Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8950 przypisów.
in dubio (łac.) — w zwątpieniu. [przypis edytorski]
inducere gallicismum (łac.) — narzucić gallicyzm; tj. francuską formę rządu. [przypis redakcyjny]
indukować (z łac.) — wprowadzać. [przypis redakcyjny]
indukta (z łac.) — księgi lub wywody sądowe. [przypis edytorski]
in dulci (…) recordatione (łac.) — w miłym wspomnieniu. [przypis redakcyjny]
indulgencja (daw., z łac. indulgentia) — odpust; odpuszczenie winy, przebaczenie, darowanie. [przypis edytorski]
indulgentiam (…) nostrorum (łac.) — przebaczenia, rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych. [przypis edytorski]
indult (z łac.) — zezwolenie, przywilej. [przypis edytorski]
in duplo (łac.) — w dwójnasób. [przypis redakcyjny]
induunt naturam (łac.) — przywdziewają naturę. [przypis redakcyjny]
indyferencja (z łac.) — obojętność. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie cudzoziemcowi polskiego szlachectwa. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie obcokrajowcowi praw i przywilejów szlachcica polskiego. [przypis edytorski]
indygnacja (daw., z łac.) — oburzenie. [przypis edytorski]
indygnacja (z łac.) — słuszne oburzenie. [przypis edytorski]
indygnować się (z łac.) — oburzać się. [przypis edytorski]
indywiduum (z łac.) — ktoś nieznajomy wzbudzający niepokój; określenie często pogardliwe lub lekceważące. [przypis edytorski]
in eadem qualitate (łac.) — w tymże stanie. [przypis redakcyjny]
inedyty (z łac. ineditus: niewydany) — utwory niewydane drukiem. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł.: na obrazie, wizerunku; formuła w średniowiecznym prawie karnym w Europie pozwalająca na wykonanie kary śmierci na wizerunku skazańca, jeśli ten nie został ujęty, zbiegł lub nie dożył egzekucji. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł. w obrazie; zastępcza forma wykonania kary śmierci poprzez powieszenie obrazu skazanego. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis redakcyjny]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu, wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu; zwykle jako nazwa dawnego zwyczaju wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w obrazie; forma symbolicznego wykonania kary śmierci na osobie nieobecnej przez zniszczenie jej wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w postaci obrazu; rodzaj symbolicznej kary wykonywanej zamiast kary rzeczywistej, polegającej np. na spaleniu bądź powieszeniu na szubienicy wizerunku osoby karanej. [przypis edytorski]
in electione (łac.) — w obiorze. [przypis redakcyjny]
in eo passu (łac.) — w tym stanie. [przypis redakcyjny]
ineptus esse diceris (łac.) — powiedzą o tobie, że się nie nadajesz. [przypis edytorski]
in eroticis (łac.) — na polu erotyki. [przypis edytorski]
in eundem sensum (łac.) — w tejże samej myśli. [przypis redakcyjny]
in excelsis (łac.) — na wysokości. [przypis edytorski]
In exitu Israel de Aegipto, domus Jacob de populo barbaro (łac.) — Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba od ludu obcego; Psalm 114 (w Wulgacie 113 A). [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — dokładnie, w całości. [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — w całości; dokładnie, bez opuszczeń. [przypis edytorski]
in extremis (łac.) — w ostateczności, w ostatnich chwilach życia. [przypis edytorski]
in facie publica (łac.) — na zgromadzeniu publicznym. [przypis redakcyjny]
in facie publica (łac.) — wobec stanów. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niechybnie. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niewątpliwie. [przypis redakcyjny]
infame (łac.) — hańbą. [przypis redakcyjny]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — utrata czci, hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamia, exilium i privatio (łac.) — pozbawienie czci, wygnanie i pozbawienie. [przypis redakcyjny]
infamia (łac.) — hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamia (łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (z łac.) — kara utraty czci, zwykle związana też z ograniczeniem podejmowania czynności prawnych. [przypis edytorski]
