Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10433 przypisów.
w „rozprawie o zasadzie wystarczającej podstawy”, s. 47–49 drugiego wydania — w wydaniu trzecim s. 48–50; § 20. Zasada wystarczającej podstawy stawania się, s. 62–64, wyd. Grisebacha (Reclam), gdzie Schopenhauer, mówiąc o wolności woli, powołuje się na niniejszą rozprawę i, nie rachując się ze słowami, rozprawia się z „kądzielną filozofią profesorską”, która przyjmuje wolność woli, a na etyce Kanta buduje swoje płytkie systemy etyczne. [przypis tłumacza]
w rozprawie — tu: w sporze, w niezgodzie. [przypis redakcyjny]
w rozsyp a w gruz idących (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś „w rozsyp i w gruz idących”. [przypis edytorski]
W rozwichrzonej epoce romantyzmu (…) poezję zawiera jedna tylko wyobraźnia — Ch. Baudelaire, L'Art romantique, Paris 1889, s. 154. [przypis autorski]
w ruchu mych pleców (negotiosum mihi esse tergum) — dosłownie: „by mój grzbiet miał dużo do czynienia”. [przypis tłumacza]
w ruinach fabryki „Opla” — Mieściła się ona przy ulicy Włościańskiej. [przypis edytorski]
w rukopasznom boju (ros.) — w walce wręcz, na bagnety. [przypis redakcyjny]
w rumel (daw.) — bez wyjątku. [przypis edytorski]
w rumel — wszystko razem, bez wyjątku. [przypis edytorski]
w Rusi — wyd. lwowskie ma: na Rusi. [przypis redakcyjny]
W ruskich odpisach tekstów cerkiewnych nieraz bożnica zajmywa miejsce cerkwi tekstu oryginalnego. por. Materiały Srezniewskiego i.h.v. [przypis autorski]
w rychle a. wrychle (starop.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle a. wrychle (starop.) — szybko, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw., gw.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — rychło; szybko. [przypis redakcyjny]
wrychle (daw.) — szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — niedługo. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — szybko. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle — rychło, szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle (starop.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle (starop.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — rychło, szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — rychło; szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — wkrótce; niedługo, zaraz. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — wkrótce; rychło. [przypis edytorski]
wrychle — szybko. [przypis edytorski]
wrychle — szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rynku jest miejsce nieczyste — uważano, że w tym miejscu pochowani są ludzie. Dlatego kapłani nie mają prawa tamtędy przechodzić. [przypis tłumacza]
w Rynku naprzeciwko kładki — tak w źródle, również w wyd. 1830; jak się wydaje, powinno jednak być: „naprzeciwko klatki”: po wschodniej stronie Ratusza znajdowała się klatka z metalowych prętów, w której wystawiano na widok publiczny różnych przestępców. [przypis edytorski]
wrywać się (starop.) — tu: wdzierać się. [przypis edytorski]
wrywać się w głosy — przerywać przemówienia, wtrącać się. [przypis edytorski]
wrzący — tu: rozemocjonowany. [przypis edytorski]
w rządzie — dziś popr.: w rzędzie. [przypis edytorski]
w rzadkich wolnych chwilach zabawiał się układaniem spisów tych w Warszawie, których w radosnym dniu zdobycia jej przez bolszewików z rozkoszą skaże na śmierć, Piłsudskiego zaś własnoręcznie zamorduje — por. Biesiedowski, Pamiętnik dyplomaty sowieckiego, Poznań, s. 95. [przypis autorski]
wrzaski — dziś popr. forma N. lm: wrzaskami. [przypis edytorski]
wrzasła — dziś popr.: wrzasnęła. [przypis edytorski]
wrzasła (gw.) — dziś popr.: wrzasnęła. [przypis edytorski]
wrzasły (gw.) — dziś popr.: wrzasnęły. [przypis edytorski]
wrzawa — gwar pomieszanych dźwięków. [przypis edytorski]
wrzawić — podnosić zgiełk. [przypis edytorski]
wrzawy w (…) twym zakonie przeciw tym listom, które Galileusz do Castellego pisał… — gł. list z 21 grudnia 1613, w którym wyraził opinię, że niektóre zdania Biblii rozumiane dosłownie odbiegają od prawdy, ale zostały tak sformułowane, żeby dostosować się do poziomu pospólstwa. W lutym 1615 kopia tego listu została dołączona do pierwszego donosu na Galileusza do inkwizycji, wysłanego przez dominikanina Nicolo Loriniego. [przypis edytorski]
wrzeciądza a. wrzeciądze — brama, wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądz — brama, odrzwia. [przypis edytorski]
wrzeciądz — dawne urządzenie do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie do zamykania drzwi a. bramy od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie służące do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; zazwyczaj rodzaj żelaznej sztaby czy drąga obracającego się na sworzniu przymocowanym do ościeżnicy albo ściany, którego drugi koniec mógł być umocowywany na drzwiach. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — zamek; urządzenie do zamykania bramy w postaci żelaznej sztaby lub drąga obracającego się na sworzniu. [przypis redakcyjny]
