1103), pierwszy z królów europejskich, który osobiście wziął udział w wyprawie krzyżowej. W 1107 poprowadził krucjatę norweską, liczącą ok. 5000 wojowników na 60 okrętach, w celu wsparcia nowo powstałego Królestwa Jerozolimskiego, założonego po I krucjacie. Po zwycięskich walkach opuścił Jerozolimę i popłynął do Konstantynopola, gdzie podarował swoje okręty cesarzowi, w zamian za co otrzymał konie. Powrócił lądem, ale część jego ludzi pozostała w Konstantynopolu. [przypis edytorski]
Sigwart, Christoph (1830–1904) — niemiecki filozof i logik, jeden z głównych przedstawicieli psychologizmu w logice; autor dzieła Logik (1873). [przypis edytorski]
si (hiszp.) — tak. [przypis edytorski]
Si in corpus (…) tenemus — Lucretius, De rerum natura, III, 671. [przypis tłumacza]
Si in digito Dei… regnum Dei ad vos (łac.) — Łk 11, 20: „Jeśli palcem Bożym… królestwo Boże do was (przyszło)”. [przypis tłumacza]
Si iniquitates (…) sustinebit (łac.) — Panie, Panie, będzieszli nieprawości upatrywał, któż się ostoi (z Psalmu 130). [przypis redakcyjny]
si interminatam (…) formarum — Cicero, De natura deorum, I, 20. [przypis tłumacza]
Si je comprends que l'on n'ait pas d'idées, je ne comprends pas que l'on s'en fasse mérite; et bien moins encore que l'on se moque de ceux qui en ont — O ile rozumiem, że ktoś nie ma pomysłów, to nie rozumiem, że robi z tego zaletę; a jeszcze mniej, że kpi z tych, którzy je mają. (z recenzji F. Brunetière'a pt. Revue littéraire — „La Terre promise”, de Paul Bourget w „Revue des Deux Mondes” t. 114, 1892). [przypis edytorski]
Sijeną — Sieną; tu: forma wydłużona (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
sikacz Ekmana — (szwedz.) Ekmansdricka, potoczna nazwa rodzaju piwa o bardzo niskiej zawartości alkoholu, wprowadzonego do sprzedaży w Szwecji w 1928 roku; określenie nawiązywało do nazwiska szwedzkiego polityka i działacza na rzecz trzeźwości, Carla Gustava Ekmana (1872–1945), premiera Szwecji w latach 1926–1928 i 1930–1932 oraz ministra obrony w latach 1930–1931. Napój ten nie cieszył się popularnością i był obiektem kpin; dodatkowo, jak wyjaśnia sama autorka w liście do duńskiego tłumacza powieści, użycie tego określenia w dialogu wyraża „drwinę mówiącego (Geniusza) z naszych bezsilnych i zdegenerowanych czasów (premier Ekman)” (Karin Boye & Paulina Helgeson red. Ett verkligt jordiskt liv. Brev. Urval och kommentarer Paulina Helgeson, Albert Bonniers förlag). [przypis tłumacza]
Sikania — Sycylia. [przypis edytorski]
Sikelka — Sycylijka. [przypis edytorski]
Sikel — Sycylijczyk. [przypis edytorski]
sikhowie — odłam Hindusów [tj. hinduizmu; red. WL], tworzący sektę monoteistyczną założoną w Pendżabie około r. 1500; część ich została w r. 1849 przyłączona do Indii angielskich. [przypis tłumacza]
sikhowie — wyznawcy sikhizmu, religii indyjskiej łączącej elementy islamu i hinduizmu; w XIX w. stworzyli imperium w płn.-zach. Indiach (stąd dawniejsze traktowanie ich jako odrębnego ludu), które zostało pokonane i podbite w 1849 w drugiej wojnie brytyjsko-sikhijskiej. [przypis edytorski]
Sikh — wyznawca sikhizmu, religii indyjskiej łączącej elementy islamu i hinduizmu. [przypis edytorski]
Sikkim — stan w płn.-wsch. Indiach, zajmujący część wsch. Himalajów. [przypis edytorski]
Siklawa a. Wielka Siklawa — wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka. [przypis edytorski]
siklawa — górski wodospad. [przypis edytorski]
siklawa (gw.) — wodospad. [przypis edytorski]
