Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 465 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 170770 przypisów.
po łebku — dziś popr.: po łebkach. [przypis edytorski]
połeć — duży kawałek. [przypis edytorski]
połeć — duży kawał słoniny lub mięsa. [przypis edytorski]
połechtać — tu: sprawić przyjemność. [przypis edytorski]
połknąć pigułę — tu: przyjąć kulę; zostać ranionym kulą z broni palnej. [przypis edytorski]
połknął do spółki z du Tilletem (…) Bridau — [por.] Kawalerskie gospodarstwo. [przypis tłumacza]
połknęła laska Aharona laski ich — „To był drugi cud, że laska Aharona połknęła laski wróżbitów, i nie było ich już […]. Po tym jak ponownie stała się laską, pochłonęła inne laski i był to wielki cud”, Ibn Ezra do 7:12. [przypis tradycyjny]
połóg — okres po porodzie. [przypis edytorski]
połóżmy — przypuśćmy. [przypis autorski]
połóżże rękę twoje pod biodro moje — «Dla złożenia przysięgi», por. Ks. Rodzaju 24:2, zob. Raszi do 47:29. [przypis edytorski]
Połock — miasto u ujścia rzeki Połoty do Dźwiny, dziś w płn. części Białorusi. Warownia wspomniana w dokumentach od IX w., w średniowieczu stanowiła stolicę oddzielnego księstwa i silny ośrodek prawosławny. [przypis edytorski]
Połock — wczesnośredniowieczny gród słowiański, obecnie miasto na Białorusi. [przypis edytorski]
połogą — miejsce pochyłe, o niewielkim spadku. [przypis edytorski]
połogi (daw.) — lekko pochyły, spadzisty. [przypis edytorski]
połogi — pochyły, nisko pochylony. [przypis edytorski]
połogi — pochyły. [przypis edytorski]
połogi — poziomy, płaski. [przypis edytorski]
połogi — rozpościerający się szeroko, rozległy. [przypis edytorski]
Połoj (ros. Полуй, Połuj) — dziś popr.: Połuj, rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu. [przypis edytorski]
połomić (gw.) — połamać. [przypis edytorski]
połomił — dziś popr.: połamał. [przypis edytorski]
Połomski, Jerzy — właśc. Jerzy Pająk (ur. 1933), piosenkarz i aktor. [przypis edytorski]
połon (daw., z rus.) — niewola. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Połoniecki, Bernard (1861–1943) — nakładca szeregu ostatnich dzieł Brzozowskiego. [red. WL]. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka położona powyżej granicy lasów. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich, w szczególności w Bieszczadach. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka w Karpatach Wschodnich położona powyżej granicy lasów. [przypis edytorski]
połonina — łąka górska położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich. [przypis edytorski]
połonina — łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich; w Polsce połoniny występują w Bieszczadach, często są charakterystycznie położone na grzbietach górskich (np. na Połoninie Caryńskiej). [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: górska łąka, pastwisko w górach. [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: łąka. [przypis edytorski]
połon — jasyr. [przypis edytorski]
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
połonka — polanka, łączka. [przypis edytorski]
Połonka — w wojew. nowogrodzkim między Słonimem a Lachowiczami. [przypis redakcyjny]
Połonne — miasto na Ukrainie, na Wołyniu, położone w pobliżu Czarnego Szlaku; w 1648 zostało opanowane przez Kozaków pod wodzą Krzywonosa i całkowicie spalone. [przypis edytorski]
połos — połoz, duży wąż. [przypis edytorski]
połos — połoz, wąż. [przypis edytorski]
Połota — rzeka na terenie dzisiejszej Białorusi, dopływ Dźwiny, z którą łączy się w mieście Połock. [przypis edytorski]
Połowa funduszu szła na proboszcza i szkołę (…) — obacz: Dzieje Dobroczynności, t. I, s. 254. [przypis autorski]
Połowa owocu mango… — historia pochodząca z Kronik króla Asioki. [przypis tłumacza]
Połowce-pohańce — Połowcy a. Kumanowie, lud ałtajski, który od VIII w. wędrował z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparty przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, w następnych wiekach zasymilował się wśród ludów Złotej Ordy; pohaniec (starop.): poganin, niewierny. [przypis edytorski]