infamis (łac.) — banita, człowiek pozbawiony honoru i wyjęty spod prawa. [przypis edytorski]
infamis (łac.) — człowiek bez czci, niegodziwy. [przypis redakcyjny]
infamis (z łac.) — banita, człowiek pozbawiony honoru i wyjęty spod prawa. [przypis edytorski]
infamis (z łac.) — człowiek bez czci, bez honoru. [przypis edytorski]
infamis (z łac.) — człowiek skazany na utratę czci i praw; przen. bezecnik, zakała. [przypis edytorski]
infamis (z łac.) — człowiek skazany przez sąd na infamię, tj. na karę utraty czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamis (z łac.) — osoba okryta niesławą. [przypis edytorski]
in Februario (łac.) — w lutym. [przypis redakcyjny]
infelicitati temporis (łac.) — nieszczęśliwym okolicznościom. [przypis redakcyjny]
inferius (łac.) — niżej. [przypis redakcyjny]
infernem nec Deum tremens (łac.) — nielękający się piekła ani Boga. [przypis edytorski]
infestować (z łac.) — napadać. [przypis edytorski]
infestować (z łac.) — niepokoić. [przypis edytorski]
in fidem Reipublicae (łac.) — na kredyt Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
in fidem Reipublicae (łac.) — wierząc Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
infima minorum (łac.) — najniższa (pierwsza) klasa w dawnych szkołach w Polsce. [przypis edytorski]
Infimarum virtutum apud vulgus laus est, mediarum admiratio, supremarum sensus nullus (łac.) — nieznaczna cnota wśród pospólstwa ma rozgłos, średnia budzi podziw, najwyższa nie robi żadnego wrażenia. [przypis edytorski]
infirmeria (z łac. infirmus: słaby, chory) — pomieszczenie szpitalne w klasztorze, koszarach wojskowych, internacie itp. [przypis edytorski]
in flagranti (łac.) — na gorącym uczynku, przyłapanie w trakcie popełniania przestępstwa. [przypis edytorski]
in flagranti (łac.) — na gorącym uczynku. [przypis edytorski]
in flagranti (łac.) — (przyłapanie) na gorącym uczynku. [przypis edytorski]
inflamacja (z łac.) — zapalenie, stan zapalny. [przypis edytorski]
infleksja (z łac.) — załamywanie się. [przypis edytorski]
in floribus (łac.) — pośród kwiatów. [przypis edytorski]
influencja (z łac.) — wpływ. [przypis edytorski]
in folio (łac.) — arkusz papieru jednokrotnie złożony, który tworzy dwie karty i cztery stronice; największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis edytorski]
in folio (łac.) — dosł. w formacie arkusza; największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis redakcyjny]
in folio (łac.) — książka w formacie arkusza złożonego na dwie części; tu: księga wielkich rozmiarów. [przypis edytorski]
in folio (łac.) — o książce: w formacie arkusza złożonego na pół; jest to największy format, w jakim drukuje się książki. [przypis edytorski]
in folio (łac.) — o książce: w formacie złożonego na pół arkusza drukarskiego; ogólnie: wielkich rozmiarów. [przypis edytorski]
in folio (łac.) — w typografii jednokrotnie złożony arkusz papieru, ogólnie: duży format. [przypis edytorski]
in folio (wł., łac.) — tu: w formacie arkusza raz złożonego. [przypis edytorski]
in forma amplissima (łac.) — stylem bardzo ozdobnym. [przypis redakcyjny]
in forma (łac.) — w kształcie. [przypis redakcyjny]
in frequentia (łac.) — licznym zgromadzeniem. [przypis redakcyjny]
in fructum Reipublicae (łac.) — na rzecz skarbu Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
in fuga (łac.) — w ucieczce. [przypis redakcyjny]
in fugam se dedit (łac.) — podał się do ucieczki. [przypis edytorski]
in functione (łac.) — na urzędzie. [przypis redakcyjny]
in functione (łac.) — w urzędowaniu. [przypis redakcyjny]
in fundo (łac.) — na dnie (wieży). [przypis edytorski]
in fundo (łac.) — tu: w podziemiach. [przypis edytorski]
in genere (łac.) — ogólnie. [przypis redakcyjny]
in genere (łac.) — w ogólności. [przypis redakcyjny]
in girum imus nocte et consumimur igni (łac.) — tekst przetłumaczony w kolejnym wersie; zwraca uwagę fakt, że jest palindromem, tj. od końca czyta się tak samo, jak od początku. [przypis edytorski]
inglorios actus (łac.) — czyny niesławne. [przypis redakcyjny]
inglorius (łac.) — niesławny. [przypis edytorski]
in gradu absoluto (łac.) — w sposób stanowczy, niezachwianie. [przypis redakcyjny]
in gratiam (łac.) — dzięki (czemuś), z powodu, ze względu na. [przypis edytorski]
