ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15622 przypisów.
ino (daw., gwar.) — tylko. [przypis edytorski]
ino (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
inserat (daw.) — ogłoszenie. [przypis edytorski]
insi (daw.) — inni. [przypis edytorski]
instancja (daw.) — wstawienie się za kimś. [przypis edytorski]
instancja (daw., z łac.) — tu: wstawienie się za kimś, wstawiennictwo. [przypis edytorski]
instancja (daw., z łac.) — wstawiennictwo, poparcie. [przypis edytorski]
instrumenta (daw.) — dokumenty. [przypis edytorski]
instrumenta (daw., łac., lm r.n.) — narzędzia. [przypis edytorski]
instygator (daw.) — oskarżyciel. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dawna forma M. l.mn.; dziś: instynkty. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: instynkty. [przypis edytorski]
instytut (daw.) — instytucja. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna (w domyśle: rzecz, sprawa); co innego. [przypis edytorski]
inszość (daw.) — inność. [przypis edytorski]
inszy (daw., gw.) — inny. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny, pozostały. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
inszym (daw.) — inny. [przypis edytorski]
integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]
integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]
intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]
interesa (daw.) — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]
interesa (daw.) — interesy, sprawy. [przypis edytorski]
interes (daw.) — tu w znaczeniu: obiekt zainteresowania, interesujący obiekt. [przypis edytorski]
interes (daw.) — tu: zainteresowanie; utrzymać interes: utrzymać czyjeś zainteresowanie, uwagę. [przypis edytorski]
interes (daw.) — zainteresowanie. [przypis edytorski]
interes (daw.) — zainteresowanie, zaciekawienie; coś, co interesuje, zaciekawia. [przypis edytorski]
interesowany (daw.) — zainteresowany, zaangażowany. [przypis edytorski]
interlokutor (daw., z łac.) — rozmówca. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — dochód. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — dochód, zysk. [przypis edytorski]
intrata (daw., z łac.) — dochód. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — zysk. [przypis edytorski]
intromisja (daw., z łac.) — oficjalne wprowadzenie w posiadanie nieruchomości. [przypis edytorski]
intromitować się (daw., z łac.) — wejść w posiadanie nieruchomości; wprowadzić się. [przypis edytorski]
inwentor (daw., z łac.) — wynalazca, sprawca. [przypis edytorski]
inwestytura (daw.) — nadanie lenna a. danie władzy. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść, zawiść, zazdrość. [przypis edytorski]
inwitacja (daw., z łac.) — zaproszenie. [przypis edytorski]
irald (daw.) — herold. [przypis redakcyjny]
Iryjczyk (daw.) — Irlandczyk. [przypis edytorski]
iść gonionego z kimś (daw.) — tańczyć, grać, bawić się z kimś. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem, bez wozów i piechoty; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno wierzchem. [przypis edytorski]
iść o lepszą (daw.) — starać się wykazać przewagę. [przypis edytorski]
iść precz (daw.) — iść sobie; odejść. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — iść w zawody; dorównywać. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]
iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]
iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — własność. [przypis edytorski]
Ispahan (daw.) — dziś popr.: Isfahan, trzecie co do wielkości miasto Iranu, ok. 340 km na płd od Teheranu; stolica prowincji. [przypis edytorski]
istność (daw.) — istnienie. [przypis edytorski]
istność (daw.) — istota. [przypis edytorski]
istność (daw.) — to, co istnieje, rzeczywistość. [przypis edytorski]
isty (daw.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
iy (daw.) — go. [przypis edytorski]
iżali a. azali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
iżechmy się napiskali (daw.) — żeśmy się naśpiewali; napiskać się: zmęczyć się piskaniem (śpiewaniem). [przypis edytorski]
iże (daw.) — że, iż. [przypis edytorski]
izali a. azali (daw.) — czyż, czyżby. [przypis edytorski]
izali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
izali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
izali (daw.) — czy też. [przypis edytorski]
izaliż (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
izaż (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
izba (daw.) — pokój; tu: pokój hotelowy. [przypis edytorski]
izdebka (daw.) — małe, ubogie pomieszczenie. [przypis edytorski]
i zimie i lecie (daw.) — i zimą, i latem. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — chwycić. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
jąć (daw., gw.) — zacząć. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
jąć (daw., gw.) — zacząć; zabrać się do czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — tu: zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — wziąć (por.: ująć); tu: zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć (coś robić); zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć coś robić; zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć (coś robić), zabrać się za co; tu forma: jęliby: zaczęliby. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; jąć się czego: zabrać się za co. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
Konstanty Ildefons Gałczyński, Porfirion Osiełek czyli Klub Świętokradców
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
jąć (daw.) — zacząć. [przypis redakcyjny]
jąć (daw.) — zacząć; tu forma 3 os.lp: jęła: zaczęła. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; tu: forma 3 os.lp r.ż.: jęła (zaczęła). [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; wziąć się za robienie czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; zabrać się do czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć się czego (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]