Połowcy a. Kumanowie — ałtajski lud, posługujący się językiem z grupy kipczackiej; od VIII w. wędrowali z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparci przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, wchodzili w koalicje z książętami ruskimi, ich wodzowie wżeniali się w dynastie panujące Serbii, Węgier i Bułgarii, ale także organizowali najazdy na te ziemie. W następnych wiekach zasymilowali się wśród ludów Złotej Ordy. Połowiecki dostojnik, sprzedany w niewolę do Egiptu, założył tam dynastię rządzącą w latach 1250–1382. [przypis edytorski]
Połowcy a. Kumanowie — lud ałtajski; od VIII w. wędrowali z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparci przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, w następnych wiekach zasymilowali się wśród ludów Złotej Ordy. [przypis edytorski]
Połowcy — koczowniczy lud, w XI wieku często najeżdżający Ruś. [przypis edytorski]
Połowcy — lud ałtajski, który przywędrował w średniowieczu z terenów dzisiejszego Kazachstanu i utrzymywał burzliwe relacje sąsiedzkie z księstwami ruskimi. Po najeździe Mongołów w XIII w. Połowcy ulegli rozproszeniu, ich potomkowie żyją do dziś w płn. części Węgier. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa; przen.: żona, małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — tu: połowa. [przypis edytorski]
połowica (tu daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica (żart.)— żona. [przypis edytorski]
połowica — żart. żona. [przypis edytorski]
połowica (żart.) — żona. [przypis edytorski]
Położenie Innocentego III było trudne, wyznaje to protestant Lea — H. Ch. Lea, A History of the Inquisition, t. I, r. IV. [przypis autorski]
położenie nowe mego ojca — po śmierci Paszkiewicza jen. Wincenty Krasiński pełnił przez czas krótki obowiązki namiestnika Królestwa Polskiego. [przypis redakcyjny]
położenie towarzyskie (daw.) — pozycja społeczna. [przypis edytorski]
położna — kobieta odbierająca poród. [przypis edytorski]
położnica — kobieta leżąca w połogu, tj. dochodząca do siebie po porodzie. [przypis edytorski]
położnica — rodząca kobieta. [przypis edytorski]
położniczyć — pomagać przy odbieraniu porodu. [przypis edytorski]
położy Aharon na oba kozły losy — „Stawiał jednego [kozła] po prawej a drugiego po lewej stronie, wkładał obie ręce do urny, wyciągał [stamtąd] losy, jeden prawą ręką a drugi lewą i kładł [losy na kozłach]. Ten [kozioł, na którego padł los] z napisem dla Wiekuistego przeznaczony był dla Wiekuistego, a ten [na którego padł los] z napisem dla Azazela posyłany był do Azazela na pustyni”, Raszi do 16:8 [1]. [przypis tradycyjny]
położyć się — «[Położyć się z nią] choćby i bez współżycia», zob. Raszi do 39:10. [przypis edytorski]
położyć — tu skrócone od: położy ci. [przypis edytorski]
Położyłam kres ich sprzeczkom bez końca, We wspólnym zamknąwszy ich łożu — Homer, Iliada XIV 205– 209 (Hera do Afrodyty; parafraza). [przypis edytorski]
położyłoby się kres podejrzeniom budzącym się u Hellenów — sprzymierzeńcy nienawidzili Aten, tym bardziej że wystąpienie ze związku wywoływało wojnę z Atenami. Miasta niesprzymierzone obawiały się, że się je zmusi do przystąpienia, państwa większe podejrzliwie śledziły rozszerzanie się związku. Postępowanie Aten nie miało uznania ani u sprzymierzeńców, ani u reszty Greków. [przypis tłumacza]
położył — u Cylkowa: 'położyć chce'; uzasadnienie korekty: niezrozumiała decyzja Cylkowa: zdarzenie już się wydarzyło i nie ma w oryginale czasownika 'chcieć'. [przypis edytorski]
położyli łoje na mostki — „Po wykonaniu gestu kołysania, kohen który zakołysał [tymi częściami ofiar], przekazywał je innemu kohenowi do spalenia, i tak to, co było na górze znajdowało się teraz na dole”, Raszi do 9:20 [1]. [przypis tradycyjny]
położy rękę swą na głowę całopalenia — Ibn Ezra uczy, że mimo iż mowa tu o ręce, mędrcy ustalili, że każde nakładanie rąk na głowę zwierzęcia ofiarnego wykonywane było oburącz, zob. Ibn Ezra do 1:4 [1].
