Przypisy | WolneLektury.pl

flamski (daw.) — flamandzki, tj. holenderski. [przypis edytorski]

Józef Ignacy Kraszewski, Pogrobek (źródło na Platformie Redakcyjnej)

flinta (daw.) — strzelba. [przypis edytorski]

William Shakespeare (Szekspir), Wesołe kumoszki z Windsoru (źródło na Platformie Redakcyjnej)

flis (daw.) — spław, flisactwo. [przypis edytorski]

Maciej Szarek, Bieg mego życia (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fliz (daw.) — ozdobna płyta kamienna służąca do wykładania powierzchni ścian, podłóg itp. [przypis edytorski]

Stefan Żeromski, Syzyfowe prace (źródło na Platformie Redakcyjnej)

flobert a. flower (daw.) — karabinek małokalibrowy (w oryg. niem. Jagdflinte: strzelba myśliwska). [przypis edytorski]

Józef Roth, Rodzina Bernheimów (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fluks (daw.) — stan zapalny; reumatyzm. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fluks (daw., z łac.) — bieg. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fluksja (daw.) — obrzęk twarzy powstały wskutek procesów zapalnych zębów. [przypis edytorski]

Wiktor Gomulicki, Wspomnienia niebieskiego mundurka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fluksja (daw.) — opuchlizna twarzy spowodowana przez zapalenie zębów a. okostnej. [przypis edytorski]

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki Krasińskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fluksja (daw.; z łac. fluxio: upływ) — zapalenie dziąseł lub okostnej, często połączone ze zbieraniem się ropy; tu zniekształcona forma: flukcja. [przypis edytorski]

Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem, Nad Niemnem, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fochy (daw.) — [tu:] figle, kuglarstwa. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom III (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fodza (daw.) — sposób, moda. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom III (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foks (daw., pot.) — fokstrot, amerykański taniec towarzyski z posuwistymi krokami. [przypis edytorski]

Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Prokurator Alicja Horn (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fołdrować (daw.) — nastawać. [przypis edytorski]

Henryk Rzewuski, Pamiątki Soplicy, Klasztor Surlański (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]

Taras Szewczenko, Kobziarz, Najemnica (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — luz, puste miejsce a. podkładka blaszana mocująca kamienie szlachetne w wyrobach jubilerskich. [przypis edytorski]

Juliusz Słowacki, Beniowski, Beniowski. Pięć pierwszych pieśni (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — tu: łagodne traktowanie. [przypis edytorski]

Piotr Skarga, Kazania sejmowe (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Uwięziona, Uwięziona, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dawać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

Giacomo Casanova, Od kobiety do kobiety (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Knut Hamsun, Głód (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie. [przypis edytorski]

Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga, odpoczynek. [przypis edytorski]

Roman Dyboski, Milton i jego wiek (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Ksawery Pruszyński, Droga wiodła przez Narwik (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jean-Jacques Rousseau, Wyznania, Wyznania, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

William Shakespeare (Szekspir), Koriolan (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Listy z Afryki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — ulga. [przypis edytorski]

John Stuart Mill, Poddaństwo kobiet (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folga (daw.) — wytchnienie. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, Wrażenia z podróży (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — nie ograniczać się, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

Joseph Conrad, Młodość i inne opowiadania, U kresu sił (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

Homer, Odyseja (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Karl Arnold Kortum, Jobsjada (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — pozwalać (sobie). [przypis edytorski]

Charlotte Brontë, Dziwne losy Jane Eyre (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]

William Shakespeare (Szekspir), Koriolan (źródło na Platformie Redakcyjnej)

folgować (daw.) — złagodzić swoje zachowanie względem kogoś, czegoś. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, O krasnoludkach i sierotce Marysi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foliał (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

Rainer Maria Rilke, Malte (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foliał (daw.) — księga o dużym formacie. [przypis edytorski]

Kornel Makuszyński, Szatan z siódmej klasy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Bruno Schulz, Sanatorium Pod Klepsydrą (zbiór), Genialna epoka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foliant a. foliant (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

Bruno Schulz, Sanatorium Pod Klepsydrą (zbiór), Księga (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foliant (daw.) — księga. [przypis edytorski]

Artur Oppman, Legendy warszawskie, Bazyliszek (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fontana (daw.) — źródło. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fontaź (daw.) — tu: fantazyjna, ozdobna kokarda. [przypis edytorski]

Johann Wolfgang von Goethe, Lata wędrówki Wilhelma Meistra, czyli wyrzekający się (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fontaź (daw.) — tu: frędzel, ozdoba w kształcie pędzelka z luźno zwisających sznureczków. [przypis edytorski]

Konstanty Ildefons Gałczyński, Porfirion Osiełek czyli Klub Świętokradców (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fontaź (daw., z fr.) — chustka na szyję, wiązana w kokardę. [przypis edytorski]