wrzeciądz (daw., zwykle w lm) — urządzenie służące do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; zazwyczaj rodzaj żelaznej sztaby lub drąga obracającego się na sworzniu przymocowanym do ościeżnicy albo ściany, którego drugi koniec mógł być umocowywany na drzwiach. [przypis edytorski]
wrzeciądze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądze — łańcuchy, sztaby. [przypis edytorski]
wrzeciądze — okucia na drzwiach, służące do zamykania ich od wewnątrz (np. na skoble lub kłódki). [przypis edytorski]
wrzeciądze — rodzaj okucia stanowiącego zamknięcie zewnętrznych drzwi a. bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze — urządzenie do zamykania bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze Wojen — bramy świątyni Janusa, zamykane na czas pokoju. [przypis edytorski]
wrzeciądze — wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądze — zamknięcie drzwi a. bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze — zamknięcie drzwi lub bramy; okucie budowlane, element w formie sztaby. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (a. płaskownika) z otworem, współpracujący ze skoblem i służący wraz z nim do mocowania kłódki. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (a. płaskownika) z otworem, współpracujący ze skoblem i służący wraz z nim do mocowania kłódki. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie z otworem przetykane skoblem, służące jako zamknięcie drzwi lub bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądz — rodzaj zamknięcia drzwi a. bramy zbudowanego ze sztaby z otworem, przez który przekłada się skobel, niekiedy zaś złożonego z łańcucha i skobla. [przypis edytorski]
wrzeciądz — urządzenie do zamykania drzwi lub bramy. [przypis edytorski]
wrzeciono — narzędzie służące do skręcania włókien z lnu lub wełny, czyli przędzenia; rodzaj sporej, drewnianej igły. Wrzeciono wraz z kądzielą (pękiem włókien umocowanym na specjalnym drążku) stanowi symbol tradycyjnych, domowych prac kobiecych. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie do ręcznego przędzenia nici. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie do ręcznego przędzenia, w formie wałka zaostrzonego na obu końcach. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie przeznaczone do ręcznego przędzenia nici. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd do przędzenia ręcznego. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd do przędzenia ręcznego w formie wałka zaostrzonego na obu końcach. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd służący do przędzenia. [przypis edytorski]
w rzeczach nieodzownych — są to sprawy tyczące ludzkich zawodów, rzemiosł, czynności, do których wykonywania trzeba wiedzy fachowej, wprawy i doświadczenia, co sam autor niżej objaśnia przykładami. [przypis tłumacza]
w rzeczy (daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — niby. [przypis redakcyjny]
w rzeczy (daw.) — niby, rzekomo. [przypis redakcyjny]
w rzeczy (daw.) — pozornie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — rzeczywiście, w istocie; naprawdę. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — rzekomo, niby. [przypis redakcyjny]
w rzeczy (daw.) — w istocie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości, faktycznie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości, rzeczywiście. [przypis edytorski]
w rzeczy — niby (Jana Zapolyę 1541 r.). [przypis redakcyjny]
w rzeczy — niby. [przypis redakcyjny]
wrzeczy — niby to. [przypis redakcyjny]
w rzeczy — rzeczywiście, istotnie. [przypis edytorski]
w rzeczy — rzekomo. [przypis redakcyjny]
w rzeczy — skrócone: w rzeczy samej, rzeczywiście. [przypis edytorski]
wrzeczy (starop.) — niby. [przypis redakcyjny]
w rzeczywistości był nasz Kochanowski już śmiertelnie chory, gdyż w niecały miesiąc potem (2 sierpnia) wedle napisu na nagrobku już nie żył — mówię „wedle napisu na nagrobku”, gdyż akt krakowskiego urzędu ławniczego z dnia 7 sierpnia 1620 r. nie dodaje do nazwiska Kochanowskiego „olim”; jedno więc z dwojga: albo pisarz aktu zapomniał dodać owo słówko, albo też kamieniarz, mając podaną niewyraźną liczbę, zamiast IX, wyrył na kamieniu II. [przypis redakcyjny]
w rzeczy — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
wrzekomoś zdrów (starop.) — rzekomo jesteś zdrów. [przypis edytorski]
wrzekomo (starop.) — rzekomo, pozornie. [przypis edytorski]
wrzekomo (starop.) — rzekomo. [przypis edytorski]
wrzekomy (daw.) — dziś: rzekomy. [przypis edytorski]