Siklawa — największy wodospad w Polsce, znajdujący się w Tatrach; tu: każdy górski wodospad. [przypis edytorski]
siklawa (reg.) — górski wodospad. [przypis edytorski]
siklawa (reg.) — wodospad na górskim strumieniu. [przypis edytorski]
siklawa (reg.) — wodospad. [przypis edytorski]
siklawa — Siklawa to największy wodospad w Polsce, znajdujący się w Tatrach Wysokich; tu: każdy wodospad górski. [przypis edytorski]
siklawa — tu: wodospad. [przypis edytorski]
siklawa — wodospad górski. [przypis edytorski]
siklawa — wodospad. [przypis edytorski]
siklawa — wodospad w górach. [przypis edytorski]
siklawica — wodospad (w gwarze góralskiej). [przypis edytorski]
sikora — zegarek. [przypis autorski]
sikor (gw. przestępcza) — zegarek, naszyjnik. [przypis edytorski]
sikorka — tu: łapówka. [przypis edytorski]
Sikorski, Władysław (1881–1943) — polityk i wojskowy, legionista, premier polskiego rządu na wychodźstwie. [przypis edytorski]
siksa a. sziksa — dziewczyna (szczególnie: atrakcyjna) nie-Żydówka; gojka. [przypis edytorski]
siksulka — zdrobn. od siksa a. sziksa (jid.): nieżydowska dziewczyna; gojka (szczególnie: atrakcyjna). [przypis edytorski]
siksy a. sziksa — dziewczyna a. kobieta nie-Żydówka; gojka. [przypis edytorski]
sikwiaki (biol.) — niewielka grupa morskich zwierząt bezkręgowych, blisko spokrewniona z pierścienicami. [przypis edytorski]
siłą, co złego pragnie, a dobro płodzi — Goethe, Faust, część pierwsza, scena w pracowni (Mefistofeles w odpowiedzi na pytanie Fausta, kim jest). [przypis edytorski]
siła atrakcyjna — przyciąganie. [przypis edytorski]
si (łac.) — jeżeli; dwukrotnie użyte w mowie Ujejskiego. [przypis redakcyjny]
siłaczów — dziś popr. forma D. lm: siłaczy. [przypis edytorski]
siłaczów — dziś raczej: siłaczy. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo; moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo, wiele. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele; bardzo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele. [przypis edytorski]
siła (daw.) — ile; wiele, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — tu: wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo; bardzo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo. [przypis redakcyjny]
siła (daw.) — wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wincenty Korotyński, Czem chata bogata, tem rada, Płaszcz królewski
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
siła (daw.) — wiele. [przypis redakcyjny]
siła (daw.) — wielu, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wielu. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
siła duszna — dziś: siła duchowa. [przypis edytorski]
Siła ich (…) błądzili (…) siła, (…) iechali (starop. forma) — zamiast: siła ich błądziło, siła jechało; czyli: wielu błądziło, jechało: łacińska constructio ad sensum, np. multitudo fuerunt. [przypis redakcyjny]
,siła idei — to siła życiowa ludzi żyjących dla niej, stwarzających ją, stwarzających samych siebie (…) Rozum, nasz ludzki rozum ukazuje się nam dziś jako przypadek, wytworzony przez irracjonalną moc życia. Czy zdoła się on uczynić prawem? — S. Brzozowski, Filozofia Fryderyka Nietzschego, „Przegląd Filozoficzny” 1912, s. 465. [przypis autorski]
siła i odwaga jednej płci wskazywały, iż ma zostać podporą i obrońcą drugiej, nasze prawa są do tego dostosowane — Prawa zwalniały kobiety z wszelkich ciężkich prac. [przypis autorski]
Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga (…) — druga pieśń chóru, obejmująca wersy 332–383 tekstu oryginalnego. [przypis edytorski]