Maria Dąbrowska, Dzikie ziele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fora (daw.) — przecz (okrzyk wyrażający żądanie natychmiastowego opuszczenia przez kogoś jakiegoś miejsca); por. fora ze dwora. [przypis edytorski]

Bruno Jasieński, Słowo o Jakubie Szeli (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forbot (daw.) — frędzel. [przypis edytorski]

Karl Arnold Kortum, Jobsjada (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forbot (daw.) — obszycie. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forbotka (daw.) — koronka. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forboty (daw.) — koronka. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forboty (daw.) — koronki, koronkowe kołnierzyki. [przypis edytorski]

Władysław Łoziński, Oko proroka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forboty (daw.) — koronki. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foremnie (daw.) — gładko, sztucznie, zgrabnie. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom I (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foremny blask (daw.) — [tu:] dziwny blask. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foremny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]

Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foremny (daw.) — [tu:] dziwny. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]

Wespazjan Hieronim Kochowski, Psalmodia polska, Psalm XXIV (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forga (daw.) — pióropusz. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forga (daw.) — pióropusz. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

formalia (daw.) — dane. [przypis edytorski]

Tadeusz Boy-Żeleński, Marysieńka Sobieska (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]

Karol Irzykowski, Pałuba (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]

Tadeusz Borowski, Kłopoty pani Doroty (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fornal (daw.) — pracownik zatrudniony jako woźnica w majątku ziemskim. [przypis edytorski]

Maria Dąbrowska, Dzikie ziele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Maria Rodziewiczówna, Wrzos (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Stefan Żeromski, Zmierzch (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forpoczta (daw.) — oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych przed nadciągającymi głównymi siłami. [przypis edytorski]

Maria Rodziewiczówna, Dewajtis (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Noc listopadowa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]

Johann Wolfgang von Goethe, Ptaszki podług Arystofanesa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]

Johann Wolfgang von Goethe, Ptaszki podług Arystofanesa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

Jan Słomka, Pamiętniki włościanina (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

Henryk Ibsen, Brand (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]

Ignacy Drygas, Wspomnienia chłopa - powstańca z 1863 r. (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortel (daw.) — podstęp. [przypis edytorski]

Charlotte Brontë, Dziwne losy Jane Eyre (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Pietro Aretino, O łajdactwach męskich (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Maria Rodziewiczówna, Lato leśnych ludzi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]

Wespazjan Hieronim Kochowski, Psalmodia polska, Psalm XIII (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortelny (daw.) — podstępny. [przypis edytorski]

Wespazjan Hieronim Kochowski, Psalmodia polska, Psalm VII (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortelny (daw.) — sprytny. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortunat (daw., z łac.) — szczęśliwiec. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]

Aleksander Fredro, Trzy po trzy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Ogród Saski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

Selma Lagerlöf, Gösta Berling (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

Marie Beyle (Stendhal), Pustelnia parmeńska (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forytarz (daw.) — poparcie, faworyzowanie. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]

Edmond Rostand, Cyrano de Bergerac (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis redakcyjny]

Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forytować (daw.) — popierać, faworyzować. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

forytować (daw.) — popierać; faworyzować. [przypis edytorski]

Niccolò Machiavelli, Książę (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Ksawery Pruszyński, W czerwonej Hiszpanii (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fox, foks (daw.) — fokstrot. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Senat szaleńców; Proza poetycka; Utwory radiowe (źródło na Platformie Redakcyjnej)

fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Bezwstydnie krótkie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foza (daw.) — moda, tryb. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

foza (daw.) — sposób, moda. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom I (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]

Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Kariera Nikodema Dyzmy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frambuga (daw.) — sklepienie półkoliste, arkada. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom III (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frandzla (daw.) — frędzla, obszycie z frędzlami. [przypis edytorski]

Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przebiegły, chytry. [przypis edytorski]

Jean-Jacques Rousseau, Wyznania, Wyznania, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przesadnie sprytny, podstępny (także: komediant, błazen). [przypis edytorski]

Eurypides, Bachantki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — przebiegły człowiek. [przypis edytorski]

Zygmunt Kaczkowski, Murdelio (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — spryciarz, cwaniak. [przypis edytorski]

Wacław Potocki, Bespieczeństwo drabskie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]

Arystofanes, Chmury (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, Faust, część druga (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Johann Wolfgang von Goethe, Reineke - Lis (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Homer, Odyseja (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Szolem Alejchem, Z jarmarku (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, Faust, część pierwsza (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

Aleksander Puszkin, Eugeniusz Oniegin (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frant (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Anielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frasobliwie (daw., gw.) — martwiąc się. [przypis edytorski]

Maria Rodziewiczówna, Straszny dziadunio (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frasobliwy (daw.) — smutny. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

frasobliwy (daw.) — zafrasowany, zatroskany. [przypis edytorski]

Maria Rodziewiczówna, Lato leśnych ludzi (źródło na Platformie Redakcyjnej)