Ibn Ezra, rabi Abraham ben Meir ibn Ezra (1092–1167), żył w Hiszpanii; uczony, poeta, filozof i komentator Biblii.
[przypis tradycyjny]
położy się na kształt okrętu wznak; Wnet miasto żagla nastoperczy wzgórę (…) skórę — pływanie na powierzchni morza z uniesionym skórzastym „żaglem” wskazuje, że tutaj nautilus przypomina raczej żeglarza portugalskiego (Physalia physalis), rurkopława tworzącego duże skupiska kolonijne unoszące się na powierzchni wody dzięki charakterystycznemu pęcherzowi, wypełnionemu gazem i zakończonemu małym, przypominającym żagiel grzebieniem, służącym do przemieszczania się kolonii. [przypis edytorski]
położysty — dziś: rozłożysty. [przypis edytorski]
położysty — niezbyt stromy. [przypis edytorski]
położyszli (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli położysz. [przypis edytorski]
położywa (gw.) — położymy. [przypis edytorski]
położywszy to wszystko na dłonie Aharona, i na dłonie synów jego — „Obaj, właściciel ofiary i kohen, brali udział w [ceremonii] kołysania. Jak? Kohen umieszczał rękę pod ręką właściciela i [wykonywał akt] zakołysania. W tym przypadku Aharon i jego synowie byli właścicielami [ofiar] a Mojżesz [spełniał funkcję] kohena”, Raszi do 29:24 [1]. [przypis tradycyjny]
połoz (daw. a. reg.) — płaz. [przypis edytorski]
połoz — tu: wąż. [przypis edytorski]
połozy — groźne węże, potwornej długości, które według ludowych wyobrażeń lęgły się na stepach ukraińskich. Mówi o nich Trembecki w początkowych wierszach Zofjówki: „a trawa bez kosy — Pokrewne Pytonowi mnożyła połosy”. [przypis redakcyjny]
połoz (z rus.) — wąż. [przypis edytorski]
Połtawa — miasto w środkowo-wsch. części Ukrainy. [przypis edytorski]
Połubiński, Aleksander Hilary (1626–1679) — marszałek wielki litewskiego, odznaczył się w wojnie ze Szwedami. [przypis redakcyjny]
Połubiński Hilary — Pisarz pol. lit. [przypis autorski]
połuczam (z ros.) — dostanę. [przypis edytorski]
połudeń a połudzień (reg.) — obiad, posiłek południowy. [przypis edytorski]
południca (mit. słow.) — złośliwy demon czyhający na swoje ofiary w letnie południe na polach i duszący je; przedstawiany pod postacią młodej kobiety albo staruchy w białej odzieży; wierzono, że południcami stawały się dusze kobiet zmarłych tuż przed, w trakcie lub tuż po ślubie. [przypis edytorski]
południca — złośliwy demon czyhający na swoje ofiary w letnie południe na polach i duszący je; przedstawiany pod postacią młodej kobiety a. staruchy w białej odzieży; wierzono, że południcami stawały się dusze kobiet zmarłych tuż przed, w trakcie lub tuż po ślubie. [przypis edytorski]
Południe — mowa o południowych połaciach Stanów Zjednoczonych. [przypis tłumacza]
południm — południowym; tu: forma skrócona dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
południowe upodobania — homoseksualizm. [przypis edytorski]
połupan — połupany (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
poły (daw.) — sieć podwójna na ptaki. [przypis redakcyjny]
poły — dolna część ubrania. [przypis edytorski]
poły (gw.) — przez pół, pół. [przypis autorski]
poły — połowy dolnej części ubrania rozpinającego się z przodu. [przypis redakcyjny]
połyskać — dziś: połyskiwać. [przypis edytorski]
połyska — dziś popr. forma: połyskuje; błyska. [przypis edytorski]
połyska — dziś popr. forma: połyskuje. [przypis edytorski]
połyskał — dziś: połyskiwał. [przypis edytorski]
połyski (daw. forma) — dziś N.lm: połyskami. [przypis edytorski]
poły — tu: połcie (mięsa). [przypis edytorski]
